احمد خواجه حسنی:

در پی سقوط کابل در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ قدرت در کشور افغانستان به صورت دفاکتو به دست طالبان افتاد.
ظرف این مدّت کوتاه مردم افغانستان از محل نقطه‌ نظرهای افراطی و صدور فرمان‌های متعددِ جامعه ستیز توسط حاکمان دولت افغانستان در قالب محدودیت‌های غیرمتعارف به ویژه در مورد نوع پوشش و اجبار در انجام بعضی امور مذهبی و اجتماعی که اتفاقاً همگی برخلاف اسلام و حقوق انسان هاست متحمل آسیب های مهلکی شده اند که  پرداختن به آن بحثی مفصل و دراز دامن است و در این مقال نمی گنجد حال امّا این طور که پیداست طالبان به این حرف جورج اورول رسیده اند؛ "عقيده‌ای كه مردم آن را از ترس جانشان پذیرفته باشند زیاد پايدار نخواهد ماند" ! و عن قریب به فکر اصلاحات و تغییر رویه ها افتاده اند ، شاهد بر مدعایم سخنرانی سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله طالبان روز شنبه، ۲۲ دلو، در سفر به ولایت خوست در جنوب‌شرق افغانستان و در مراسم فراغت دانش‌آموزان یک مدرسه دینی است که با انتقاد از رهبری این گروه گفته که انحصار قدرت و تحمیل دیدگاه بالای مردم به سود آنان نیست.[۱]
سرپرست وزارت امور داخله طالبان تداوم وضعیت فعلی را غیر قابل تحمل دانسته و اذعان داشتند که مردم از آنان فاصله خواهند گرفت از همین رو تأکید داشتند که در شرایط فعلی نیاز است تا به زخم‌های مردم مرهم گذاشته شود.

اعتراف سراج‌الدین حقانی مبنی بر انحصار قدرت و تحمیل دیدگاه بالای مردم از سوی گروه طالبان، بیان‌گر اختلافات عمیق موجود میان سران این گروه است که اخیراً آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل، پس از سفر به افغانستان از آن سخن گفته بود، بنابراین فارغ از اینکه اصلاحاتی صورت پذیرد یا خیر، همین که یک مقام ارشد دولتی (سرپرست وزیر امور داخله) به صراحت شرایط ایجابی را درک و وجدان کرده و به این نتیجه دست یافته که بعد از حدود یک سال و شش ماه از تسلط آن ها بر افغانستان، رفتار افراطیون خود اسلام‌ پندار به دین خدا و امت اسلامی خدشه وارد می کند و طالبان با دیدگاهی بسته و با بازگشت به نگرش‌های مذهبی و زیر فشار قرار دادن مردم، موجبات نارضایتی قشر زیادی از مردم افغانستان را فراهم می کنند  پس ضرورت دانسته که در مسیر کسب رضایت اجتماعی قدم بردارند در نوع خود قابل تأمل است و می رود تا روح زنده یاد توماس کوهن ( کسی که رواج دهنده اصلاح پارادایم بود ) را شاد کنند.
مزید استحضار خوانندگان گرامی اینکه کوهن اعتقاد داشت "مهم‌ترین عامل فلج‌کننده تغییر پارادایم، ناتوانی ما در آگاهی از فراسوی الگوی تفکر جاری است" ...
اکنون قلم شرم سار و قلم به دست خجل است که ناچاراً مرقوم دارد بیائید از پارادایم طالبان سرمشق بگیریم و رویه ها را بازبینی و اصلاح کنیم ...

مردم نجیب و درمانده ایران با امید به آینده ای روشن و با تکیه بر ایمان و خودباوری به کرّات با معضلات و نارسایی ها کنار آمده و مظلومانه زخم هایشان را لیسیده اند، الآن زمان التیام زخم هاست.

بستن چشم ها بر حقایق و فاصله گرفتن از واقعیات منجر به تغییرات خوشایند و جامعه پسندی نخواهد شد ، امروزه روز کسر قابل توجهی از سیاسیون و دلسوزان نظام از ضرورت اصلاح و اعمال تغییر رویه ها سخن می رانند و رخداد این مهم را راه برون رفتی از مصائب و معضلات امروزی بر شمرده اند، پس درخواست بازنگری و اصلاح را اجابت کنید تا معاندین شمشیر از رو بسته به فکر منشور گذار نباشند و برای گذار از نظام و انقلاب میتینگ راه نیانداخته و نسخه نپیچند.

گفته ام من دردهـــــــــــــا را بارها
خسته ام خسته از این تکرارهـــــــــا
من بــه در گفتم ولی کو بشنوند
نکته هـــا را مـو به مو دیوارهــــا [۲]

پ ن؛
۱_روزنامه ۸ صبح افغانستان
۲_ بخشی از سروده حسین منزوی