سفر غیرمترقبه رئیس جمهور برای دشتستانی ها نیز مثل زلزله غیرمترقبه بود دکتر روحانی که برای تسکین آلام مردم حادثه دیده و ترسیده و عده ای خسارت دیده و اکثر چشم های این ایام نخوابیده و تن های خسته به استان بوشهر عزیمت فرموده بود برای دوستدارانش  و هوادارانش و همه اینهایی که بهش رأی داده بودند غیر قابل انتظار و غیرمترقبه بود. گرچه سفر دکتر روحانی یقیناً و صد البته مثل سفرهای سلف خود نخواهد بود و مردم را ساعت ها در انتظار و آفتاب و گرما و یا سرما منتظر نخواهند گذاشت و برای اثبات کاریزمای خود، شمارش معکوس پرش موشک را به حاضران و منتظران نخواهند شمرد که شما از چه ساعتی اینجا منتظر بودید یازده؟ ده؟ نه؟ هشت؟ شش؟؟؟

و دیگر برای آرامش جهانی و عدم آسیب دیدگی روابط خارجی، مردم را تحریک به حق مسلم شان «انرژی هسته ای» که هشت سال تحریم دمار از روزگارمان درآورد را بمیان نخواهد آورد و بی هیاهوست. بگذریم؛ دکتر روحانی منتخب و برگزیده مردم ایران پا به استان بوشهر و مقصدتاً به دشتستان به مرکزیت برازجان نهاد. اما کجای برازجان پا نهاد، از کدام آسیب دیده؟ امیر آباد کجاست؟؟ کدام یک از اهالی برازجان بصورت واضح با این نام آشنایی دارند؟ بنظر می رسد شهرکی نوساز باشد اگر نوساز است که قاعدتاً طبق فرمول مهندسی امروزی باید ساخته شده باشد و خسارت مالی و آواری نباید داشته باشد. این محله های فقیرنشین علی آباد، حسین آباد، گرمسیری ها، خضر و کلیجانشینان با بافت های قدیمی و دره سکونتان اند که دچار آلام و خسارت جانی و مالی شده اند و یا قسمت شمالی برازجان روستا یا شهر دهقاید است که بیشترین آسیب و مصیبت را دیده پس کدام سیاست و یا بهتر بگویم کدام جنایت بود که برای عدم افشای نارسایی ها و کمبودها و مطالبات به زمین مانده مردم، رییس جمهور مردمی را که با هزاران امید و آرزو به او رأی داده اند تا به مشکلات عدیده شان که اکثراً دست ساز و تعمدساز بوده را ترمیم کند به راهی دیگر و جایی دیگر و مکانی پرت تر هدایت و رهنمون کرده است. مگر روحانی منتخب همین مردم آسیب دیده و بلا دیده سیل و زلزله و جنگ و سیاست های کژِ 8 سال گذشته نیست. چرا نباید با منتخبش به درد دل بنشیند و کاستی ها و کمبودهایش را با برگزیده اش در میان بگذارد، کارکشته گان وادی دغل و مکر چه واهمه و ترسی از دیدار برگزینندگان و برگزیده داشتند که سرِ اسب خان را به دهلیزی دیگر کشیدند؟ آقای روحانی چشمانت را باز کن بیشتر تعمق کن تا نه پاچه خوارانی حول محورت رشد و نمو کنند و با «اعلاحضرتا، قَدَر قُدرتا» گفتن، ازت شاه بسازند و نه سیاسی کاران فرصت طلب و قدرت پرست با ایجاد شکاف بین تو و مردمت زمینه قهر ملت را فراهم آورند که امروز نه فردای 96 باز از همین مردم «رأی» می خواهی و زمانی متوجه شوی که کار کشته ها تو را در ذهن مردم کُشته اند! آقای روحانی کاش در هر استانی دلسوزانی پیدا می کردی که نه قدرت دارند نه شیفتگی عطش ثروت تا شما را و کابینه را در جریان واقعیات ملموس هر استان می گذاشتند، نمی خواهید یا نمی خواهند یا نمی گذارند؟ شما در دشتستان سراغ برادران رزمجو را گرفتید؟ به شما گفته اند که این دو مشاوران امینی برای شما و مردم بوشهر و دشتستان اند؟