احمد خواجه حسنی:

کوتاه و جانکاه، بدانید "دگر بار خروس اقبال دشتستان رمید" و به سیاق گذشته فرصت از کف دادیم، در پرداختن به این موضوع و در بیان این اتفاق هر آن کس که قلم را به جوهر لیقه اندود کند از درِ شرمندگی است.

 امروز معاون هماهنگی امور اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد از اخذ مجوز دو پالایشگاه‌ گچساران و کهگیلویه خبر داد و گفت: این پالایشگاه‌ها تا یک ماه آینده کلنگ‌زنی می‌شوند.

ظاهراً در خان هفتم، حاجت ها قاطی شده و تیری که از چله ی کمان آرزوها در دشتستان رها شده بود کمانه کرده و این بار در گچساران به هدف خورده به نحوی که پشت خمیده دشتستان را عملاً شکسته است.
اجازه دهید کمی به عقب برگردیم ... ، کلنگ زنی
چه اتفاق آشنایی !!!

مردم عزیز دشتستان ، روز چهارشنبه ۴ مرداد سال ۹۶ را یادتان هست؟ در فصل خرماپزون با فرضیه های دایی جان ناپلئونی و ایرادهای بنی اسرائیلی آشی پخته شد که مضرّات روغنش کل استان را درگیر کرد ، همان جا که از بخت بد دشتستان برپایی تجمع اعتراضی سرکوب نشد ! تا با کنشگری مدنی ظفرمندانه برخی هایمان شگفتی خلق شود و وزیر صمت وقت را انگشت به دهان متحیر علوم نافذ خود کنیم !

گچساران، دهدشت، کردستان و خرم آباد از صدقه سری مطالبه گری برخی از ما دشتستانی هاست که پالایشگاه شان راه اندازی شده!، آنها پیش پای وزیرِ کلنگ به دست، پلاکاردهای «پتروشیمی نمی‌خواهیم» ندارند ، آنها به امروز و آینده خود و فرزندانشان توسعه و آبادانی پیشکش کردند و به ما درس خِرد ورزی، همبستگی، وحدت و همراهی آموختند و ما ناخواسته برای اینان هزاران فرصت شغلی فراهم کردیم و همچنان با ابراز وجود بی پشتوانه ی آن روزمان چوب لای چرخ توسعه و عمران دشتستان گذاشتیم...
حبذا حکمت مرحبا به این نبوغ و خلاقیت ، چقدر خوبیم ما

 نفَسِ خروسِ اقبال دشتستان را ما گرفتیم و از این دیار راندیم به نحوی که همچنان در نوبت خواندن است و مجالی نمی یابد.
انصافاً امروزه برخی ها نسبت به اولین و آخرین کنش گری مدنی جنابشان چه نظری دارند؟

راستی فردای تجمع کدام یک از آنها که در آن روز ردای کارشناس محیط زیست را بر تن کرده و دغدغه تأمین آب و مسیر پساب صنعتی داشتند ، پیگیر اخذ تائیدیه محیط زیست این طرح شدند ؟
چه کردید با دشتستان ؟

اتخاذ رویکردی که آن روز کذایی در پیش گرفتید شاید مصداق جمله ای منتسب به مرحوم شریعتی باشد (برای کوبیدن یک حقیقت، خوب به آن حمله مکن، بد از آن دفاع کن) و شما آن روز بد دفاع کردید.

در فرار سرمایه گذار بی نظیر عمل کردید.
در ترجیح منافع شخصی و بیله ای به منافع جمعی شاهکار آفریدید.
در کاهش نرخ بیکاری و رفع این معضل خانمان برانداز در دشتستان و تبعات دهشتناک قابل پیش بینی هایش کولاک راه انداختید.

چگونه حسرت خود را برای محرومیت های خود تحمیلی که بر دشتستان وارد نموده پنهان کنیم ؟

بیش از یک دهه از مصوبه هیأت دولت در خصوص مجوز احداث پتروشیمی دشتستان می گذرد ، گویا کار تا جایی پیش رفته که موافقت نامه تخصیص خوراک مابین شرکت ملی نفت ایران و شرکت پتروشیمی دشتستان نیز منعقد گردیده بود، پروژه ی عظیم اقتصادی و صنعتی که به فعلیت رسیدنش انقلابی را در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهرستان و استان رقم تواند زد.
پتروشیمی دشتستان، نخستین واحد پلی‌استال ایران با ظرفیت سالانه ۳۰۰ هزار تن پلیمر، مجتمعی با ظرفیت تولید سالانه ۲۰ هزار تن در زمینه تولید پلاستیک خشک امروز در چه مرحله ای است؟ به راستی چه شد و چه کردیم با خودمان ؟
ناغافل سروده شیخ اجل در ذهنم افتاد، برو ای گدای مسکین و دری دگر طلب کن- که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی

هرگز نپرسید در انبوه این برنامه ریزی های کلان، چرا دشتستان تا به این حد مظلوم و درمانده است و در محدودیت و محرومیت، سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی ؟

اشتباه کردیم ، هم آن زمان که بر سر جانمایی طرح احداث پتروشیم،  رگِ ناسیونالیستی گردنمان باد کرده بود بایستی فکر این روزها را می کردیم و به مراتب بهتر عمل می کردیم!!!

کمر دشتستان را ابتدا به ساکن تفرقه شکانده ، جایی که باید تجمع کنیم و فریاد دادخواهی سر دهیم، احدی حضور ندارد و در عوض جایی تجمع می کنیم که بوی فرصت سوزی اش تا سالیان سال مشام مان را خواهد آزرد.

در صدر تا ذیل فرآیند اخذ مجوز چنین طرح هایی یک فرمول و نظام مشخصی وجود ندارد و غالباً اعمال نفوذ، لابی و چانه زنی در سطح کلان است و از این حیث خدمات و زحمات بسیاری بر باد رفت.

اینجا دشتستان است ، همان جا که اتحاد ، انسجام و هم افزایی در ادبیات رفتاری باشندگانش ، تنها کلید واژه های فانتزی هستند که مصرف بی رویه ای دارند.

پشت دشتستان را ما شکستیم.