جناب بهبهانی!
از کدام عکس می گویید؟ در این گزارش که کلی عکس از جوانب و زوایای گوناگون کار شده، مگر جمعیت جای دیگری جمع شده بوده که احیاناً از دید خبرنگار پنهان مانده؟ که اگر قرار بر دیدن عکس باشد، یک عکس، خود گویاست و نیازی به دیدن دهها و صدها عکس نیست!
اتفاقا به طور کامل تصاویر را دیده ام؛ چه بوشهر و چه خورموج! جمعیت به گونه ای است که در همین عکسا این جمعیت قابل شمارش است. از کدام تجمع و حضور می گویید؟! شاید هم تجمع 3-2 هزار نفره (در بوشهر و خورموج و برازجان) برای شما، جمعیت انبوهی باشد و شما تاکنون جمعیت بیش از این را ندیده باشید.
بعد اینکه کدام سفر سرزده؟ از موقعی که سفر قطعی شد، نماینده دشتستان، بارها در مصاحبه ها به حضور رییس جمهور در برازجان و در مصلای جمعه پرداخته بودند. سفر سرزده این گونه است؟ یا شما از سفر سرزده معنای دیگری متوجه می شوید؟
همچنین کسی که بخواهد به دیدار رییس جمهور شرفیاب شود، یک هفته را به گشت و گذار نمی رود، آقای بهبهانی!
در عصر انفجار اطلاعات و ارتباطات، ظاهرا این شمایید، که سر به زیر برف کرده اید و واقعیت های پیرامون خود را نمی بینید یا شاید هم به نفعتان است که نبینید؛ الله اعلم!
و اینکه کدام سفر پربار؟ چه طرح های بزرگ و خاصی در این سفر که از ابتدای این دولت شروع شده بود، به بار نشسته بود، که از پرباری سفر می گویید؟ هر آنچه هم که مورد بهره برداری قرار گرفت، از دولت سابق شروع شده بود.
بماند گرانی افسارگسیخته مایحتاج عمومی، همچون برنج و تخم مرغ و مرغ و ...،، انزوای بین المللی و پشت کردن همه کشورهایی که پیش از این از ایران در مجامع بین المللی حمایت می کردند، خود حدیث مفصلی است، که جای آن در این مجال نیست.
که همان گونه که گفتم: اگر در خانه کس است، یک حرف بس است.

با سلام
اول کدوم عکس؟ چرا عکسی دیده نمی شود؟

این آقای هم استانی هم انگار نجمع مردم خورموج و بوشهر را ندیده که این جوری می نویسد؟

حضور آقای رییسی در نماز جمعه برازجان تقریبا سرزده بود بدیهی ست جمعیت معمول نمازجمعه رو ایشان را ببینند.
( البته مدنظر داشته باشید در فصل خوش آب وهوای بهار ما تقریبا نیمی از نمازگزارن به همراه خانواده در منابع و گندم ریز در حال گردش هستند غایبند)
به ایشون پیشنهاد می کنم کمی از پستوی خانه خود بیرون بیایند و در لابه لای خبرها و برنامه های مختلف رد اقدامات دولت را ببینند.

در عصر ارتباطات و این همه بی خبری و ناآگاهی؟؟!!

اتفاقا سفر ایشان بسیار پربار بود و به همه نشان داد دولت با وجود خزانه خالی در ابتدای کار توانسته به خوبی از پس مشکلات برآمده و به تدریج این قطار را به حرکت درآورد.

با تشکر

این استقبال سرد و با جمعیت بسیار کم، چه پیامی دارد؟ آیا آن کسانی که بایستی این پیام را دریافت دارند، متوجّه می شوند یا خود را همچنان به ندانستن و ندیدن می زنند؟
آیا با وعده های آنچنانی و شعارهای پرطمطراق نشدنی، می توان تورّم افسارگسیخته کنونی و بیکاری روزافزون ناشی از آن و سردی بی حدّ و حساب کسب و کار را در جامعه مهار کرد؟
قطعاً و یقیناً عوامل پایه ای در این میان وجود دارند که اینان، نه توانایی حل و رفع آن را دارند و نه درکی از آن!
که: "اگر در خانه کس است، یک حرف بس است."