اتحاد خبر- سعیده دشتی: 12 اردیبهشت سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری روز معلم نامیده شده است. به همین مناسبت با مژگان فرهنگی از معلمان نمونه مدارس بوشهر به گفتگو نشستیم..

لطفاً به‌طور مختصر خودتون را معرفی و سوابق علمی -آموزشی و اجرایی خود را بیان بفرمایید؟
- مژگان فرهنگی هستم با افتخار۲۵سال سابقه خدمت به بچه های ایران زمین را دارم. ۸سال سرگروه آموزشی و مدرس کارگاه های آموزشی هستم،

در حرفه ای معلمی تاکنون چه کارهای شاخصی انجام داده اید که بنظر خودتان برای حوزه یادگیری و آموزش مفید و موثربوده است؟
- موفق به کسب عنوان معلم نمونه کشوری و استان و شهرستان گردیده ام و در چندین سال متوالی در جشنواره های الگوهای برتر نیز مقام‌های اول ودوم را کسب نموده ام.

موفقیت هایم را مدیون دوستان و همکارانی بوده ام که همواره حامی و مشوقم بوده اند در این ۲۵سال معلمی تمام تلاشم این بوده وهست که فرزندانی که در یک سال تحصیلی در کنارم هستند. ابتدا شاد باشند، بازی کنند،لذت ببرند و در قالب همه ی اینها باخاطرات شیرین آموزش ببینند.
سعی می کنم با همکارانم مشار‌کت داشته باشم و از تجربیات ارزنده دوستان و همکارانم استفاده کنم و به خود می گویم هنوز هیچ نمی‌دانم.

 در زمینه آموزش و تدریس چه فعالیت های داشته‌اید ؟
- در بیشتر سمینارها، وبینارها، کنفرانس ها وکارگاه های آموزشی شرکت می کنم تا بتوانم به روز و بهتر خدمت نمایم، همواره خودم را شاگرد و یادگیرنده می دانم.
در هر نوع آموزش وتدریس تلاش نموده ام از روش بازی، شعر، دست ورزی وخلاقیت استفاده کنم. تدریس را محدود به کلاس نمی دانم و از فضاهای دیگر استفاده می نمایم تا تنوع و انگیزه بیشتری را برای فرزندانم ایجاد کنم.

از نظر شما چه معلمی برای دنیای امروز موفق و کارآمد است؟ به نظر شما آیا امروزه تعریف و شرایط یک معلم خوب نسبت به گذشته عوض شده است ؟
- باتوجه به اینکه دانش آموزان نیاز به ایجاد انگیزه و شور و شوق برای آموزش و یادگیری دارند تلاشم بر این بوده و هست تا عملا بچه ها را درگیر نموده وخود بیشتر ناظر باشم، با به چالش کشیدن کلاس به نتایج خوبی دست می یابند که خودشان احساس رضایت می کنند تشویق کلامی وتقویت رفتاری در کلاس ما بیشتر دیده می شود تا جایزه های مادی، آموخته ام که باید رفتارها را نهادینه سازی کنیم و تفاوت های فردی دانش آموزان را نادیده نگیریم، بنده شاگرد همه ی معلمین و آموزگاران سرزمینم هستم و درمقابل آنها سرتعظیم فرودمی آورم.

جامعه ی ما وبچه های امروز نیاز به آموزگارانی باهوش و اثر بخش، متفکر و خلاق، منتقد، کاردان، مسلط به فناوری وتکنولوژی به روز باشند و همراه دانش آموزان یاد بگیریم تا همواره دانش آموزان به ما اعتماد کنند، در گذشته دانش آموزان بدون هیچ چون و چرایی، تمام و کمال حرفها و مطالب معلمان خود را که به آنها تزریق می شد به راحتی می پذیرفتند و عمل می کردند اما اکنون نمی پذیرند مگر که قانع شوند. تعلیم و تربیت بایستی دانش آموزان را به یک چشم انداز بین المللی مجهز کند.

فکر می کنید جای چه رویکردی در آموزش کشور خالی است؟
- در مدارس ما آموزش استقلال مالی، آموزش صلح با طبیعت و موجودات زنده، تولید وتجارت، مهارت کنترل وضعیت اقتصادی و به طور کل تمامی مهارت های زندگی جای خالی آنها  دیده می شود هرچند که خیلی از اساتید در کارگاه های آموزشی تاکید برآموزش این مهارت ها داشته اند اما عملا خیلی کمرنگ به آنها نظر شده است.

