اتحادخبر-زینب رنج کش: روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر همه‌ ساله در 8 می برابر با 18 اردیبهشت برگزار می‌شود. این روز بخاطر تولد آنری دونان، یکی از مروجان و بنیان‌گذاران صلیب سرخ، انتخاب شده است. آنری دونان، اولین برنده جایزه صلح جهان نیز هست. اتحاد خبر نیز به همین بهانه با بانوی نجات گر دشتستانی به گفتگو نشست با ما همراه باشید.

لطفا خود را معرفی کنید.
- طاهره برخ هستم متولد 1365 و در سن 23 تا 24 سالگی وارد جمعیت هلال احمر شدم و اکنون حدود 14 سال از خدمت داوطلبانه ام می گذرد. مربی کمک های اولیه و نجات گر جمعیت هلال احمر شهرستان دشتستان هستم. من از سال 1388 وارد جمعیت هلال احمر شدم و مثل خیلی از افراد دیگر که برای یادگیری کمک های اولیه وارد هلال احمر شدند وقتی کمک های اولیه را یاد گرفتم اوایل راه فقط در حد یادگیری بود ولی وقتی وارد شدم دیدم جذابیت کار خیلی بالاست و فعالیت های هلال احمر محدود به آموزش کمک های اولیه نیست کمک هایشان خیلی وسیع تر از حد تصور من بود.

پس از پایان آموزش های مقدماتی وارد بخشی دیگر از آموزش های پیشرفته عمومی امداد و نجات شدم و دردوره های تخصصی نیز شرکت کردم و خوبی این آموزش ها رایگان بودن آن بود و جذابیت خاصی برای همه ما داشت در بین آموزش ها مانور هایی به وجود آمد که جذابیت کار را برای ما بیشتر می کرد. من اولین مانور را در دوره مقدماتی آموزش ام سپری و تجربه کردم و که خود حال و هوای عجیبی داشت و فوق العاده حسم بی نظیر بود.

چه چیزی باعث شد تصمیم بگیرید که در کلاس های آموزشی هلال احمر شرکت کنید؟
- من اکنون که خود مربی هستم این سوال را که از بچه هایم می پرسم جواب هایشان این است: تزریقات، یعنی همه به نوعی برای یادگیری تزریقات به جمعیت هلال احمر معمولا مراجعه می کنند که البته بنده نیز از این قاعده مستثنی نبودم من نیز مادرم بیمار و مبتلا به سرطان بود و برای اینکه به طور مداوم نیاز به تزریق داشت و نمی شد به طور مداوم برایش پرستار خبر کنیم تصمیم گرفتم به بخش آموزش هلال احمر بروم تا تزریقات را فرا بگیرم و خودم کارهای تزریقات مادرم را انجام دهم اما از آن جا که عمر مادرم باقی نبود تصمیم گرفتم این کار را ادامه دهم تا بتوانم به همشهریان خودم خدمت رسانی کنم و دیگر به طور داوطلبانه به این کار مشغول شدم و هیچ چشمداشتی هم نداشتم و به این عمل خودم افتخار می کنم.

درمورد نحوه فعالیت خانم ها در امداد و نجات یا نجات گر بودنشان بگویید.
- اگر بخواهم به درستی بگویم در اصل کار های نجات به دو بخش امداد و نجات تقسیم می شود که ما امدادگر را داریم و نجات گر امدادگر. پس از گذراندن سه دوره امدادگر1 امدادگر2 و امدادگر 3 به درجه نجات گری که باز هم سه دوره نجات گر1 نجات گر 2 و نجات گر 3 است می رسد. عمدتا نجات گر بودن یعنی عملیات نجات شرکت کردن و رها سازی فرد مصدوم و یا قربانی که در این مرحله کمتر به خانم ها نیاز است اما در عوض امدادگر بودن مناسب ترین گزینه برای خانم ها خواهد بود. ما در رسته امداد گری و عملیات پس از نجات بسیار تلاش می کنیم. امدادگر ها پس از عملیات نجات، مصدوم را تحویل گرفته و به تمام کارهای درمانی او می پردازند و یک جور هر دو نجاتگر و امدادگر نقطه کامل کننده و یا مکمل هم هستند و بیشتر در زلزله ها می توانند کمک کنند.

درمورد نحوه شرکت در آموزش های هلال احمر و کاربرد این آموزش ها در زندگی شخصی برایمان بگویید.
- برای نام نویسی در کلاس های جمعیت هلال احمر دوستان می توانند به بخش آموزش هلال احمر شهرستان مراجعه کرده و نام نویسی کنند. نکته بعد اینکه ما با همه ارگان های دولتی نیز کار می کنیم مثلا نیروی انتظامی یا نهادهای دیگر درخواست می دهد که برای کادرش کلاس های آموزشی کمک های اولیه برگزار کنیم و ما مربی مان را برای آموزش برایشان می فرستیم.

