امید دریسی:

تیم اقتصادی دولت یکی پس از دیگری در حال کناره‌گیری‌ست که آخرین مورد به علی صالح‌آبادی رئیس کل بانک مرکزی رسیده و الزاماً بدین معنی هم نیست که متوقف به همین‌جا باشد! محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس‌جمهوری نیز آن‌طور که باید به بازی گرفته نمی‌شود. همو که همواره نوک پیکان انتقادات‌اش متوجه دولت‌های قبل بود و هر بار خود را مکلف به شرکت در انتخابات می‌دانست تا یک اقتصاددان بر صندلی ریاست در خیابان پاستور بنشیند. همو که با افتخار از عنوان پایان‌نامه‌اش با نظریه «پول و اعتبار» نام می‌برد و قرار بود واحد پول کشور را به قدرتمندترین واحد پول منطقه تبدیل کند به هر روی اینک معاون اقتصادی دولت متبوع خود است و می‌بیند آن چه را که باید ببیند.

این یادداشت کوتاه که به بهانهٔ برکناریِ محترمانهٔ رئیسِ کل بانک مرکزی و در قالب استعفاء اتفاق افتاده تنها یک نکته را بررسیده که به زعم نگارنده این یک نکته واضح‌تر از آن است که بدان پرداخته نشود.

نکته‌ای که البته بعید می‌دانم مورد توجه عموم مردم نیز واقع نشده باشد مترتب از نابسامانی در دیپلماسی و در رأس آن به نتیجه نرسیدنِ مذاکراتِ برجامی است و اکنون نارضایتیِ داخلی هم بدان اضافه شده است که جرقهٔ آن در هفتهٔ پایانی شهریور زده شد و البته مورد آخر محل این جستار نیست.

وقتی وزیر نفت دولت انقلابی و نه وزیر نفت دولت سازش‌گر از لزوم سرمایه‌گذاری ۸۰ میلیارد دلاری در حوزهٔ گاز سخن می‌راند آیا واقعاً تا این حد درک و تخمین این مسئله سخت است که بدون جذب سرمایه‌گذار خارجی نمی‌توان نسبت به نوسازی زیرساخت‌ها و مرتفع نمودنِ مشکلات کشور اقدام کرد؟ این که دیگر رئیس و وزیر دولت سابق نیست که چنین روی‌کردی پالس به دشمن قلمداد شود که خزانه خالی‌ست یا فلان و بهمان! این را دیگر وزیر مورد وثوق از تیم خودی گفته است. یا این که برای‌تان دشوار است برجامی که منتقدش بودید را مجدد با همان سبک و سیاق احیا کنید و بگویید به همان برجام روحانی بازگشته‌ایم؟ می‌گویند ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است اما تداوم عدم احیای برجام ایران را متحمل خسارات فراوانِ ناشی از فرار سرمایه و ایضاً عدم اطمینان از امنیت سرمایه‌گذار خارجی و ورود شرکت‌های بزرگ کرده است.

باری، گلابیِ برجامی که در اواخر دولت سابق با احیاء مجدد آن می‌توانست به برداشت شما برسد و اجازه داده نشد، اکنون تبدیل به ماهیِ برجامی شده و بدین معنی هم نیست که حتماً بتوان آن را گرفت یا این که هر وقت آن را از آب بگیرید تازه است! در مقام مقایسه و نتیجهٔ ذوق زدگی گلابیِ برجامِ روحانی همین بس که منجر به واردات هواپیما گردید و در دوران شما این ذوق زدگی معطوف به واردات خودرو شده است!

این سیاههٔ کوتاه به درازا کشید! نویسندهٔ این سطور البته در سال گذشته طی دو یادداشت در این تارنما با عنوان «پژواک صدای مردم در مورد برجام را بشنوید» و در تارنمای «عصر ایران» با عنوان «برجام، واس ماس!» مفصل بدان پرداخته و اختصاصی‌تر به این موضوع اشاره داشته که حقانیت کلمات در دسترس و منتشر گردیده است. جان کلام اما این که دولت‌مردان اگر برابر شعارهای انتخاباتی‌شان معتقد به حل مشکلات از طریق فرصت‌ها و ظرفیت‌های داخلی‌اند که سلمنا، ما نیز منتظریم مملکت را بدون تعامل با جامعهٔ جهانی و البته غرب، بدون برجام، بدون FATF و جدیداً بدون اصلاح در حکم‌رانی اداره کنید و نشان دهید که ما همواره در اشتباه بوده‌ایم. اگر هم در خلوت خود به این نتیجه رسیده‌اید که این‌چنین نیست و به این درک رسیده‌اید که برجام خوب است زودتر و هوشمندانه مملکت را به شرایط عادی برگردانید و شش‌دانگ این شرایطِ مطلوب را هم بنام خود بزنید و البته که نوش جان‌تان و دستاوردهای آن نیز گوارای همه‌مان. ما نیز تأییدتان می‌کنیم که شما مملکت‌دار، مملکت‌دان و مملکت‌دوست بوده و هستید و منافع ملی برای شما از هر چیز دیگری ارجح بوده و هست و هر آن چه صواب و ثواب است برای شماست و فقط شما خوبانِ عالمید!