به گزارش ایسنا؛ رئیس سازمان جهادکشاورزی استان فارس یکشنبه ۳۰ بهمن و در حاشیه آغاز حرکت دومین کاروان ترویج الگوی کشت ملی، به خبرنگاران گفت: این حرکت به عنوان مهمترین برنامه اجرایی جمهوری اسلامی ایران برای تامین امنیت و اقتدار غذایی است.

مجتبی دهقان‌پور خاطرنشان کرد: فارس به عنوان دومین تولیدکننده محصولات کشاورزی در کشور، هم اکنون ۹۳ مرکز جهادکشاورزی فعال در ۳۷ شهرستان دارد که این مراکز، اهداف مختلفی منجمله فعالیت‌های آموزشی و ترویجی را دنبال می‌کنند.

به گفته دهقان‌پور اهداف برنامه ترویج الگوی کشت ملی، شامل اطلاع رسانی به موقع، آگاهی بخشی، علاقمندسازی و متقاعد کردن عوامل انسانی مرتبط با طرح به ویژه کشاورزان برای همراهی، مشارکت فعال و کمک به تحقق اهداف و انتظارت پیش‌بینی شده در بخش کشاورزی است.

دهقان‌پور؛ افزایش آگاهی و دانش جامعه در خصوص برنامه الگوی کشت ملی و توسعه ریز نهادها برای توسعه سرمایه‌های اجتماعی را از دیگر اهداف این طرح برشمرد و گفت: با آموزش‌های گروهی مزرعه‌ای در سازه‌های ترویجی همچون کانون جوانان روستایی و عشایری، صندوق‌های اعتبارات خرد زنان روستایی، مزارع نوآوری و سایت‌های الگویی و کانون‌های یادگیری که در واقع همان مزارع کشاورزان خبره هستند، تعامل بیشتر بین بهره برداران، بخش اجرا و تحقیقات و تقویت سرمایه‌های اجتماعی کلید خواهد خورد.

او خاطرنشان کرد: ارتقای ضریب نفوذ دانش و فن آوری‌های نوین در میان کشاورزان برای دستیابی به اهداف و انتظارات برنامه الگوی کشت ملی در کشور، یکی دیگر از اهداف این طرح است.

دهقان‌پور در عین حال توضیح داد که بر همین اساس، برنامه جامع آموزشی- ترویجی الگوی کشت ملی در سطح ملی و استانی تدوین شده و در این برنامه از راهبرد ترویجی توسعه مدیریت مشارکتی استفاده شده است.

او به این نکته هم اشاره کرد که گروه مخاطبان این برنامه علاوه بر کشاورزان، تولیدکنندگان و بهره برداران بخش کشاورزی، تصمیم سازان و مجریان مرتبط با بخش کشاورزی و مراکز علمی مرتبط با این بخش هستند.

رئیس جهادکشاورزی استان فارس گفت: در این برنامه از انواع روش‌های آموزشی ترویجی همچون آموزش‌های انفرادی، مهارتی، غیر حضوری، کارگاهی، بازدیدهای آموزشی و سایر روش‌ها استفاده می‌شود.

دهقان‌پور با اشاره به برخی از مهمترین رویکردهای اجرایی آموزش و اثرات ترویج الگوی کشت ملی در حوزه کشاورزی، تاکید کرد که دستیابی به الگوی کشت مناسب و پایدار منطقه‌ای متناسب با هر اقلیم، توسعه کشت در دیمزارها، تغییر سطوح آبی به محصولات جدید مانند کینوا، قصیل، گلرنگ و محصولات کم آب بر، توسعه کشت گیاهان پاییزه، توسعه کشت علوفه های جدید و کم آب بر و توسعه کشت در محیط های بسته گلخانه و انتقال کشت سبزیجات و صیفی جات از فضای باز به گلخانه، برخی از این رویکردهاست.