اتحاد خبر- احمد خواجه حسنی: اجازه دهید قانع نشویم، نتوان پذیرفت که شما آن روزها دردمند تأمین آب و محیط زیست بوده و دغدغه سلامت عمومی مردم دشتستان را داشتید.. احیاناً نسبت به بیکاری فزاینده و خانمان برانداز در دشتستان مسئولیتی متوجه شما نیست؟.. به یقین برای کاسه های وارونه دشتستان باران هم که باشی نمی توان کاری کرد...
احمد خواجه حسنی
مفروض بر اینکه توسعه را رشد تدریجی و پیشرفت روزافزون به انضمام افزايش ظرفيت های كمی و كيفی در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قلم داد کنیم در این بین به نظر می رسد هیچ فرد، قشر، فرهنگ یا قماشی مخالف توسعه یافتگی نبوده تا چوب لای چرخ این رویکرد جامعه پسند گذارند "بیکاز" انسان موجودی کمال طلب و فزون خواه است و طبیعت انسان، همراه رشد و طالب به بودی است.
توسعه اجتماعی در جوامع انسانی فرایندی از تغییرات منجر به به روزی و به زیستی شهروندان است، در شهرستان دشتستان، این دُرّ یتیم استان امّا به گواهِ واقع کاسه هایی وارونه در انتظار بارانند به همین سبب دشتستان به نوعی در ورطه ی پس‌افتادگی توسعه از نظر اجتماعی و ساختاری گرفتار شده و از این منظر در رنج و عذاب جمعی است.
در تعریف توسعه اجتماعی، بــه لحاظ اقتصادی و اجتماعی پربازده ترین سیاست ها و سرمایه گذاری ها منوط به مواردی است که به مردم بیشترین فرصت در بهره گرفتن از توانایی ها، منابع و موقعیت ها را می دهند و در نهایت عدالت اجتماعی را به منظور کاهش نابرابری ها و توزیع مناسب منابع رفاهی و خدماتی محقق می کنند.
با این مقدمه کوتاه وجه کلان یادداشت ملموس تر خواهد شد.
به اغلب احتمال این روزها خبر اخذ مجوز دو پالایشگاه گچساران و کهگیلویه و وعده کلنگ زنی آنها را شنیده اید، افزون بر این سه سایت پتروشمی نیز در این منطقه در دست ساخت است.
حال به دشتستان برگردیم، همان جا که زخم زدن ها به پیکر نحیفش همچون گردش ایستادگی ناپذیر ستارگان همواره در جریان بوده و انگاری قصد توقف ندارد به این نشان که در سالیان اخیر فرصت احداث پتروشیمی دشتستان با جامه چاک دادن ها و بهانه تراشی ها از بین رفت تا سرآغازی بر واپس گرایی و پس افتادگی توسعه ی این کهن دیار باشد.
چگونه است که در اقصی نقاط کشور از جمله کویر و فلات مرکزی ایران آب مورد نیاز مجتمع های پالایشگاهی تأمین شد ولی در دشتستان با وجود مجاورت با خلیج فارس و با وجود بهره برداری از سد رئیسعلی و سد مخزنی در حال ساخت دالکی شما دغدغه تأمین منابع آب را داشتید ؟
اجازه دهید قانع نشویم، نتوان پذیرفت که شما آن روزها دردمند تأمین آب و محیط زیست بوده و دغدغه سلامت عمومی مردم دشتستان را داشتید بلکه دعوا فقط بر سر لحاف ملا بوده و بس !!!
در بحث آلایندگی مجتمع مگر استاندار وقت نبود که به صراحت اذعان داشتند این واحد، به مثابه نمونه مشابه در کشور لهستان تحت لیسانس (تکنولوژی پیچیده و پیشرفته) آلمانی فاقد فلر و شعله و دود می باشد؟!
شما که آن زمان دردمند سلامت عمومی مردم دشتستان بودید چرا در مقاطع بعدی برای فقدان واکسن کرونا که هر لحظه جان ده ها هزار نفر دشتستانی و چند ده میلیون ایرانی را تهدید می کرد تجمع برگزار نکردید؟
خردمندان توسعه یافته، آیا تأثیر محصولات تراریخته بر امنیت ملّی و عوارض و تبعات دهشتناکی را که از مصرف این گونه مواد غذایی در طول شبانه روز بر ما وارد می کند کمتر از آلایندگی یک مجتمع پتروشیمی است؟
چرا در این مقوله و دیگر مصائب همه شمول نگران سلامت عمومی نبوده و نیستید؟
احیاناً نسبت به بیکاری فزاینده و خانمان برانداز در دشتستان مسئولیتی متوجه شما نیست؟
هر چه از آن روزها بیشتر فاصله می گیریم این تناقضات رفتاری به روشنی و بی هیچ شبهه ثابت می کند برخی ها منافع شخصی و قبیله ای را به منافع و مصالح عمومی ارجح دانسته و مصالح بلند مدت دشتستان را قربانی منافع کوتاه مدت کرده تا عملاً تحولاتی رقم زده شود که عایده اش پس افتادگی توسعه در دشتستان باشد...
به یقین برای کاسه های وارونه دشتستان باران هم که باشی نمی توان کاری کرد.
برخی مردمی که حقایق زندگی را ندانست و سود و زیان خود را نشناخت، ناگزیر به کارهای بیهوده و زیان مند پردازد، بهره جویی از ثروت های خداداد کشور نتواند، به زیر دست بیگانگان افتد و درمانده و گرفتار شود.[۱]
پ ن:
۱_ احمد کسروی