دی هِلِیهُو:

رفتُم تا حسین آواد و واگشتُم. خوم تَک و تِینا اِی خدا. گفتِن دِی محمود زوُنیشه عمل کِرده. یه دِتا قُطی اُومیوِه اِسَدُم، رفتُم دیدنش و واگشتُم. گفتُم زشته. بیس سال هُمسادِه بیدیمِه پُی هم. دیرازگوشِتون، کَلمَحد یه مریضی ناعلاجی گِرُفت، پاک خونه زِندِیشونه فُرُختِن و رفتِن حسین آواد کِریِه نشین واویدِن.
تو رَه که هاسِی پُی تاکسی وامیگشتُم، نزیک بِرَسِ بازار، یه دِتا زن و دختر جَک و جوون ووُیسیدِیدِن که نِه ریسری سرشون بی و نِه بَرِلِواسِشون، بَرِلِواس عَلدی بی. دسَلشون تا مرفق لخت بی و پاشون هم تا قاوَکِش از دیر دیار بیدِن. همیطحری که سیلِشون میکِردُم، یِکِشا یه هَسکِی گُتی دادُم. _ ایسو بُگو پیرزن، وُ تو چه. تو سر پیازی یا کُتِ پیاز _ هیچی، تا هسکه دادُم، رانندِی تاکسی کو که یه آدم دِکارِینی بی، تو اُینه سِیلُم کرد و گفت بد نِبوُ ننه! گفتُم بد نِوینی ننه. گفت یِکِشا هسکه دادی وَرِ خوم گفتُم نکنه یه خیریت بو. گفتُم چه خیری ننه والا، مِی خیابونه نمیوینی! گفت چِطو مِی!؟ گفتم زَنگَل پاک دسمال و ریسریشونه ورداشتنه وُ لخت اُومدنِه تو خیابون. راننده گفت تَخصیر بالابالایَلِه. گفتم سی چه!؟ اونا خو پاک از سر صُو تا شو تو رادیو تلویزون هاسِی هُی کمک میکنِن وُ میگِن کسی لخت نِواووُ. راننده یه وخچِی گتی کِرد و گفت ایسو بُیَد بِگِن دیِه!؟ اُوسُونی بُیَد میگفتِن که خوشون وُ تیر و طیفه شون هاسی شِوانه روز مَردُمه لخت میکِردِن. وَختیکه لخت میکِردِن مردمِه، بُیَد فکر میکِردِن که یکیِه که لخت میکنی، نِه فقط جیوَلِش لخت وِیمِن. یکیِه که لخت میکنی، پاااااک سر و پِرتاکِش لخت وِیمو دیِه!
بُوی دِی یا حَرضِت عباس. اینا چِشونِه پاکشون ایطَحر واویدِنِه!!!