نه! نمی خواهند یا نمی گذارند؟ که مطمئنم از این افراد بی بهره ای و یقین دارم گیر نمی آید زیرا یا کیمیاست یا کم تعداد. وگرنه دلیل ندارد مردم استان بوشهر که در رشادت و شهامت و شجاعت و تعصب و غیرت و نواندیشی و آزادمنشی و حضور همواره در صحنه و دوم خردادی و مصلح و اصلاح طلب بودن به سند مکتوب در این فاکتورها زبانزد داخل و خارجند هنوز از استاندار دولت مطلوبشان بی بهره مانده باشند و پس از 6 ماه از دوران باز تنفسی مردم، هنوز استان بوشهری ها از کابینه و کارگزاران دولت شما و دروغ و بلواسالار و پراکنده گو و تشتت آفرین در سطح داخلی و جهانی رهایی نیافته باشند مگر استان بوشهر مرکز اقتصادی و پایتخت قدرت مالی کشور نیست؟ کدام اندیشه و گروه اراده کرده که این استان زرخیز هنوز وضعیت مدیریت ارشد سیاسی اش معلوم و مشخص نباشد و از بس مردم را امروز فردا کرده اند که از سیاست جز بوی متعفن چیزی به مشامشان نمی رسد چه در دولت محمود چه در دولت حسن! آقای روحانی برای انتخاب شما خدا یک فضای روحانی ایجاد کرد مردم در یک حالت روحانی و جوّ روحانی به پای صنادیق رأی حاضر شدند آیا این است پاسخ این مردم نجیب. آقای روحانی امیرآباد دامی بود برای شکاف تو و مردمت. کاش نهادهای مردمی بتوانند به عرض عالی برسانند که در همان روز تشریف فرمایی شما برای دیدار مردمت که آن را سیاست بازان عقیم کردند در گوشه ای دیگر شهر مردمی با هزاران بغض در گلو خفته و درد دل های در دل نهفته بی هیچ سلاحی سرد یا گرم بی هیچ مُشت گره کرده ای بی هیچ خشمی فقط فقط با سلاح توقع و چشمداشت، جاده ای را مسدود کرده بودند تا حرف دلشان را، خواسته های بحقشان را آرام و باادب به محضر منتخبشان ارائه دهند اما آنانکه که فکر می کنند روزی پرده ها نمی افتد و آفتاب همیشه زیر ابرها مدفون خواهد گشت شما را فریب دادند یعنی 19 میلیون را فریب دادند به امیرآباد!!! بردند به دهقایدت به حسین آبادت به جاهایی که مردمی فقیر از نظر مالی اما عالی از نظر کمالات انسانی و معنوی نبردند آنان بیمارستان جدیدالتأسیس شهید گنجی را که گفته بودند طبق تمام انگاره های «استانداردهای» بین المللی!!! ساخته شده و اکنون با قایق بادی باید در آن رفت آمد کرد را نشانت ندادند آنان بیمارستان مِهر را نیز نشانت ندادند. آقای رییس جمهور کاش بتوانستم برایت بنوشتم که نگارنده هم سریع القلم است هم صریح القلم، ام «قلمین ام» را یعنی هم قلم نگارشم را هم قلم پایم را شکستند که ننویسم چرا که از سال 85 که هفته نامه ام را «سفیر دشتستان» را توقیف کردند از آن سال تاکنون بصورت متناوب هر دو یا چهار ماه به دادگاه احضارم می کنند. اما خدا از نویسندگان تعهد گرفته که هیچگاه شاهد سیری ظالم و گرسنگی مظلوم نباشید و امام متقیان علی (ع) این را در نهج البلاغه اش شیوا و بلیغ بیان فرموده کاش آن شب در مصاحبه تان نمی فرمودید ممنوع القلمان را سریع یا صریح القلم کرده ایم چرا؟ چون نمود خارجی و مصادیق ندارد و باعث بدبینی لااقل قشر نویسنده و روشنفکر جامعه خواهد شد. آقای روحانی مردم بوشهر هنوز با کارگزاران دولت قبل زندگی می کنند. یعنی اینکه مردم این خطه لایق آنچه خواسته اند و در تغییرش نقش داشته اند نیستند شیخ حسن مپسند؟