حبیب اله نعمتی زیارتی

همایون باد مقام معلم به آنان که دانایی و توانایی را می آموزند.
دوازدهمین روز اردیبهشت را به جهت پاسداشت، یادکرد و گرامیداشت «روز معلم» نام نهاده اند: به این مناسبت بسیار می توان گفت و نوشت اما به دوگانه ای بسنده می شود :

گانه اول : باید توجه داشت که آموزش و پرورش بایستی انسان هایی با اطلاعات لازم و ضروری برای شناخت خویش و جهان پیرامون شان آموزش دهد یعنی دانا و توانا که سبب‌ می گردد انسان مسؤلیت خویش را نسبت به خود، جهان و آفریدگار جهان بهتر و بیشتر بداند.
باید توجه داشت که جامعه تحول خواه و تحول آفرین نتيجه آموزش معلمان توانمند و آموزش دیده است لذا بایستی اطلاعات و آموزش معلمان با نیازهای واقعی جامعه تناسب داشته باشد و سازوکارهای مناسب یک محیط آرام علمی برای تحقق این امر صورت بگیرد.
باید توجه داشت که بایستی معلمان در برنامه ریزی ها و سرنوشت شغلی خویش دخیل باشند و سیاست گذاران از اعمال سیاست‌های دستوری و فرمایشی که نتیجه عدم باور آنان به این نهاد تأثیرگذار است برحذر باشند.
باید توجه داشت که بایستی روند فزاینده خصوصی شدن آموزش و چندگانگی مدارس  متوقف و آموزش برابر و یکسان در مدارس یکسان شکل بگیرد.
... بايدها بسیارند و اراده ای جهت تحقق شان نیست و گاهاً برگزاری مراسمی به مناسبت روز معلم جهت رفع مسؤلیت و خود شیفتگی خودشان و دوصد گفته هایشان چون نیم کردار نیست.

گانه دوم : دکتر کزازی : اگر مردم شهری نام آوران، بزرگان، فرهیختگان، دانشوران، فرزانگان و هنرمندان خویش را گرامی می دارد به راستی خود را گرامی داشته است، این کسان گنجینه ها و سرمایه های هر شهر و یا هر کشور هستند.
چنانچه استاد فرزانه اشاره فرموده اند جامعه بایستی قدردان فرهیختگان خویش باشد که این سرمایه های عظیم و گرانبها شیرین ترین و بهترین لحظات زندگی خویش را در راه تعالی جامعه نهاده اند و بایستی همچون برگ زرینی بر تارک قوم خویش بدرخشند تا نور دهند و روشنی بخشند.
درست است که نباید درگذشته ماند اما جامعه خسته و کم رمق امروز بیشتر از همیشه به این شناخت نیازمند است؛ باید گذشته و گذشتگان را شناخت و شناساند، بایستی ریشه را پاس داشت و فرهنگ سپاسگویی در جامعه نهادینه گردد و دانشوران و نام آوران به قول سعدی سخن سنج هر جا روند قدر ببینند و به صدر نشینند.

در پایان به رسم ادب و احترام هفته و روز معلم را به آنان که دانایی و توانایی می آموزند تبریک می گویم و یاد و خاطره مرحومه خانم مریم زاهدی که با سخت کوشی، دلسوزی، فروتنی، صداقت، صمیمت، و... اولین سنگ بنای آموزش رسمی دختران زادگاهم (روستای فرهنگی زیارت) را در سال ۱۳۴۲  بنیان نهادند گرامی می دارم و برای خانم سکینه اله یاری، خانم شیرین گرگین و خانم بتول نجفی که اندکی بعدتر در کنار معلم شان (خانم زاهدی) این رشد و بالندگی را تداوم بخشیدند آرزوی بهترین ها را دارم.