بنظر من بیشترین ارگان هایی که نیازمند آموزش کمک های اولیه است مشاغلی است که با مردم بیشتر سروکار دارند که البنه باید بگویم آموزش و پرورش بنظرم یکی از این ارگان ها است چون با بچه ها سروکار دارند و ممکن است خصوصا در سنین کمتر و دبستان بچه ها در حال بازی باشند و خوراکی مصرف کنند و یک هو خوراکی در گلوی کودک بپرد و راه تنفسش را بببندد و اگر معلم آگاه نباشد ممکن است کودک تا مرگ هم برود اما اگر معلم آموزش دیده باشد به سادگی و بدون ذره ای استرس جان کودک را نجات می دهد پس نمی شود گفت آموزش ها مختص افراد عادی است یا داوطلبین امدادگر جمعیت هلال احمر و باید بدانید که در زندگی عادی نیز این مسئله بسیار به شما کمک می کند و در زندگی شخصی تان نیز کمک کننده خواهد بود.

ما اگر امروز نسبت به آسیب ها شناخت داشته باشم قطعا می تواند در زندگی روزمره مان بسیار به ما کمک کننده باشد. حتی برای بچه های یک مدرسه نیز این آموزش ها اعمال شده تا بچه ها نیز هنگام برخورد با آسیب راه مقابله با آسیب را فرا بگیرند و این آموزش ها نسبت به سن افراد متفاوت است. این آموزش ها از دوره پیش دبستانی تا دانشجویان انجام شده است و ما سطح آموزش ها را متناسب با سن بچه ها انجام می دهیم.

چرا تاکنون رسمی نشده اید؟
- من خودم نخواستم که رسمی شوم و اکنون اگر کار می کنم باور کنید با عشق است. من خودم روان شناسی خوانده ام و در حیطه روانشناسی خیلی علاقه دارم و داشتم که فعالیت کنم اما امدادگری را به همه چیز ترجیح دادم من عاشق کارم هستم.
سال ها قبل از ظرفیت روان شناسانی که به امدادگری در جمعیت هلال احمر مشغول بودند را در استان فارس جمع کردند و دوره ای به نام سحر برگزار کردند (سازمان حمایت های روانی در بلایا است) بدین صورت که اگر قربانی یا مصدوم از نظر جسمی دچار مشکل می شود قطعا صدماتی از لحاظ روحی نیز او را احاطه خواهد کرد و ما نیز توسط این سازمان آموزش دیدیم تا در بلایا بتوانیم چنین خدماتی را ارائه دهیم.

خانواده با شغلتان مشکلی ندارند؟
- من به شغلم به عنوان یک کار نگاه نمی کنم بلکه به عنوان کاری انسانی به آن نگاه می کنم بسیار از این مسئله راضی هستم و خانواده ام وقتی علاقه من را می بینند و می دانند چقدر به این کار نگاهم ناجی گونه است به من کمک هم می کنند مثلا خوب به خاطر دارم یک بار که به همراه خانواده ام در حال دور زدن در شهر بودم تصادفی رخ داد و همسرم متوجه شد که می خواهم بدون معطلی به آن ها کمک کنم و سریع به من کمک کرد تا اقدامات اولیه را انجام دهم.
خانواده ام این موضوع را می دانند و هرگز مانع من نشدند زیرا می دانستند همه کار ها سختی خودش را دارد همین شما که اکنون با من به گفتگو نشسته اید مگر کارتان سخت نیست؟ آیا خسته شدید؟ آیا چیزی جز عشق به کارتان، شما را در این مسیر نگه داشته است؟
اگر بخواهم به این فکر کنم که خطر در کمین من است پس بهتر است اصلا از خانه بیرون نیایم تا مبادا ماشینی رد شود و به من برخورد کند.
ما داوطلبین جمعیت هلال احمر بسیار تلاش می کنیم بدون هیچگونه چشم داشتی و فقط برای حفظ جان مردم کارمون را انجام دهیم. و چیز زیادی هم دریافت نمی کنیم.

خاطره ای برازجان بگویید؟
- زمانی که زلزله در برازجان و در اوایل دهه 90 رخ داد مدرسه ای را در حال آماده سازی برای اسکان بودیم که مردم هجوم آورده بودند برای لوازم مورد نیازشان و از ترس اینکه نکند بلایی سرمان بیاید دهانمان باز مانده بود مردم درمانده ای را می دیدیم که حجم هجومشان ترسناک بود و شاید طبیعی بود که مردم در این حد ترسیده باشند به هرحال زلزله یکی از بدترین بلایای طبیعی است که مردم تجربه های تلخی از آن دارند اما به دلیل محدودیت انبار ما نمی توان به همه مردم اقلام مورد نیازشان را داد و فقط به افراد آسیب دیده می شود کمک رساند.
به یاد دارم که در همان زلزله باز هم اتفاقات ناگواری می افتاد که نیروی انتظامی مجبور بود ما را تا محل استقرار و تا پخش اقلام مورد نظر و احتیاج مردم اسکورت کند.

