پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 پایانی بر روابط دیپلماتیک دو کشور ایران و آمریکا بود. طی این 35 سال دو کشور نه تنها با هم رابطه ای نداشتند بلکه همواره به عنوان دو کشور متخاصم و درگیر در عرصه بین الملل شناخته شده اند. تضاد و تقابل منافع دو کشور را همواره رو در روی یکدیگر قرار داده به گونه ای که در جنگ تحمیلی آمریکایی ها سکوهای نفتی و ناوچه های جنگی ایران را هدف قرار دادند که البته با مقاومت قهرمانانه شیران بیشه ایران مواجه شدند ساقط کردن هواپیمای مسافربری، تهدیدات مکرر، تلاش برای براندازی، تحریم 35 ساله، منزوی کردن ایران در عرصه روابط بین الملل و مانع تراشی بر سر برنامه صلح آمیز هسته ای ایران نمونه هایی از خصومت امریکایی ها با جمهوری اسلامی می باشد ادعای گزاف و بیهوده ای نیست اگر گفته شود امریکایی ها با همه توطئه ها و دشمنی ها تا کنون دستاورد چندان قابل توجهی نداشته اند و نظام اسلامی علیرغم همه شیطنت ها و خباثت ها توانسته خود را به عنوان یک کشور تاثیرگذار در عرصه بین الملل معرفی نماید. مقاومت کم نظیر در کنار پیشرفت های شگرف در عرصه های مختلف رفته رفته ایران را به ابرقدرت منطقه تبدیل نموده است تحریم هایی که به ادعای غربی ها برای فلج کردن اقتصاد ایران و کشاندن این کشور به پای میز مذاکره وضع شده بود و در واقع هدف نهان آن نارضایتی مردم از نظام اسلامی و کشاندن آنها به خیابان برای ایجاد نافرمانی های مدنی و آشوب های خیابانی بود در پی مقاومت مسؤولین و مردم و با انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و با حضور پرشور مردم غربی ها و بویژه آمریکایی ها را به این حقیقت رهنمون نمود که جمهوری اسلامی با پشتوانه وسیع مردمی قابل براندازی نیست و تحریم ها هر چند مشکلات فراوانی برای اقتصاد ایران و مردم و مقاوم این سرزمین ایجاد نموده است اما این مردم در طول تاریخ همواره ثابت نموده اند که غرور و حیثیت ملیشان را با هیچ چیز عوض نمی کنند و مسئله هسته ای از مصادیق بارز غرور ایرانیان می باشد پیروزی دکتر روحانی در انتخابات که با شعار اعتدال و تنش زدایی در عرصه ی ملی و بین المللی همراه بود فرصت مغتنمی است که دو طرف معادله یعنی ایران و آمریکا سعی دارند نهایت استفاده را از آن ببرند و حمایت رهبری از سیاست های دولت تدبیر و امید و نرمش قهرمانانه ای که نظام اسلامی دنبال می کند می تواند یخ رابطه بین دو کشور را آب کند بی تردید رابطه ایران و آمریکا و تعامل مبتنی بر سه اصل عزت، حکمت و مصلحت می تواند منافع بیشتری را عاید ایران عزیز نماید ادامه این خصومت دیرینه و تاریخی بیش از این به صلاح هیچ کس نیست نباید تصور کنیم آمریکایی ها نیازمند رابطه با ایران بزرگ نیستند چرا که بن بست سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه از جمله سوریه و صلح بین فلسطین و اسرائیل نیاز آمریکا را به تعامل و برقراری رابطه با ایران بیش از پیش نمایان می کند قطعا حل و فصل موضوع هسته ای البته با پذیرش حقوق هسته ای ملت از جمله غنی سازی اورانیوم در خاک ایران و لغو تحریم های ظالمانه، غیر قانونی و ضد بشری می تواند آغازی بر پایان مناقشه دو کشور باشد که این مهم مستلزم باور و عمل ایالات متحده به بازی برد – برد می باشد که در نهایت به نفع دو کشور و دو ملت است باید واقع بین بود و پذیرفت، هستند کشورهایی که نزدیکی روابط ایران و آمریکا را در تضاد با منافع خود می دانند و اینجاست که مسؤولین دو کشور باید با درایت و هوشمندی و در راستای منافع ملت های خود این موضوع را مدیریت کنند شاید حل همه اختلافات 35 ساله بخاطر نوع باورها، ایدئولوژی و جهان بینی حاکم بر دو کشور ممکن نباشد اما آنچه امکان پذیر است اینکه دو کشور در بسیاری موارد می توانند اختلافات را مدیریت و اشتراکات را تقویت کنند به قول چرچیل ما نباید در دنیای سیاست دوست دائم و دشمن دائم داشته باشیم بلکه صرفا بر اساس منافع ملی عمل کنیم./ج