فکر می کنید سنگ بنای موفقیت شمارا چه کسی با چه چیزی پی ریزی کرده است؟
- از زمان کودکی در رویای خود در زمان بازی  همیشه تصور می کردم معلم هستم و آنگاه که وارد دانشگاه شدم و با رشته ی آموزش ابتدایی و جزییات آن آشنا گردیدم علاقمندتر و با انگیزه بیشتر به راهم ادامه دادم البته یاری خانواده بسیار موثربود و باعث می شد با پشتکار بیشتر قدم بردارم. جا دارد از تمام مدیران، همکاران و اولین عزیزی که به حق همیشه همراه و همگام بنده بوده اند تشکر کنم که یکی از افتخاراتم این است که هرساله با اولیائی سروکار دارم که همکار و همراهم هستند سپاسگزار همه ی عزیزان هستم.

خاطره ای از دوره  معلمی خود تعریف کنید؟
- در لحظه به لحظه ای که در کلاس بوده ام خاطرات خوب وشیرین وحتی گاهی تلخ را تجربه کرده ام که همه ی آنها برایم ارزشمندند.
سال تحصیلی۱۳۸۴ بود پایه اول تدریس می کردم، اواخر پاییز بود صبح به محضی که وارد مدرسه شدم اول به کلاسم رفتم که دفتر هایی را که برای تصحیح به خانه برده بودم و آماده کرده بودم، در کلاس بگذارم، علیرضا را دیدم که کنج پنجره کلاس زانوهایش را بغل کرده و سرش را روی زانویش گذاشته بود، (علیرضا پسری لب شکری بود با وجودی که هوش بالایی داشت از نوشتن بدش می آمد، بسیار قلدرانه هم صحبت می کرد اما من بسیار دوستش داشتم، درخانواده ای بود که به تحصیلات اهمیت نمی دادند، علیرضا جزو بچه هایی بود که آرام و قرار نداشت و مادرش هم سه فرزند دیگر هم داشت و علیرضا  همیشه می گفت من اگر بزرگ شوم مانند پدرم می خواهم راننده تریلی شوم) نزدیک علیرضا رفتم و دست روی سرش کشيدم وسلام و صبح بخیر گفتم، اما دستم را پرت کرد و گفت من باهات قهرم، گفتم:اما من باهات دوستم و دوستت دارم گفت: نه تو من را دوست نداری گفتم:چرا؟
پشت دستش را که سوخته بود به من نشان داد گفت: ببین، آهی کشيدم و پرسیدم: الهی بمیرم کی این کار و کرده؟ گفت بابام با زغال، اما تقصیر شما بوده، بوسیدمش گفتم چرا تقصیر من بوده، جواب داد: اگر شما به مادرم نگفته بودید من تکالیفم را ننوشته ام، بابام نمی فهمید ومن را نمی سوزاند، وجدان درد گرفتم و همان لحظه بوسیدمش وگفتم قول می دهم دیگه هیچ وقت به مادرت نمی گویم و تکالیفت را همینجا کنار خودم بنویس تانخواهی در خانه بنویسی و از آن روز همه ی کارهایش را در کلاس کنار خودم می نوشت و بدون هیچ تکلیفی به خانه می رفت، آن روزها کم تجربه بودم و شایدبه تفاوت های فردی توجه نکرده بودم (پسرم علیرضا جان هرجا که هستی دوستت دارم وبرایت آرزوی سلامتی و موفقیت دارم)

علت انتخاب شما به عنوان معلم نمونه چی بوده است؟
- نمونه بودن واژه ی ثقیل و شاید دهان پر کنی باشد که برای چند روز یا چندماه، مهمان ذهنها باشد اما عشق معلمی، عشق به کودکان، همدلی و درک متقابل ماندگار است، دوستان خوب و مهربانی که به بنده لطف و نگاه ویژه دارند، بنده نوازی کردند ومعرف بنده بودند، سپاسگزارم.

آسیب های نظام آموزش و پرورش کشور را چه مواردی می بینید؟
- باوجود اینکه  نظام آموزش و پرورش ما تلاش می کند که کمبودها و نواقص را رفع نماید اما همچنان  معلمان با نکات و مسائلی روبرو هستند که چاره ای برای آنها در نظر گرفته نشده، تکراری بودن برنامه های درسی و آموزشی با حجم بالا در ساعات اولیه صبح برای دانش آموزان ابتدایی طاقت فرساست که مشکلات عدیده ای را به دنبال داشته است.

بنده نیز مانند بقیه همکارانم با عشق به فرزندان سرزمینم همچنان گام‌های استواری خواهم برداشت، اما ای کاش نگاه ویژه ای به آموزگاران غیر انتفاعی وضعیت معیشتی آنها می شد و راه هموارتری درنظر گرفته می شد به امید روزهای سبز.