از خانواده کسی عضو هلال احمر هست؟
- من از دوران مجردی ام عضو جمعیت هلال احمر بودم و حتی وقتی ازدواج کردم و حتی وقتی پسرم احمد 40 روزه بود با خود بر سر آموزش هایم می بردمش و اکنون از غنچه های هلال است او از تمام آموزش ها استقبال کرد و در 90 درصد مانور ها همراه من بود او اکنون در مدرسه اش نیز بسیار حواسش به دوستانش هست با هم که به آموزش ها می رویم اگر جایی را من نخواهم برای بچه ها بگویم بعد از آموزش یاد آور می شود که نگفتی و برایش توضیح می دهم که در سطح سنی شان نبود و او می پذیرد بسیار به امدادگری علاقه دارد و برایش مهم است.

خاطره ای از تصادفات جاده ای که در منطقه خودمان  شاهدش بودید و کاری کردید را بگویید؟
- در پیاده روی امام رضا که از سه راه بنداروز تا شاهزاده ابراهیم بود ما چادر های امداد را برپا کرده بودیم و در همان پیاده روی و اواخر آن ماشینی به سرعت با یک موتور که حامل یک مرد و بچه خردسال و یک خانم بود برخورد کرد و دقیقا این اتفاق روبه روی چادر ما افتاده بود که بسیار استرس زا بود شرایط به سرعت با امکانات محدودی که داشتیم به آن ها رسیدگی کردیم که خوشبختانه آقا و کودک صدمه جدی ندیده بودند ولی مادر پایش دچار آسیب شده بود و من بخاطر نبود آن امکانات مورد نیاز مجبور شدم پای خانم را با تکه ای کارتن ببندم ولی دیدم اشک مادر بند نمی آید از او علت را که جویا شدم فهمیدم باردار است و نگران فرزند درون شکمش بود  بلا فاصله او را به بیمارستان انتقال دادیم و از صحت حال مادر و فرزند نیز اطمینان حاصل کردیم.

تاکنون آموزش های کمک های اولیه به درد خودتان خورده است؟
- بله، یکبار وقتی در خانه بودم چیزی در گلویم پرید و توانستم با به یاد آوردن اقدامات کمک های اولیه جان خودم را نجات دهم.

ویژگی های یک امدادگر را بگویید.
- یک امدادگر ابتدا باید قدرت بدنی خیلی خوبی داشته باشد، هرکسی نمی تواند بگوید من آموزش های امدادی را دیده ام می توانم هرکاری انجام دهم اینطور نیست. ما باید توانایی و علم داشته باشیم باید برای حفظ علم و بکار گیری آن تلاش کنیم و هرروز آن را به روز رسانی کنیم و باید انسانیت داشته باشد و حس همدردی را در خود تقویت کند. او باید خونسرد، صبور، با گذشت باشد.
یک امدادگر باید خلاق و مبتکر باشد چرا که هر وقت آموزش می بیند با وسایل آموزش دیده ولی ممکن است موقع عملیات خیلی از این امکانات در دسترسش نباشد و باید اینجا باهوش و ابتکار خویش مصدوم را نجات دهد و یا جای دیگر باید بداند که هیچکدام از عملیات ها شبیه هم نیستند از این رو باید ابتکار عمل به خرج دهد و مصدومین را نجات دهد.

یک  خاطره خوب از کلاس های آموزشی هلال احمر برایمان بگویید.
- یک بار کلاس خفگی برگزار کرده بودم و آموزش کمک را به بچه ها داده بودم شب همان روز یکی از بچه ها با من تماس گرفت و گفت خدا از شما راضی باشد خدا خیرتان دهد من امشب با آموزشتان جان برادرم را نجات دادم و او را از خفگی رها کردم و این لبخند ها و دلخوشی های مرا تشکیل می دهد که مردم از من راضی باشند.

به نیابت از بچه های تلاشگر جمعیت هلال احمر چه داوطلبین  و چه رسمی این مجموعه اگر حرفی دارید بزنید.
- ببینید اسم این بچه ها داوطلب است بدون بیمه فقط با عشق کار می کنند ما خیلی از افرادی را داریم که می آیند و آموزش می بینند اما نمی مانند و می روند تعداد محدودی میمانند و می شوند امدادگر و باید قدر این افراد دانسته شود زیرا این کار حقوق خاصی ندارد و معمولا افراد شغل دیگری دارند و فقط بخاطر علاقه و عشقی که به نجات مردم دارند به این کار مشغول می شوند البته در این سالهای گذشته که مدیر عامل تغییر کرده است شرایط بهتر شده و این بهبود در بخش آقایان که کارهای عملیات نجات بودند بهتر شده اما هنوز در بخش خانم ها فقط آن هایی مانده اند که خیلی عشق و علاقه داشتند.

سخن پایانی:
- من دوست دارم همه مردم سطح آگاهیشان را در زمینه کمک های اولیه بالا ببرند تنها خواسته ای که از آن ها دارم این است که یاد بگیرید حتی اگر هرگز از آن استفاده نکنید اما اگر زمانی به آن نیاز داشتید و آن را نیاموخته باشید با توجه به اینکه می توانستید و شرایطس آموختنش را هم داشتید دیگر یک عمر غصه خوردن افاقه نمی کند.