«عباس عراقچی» سخنگوی جدید وزارت خارجه وعده نداده بود که او هم داد؛ وعده راه‌اندازی نیروگاه بوشهر. دیگر به طنز تلخی تبدیل شده است این راه‌اندازی نیروگاه بوشهر.

به گزارش اتحادجنوب به نقل از خلیج فارس، دوره‌ای وعده راه‌اندازی نیروگاه بوشهر برق شادی بر چشمان ایرانیان می‌نشاند. بدقولی‌های مکرر روس‌ها به عنوان پیمانکار این نیروگاه اما سبب شد که وعده‌های مقامات ایرانی درباره نخستین نیروگاه جمهوری‌اسلامی ایران به جای برق شادی، لبخند تمسخر بر لبان مخاطبان بنشاند.

تکرار وعده‌های بی‌سرانجام نیز درنهایت کار را به آنجا کشاند که نه برق شادی بر چشمان و نه لبخند تمسخر بر لبان کسی می‌نشاند. در میان اهل رسانه نیز اگر روزی اخبار نیروگاه هسته‌ای بوشهر از درجه اهمیت بالایی برخوردار بود و معمولا‌ درصدر اخبار قرار می‌گرفت، کم‌کم اخبار حول ‌محور آن از صدر به ذیل آمد و ارزش و درجه اهمیت خود را از دست داد. مقامات و مسئولان نیز با درک این موضوع تلاش کردند تا درباره راه‌اندازی نیروگاه هسته‌ای بوشهر یا وعده ندهند یا اگر هم وعده می‌دهند با حفظ احتیاط و درنظرگرفتن جوانب امر وعده دهند.

همانند وعده‌ای که دیروز سخنگوی وزارت خارجه در نشست مطبوعاتی خود مطرح کرد؛ وعده‌ای بدون بیان زمان دقیق.

عباس عراقچی سخنگوی دستگاه دیپلماسی در پاسخ به پرسشی درباره نیروگاه بوشهر گفت: «‌مذاکرات ما با روسیه درباره احداث نیروگاه‌های هسته‌ای از قدیم وجود داشته و اولین پروژه که فاز اول نیروگاه بوشهر بود، تا چند هفته دیگر رسما به جمهوری‌اسلامی ایران تحویل داده می‌شود.»

وی با ذکر این نکته که مذاکرات ما با روس‌ها برای فازهای بعدی نیروگاه بوشهر و نیروگاه‌های دیگر ادامه دارد، ابراز امیدواری کرد که این مذاکرات به سرانجام برسد.

این ابراز امیدواری همان حفظ احتیاط و درنظرگرفتن جوانب امر است، زیرا او هم اطمینان ندارد که روس‌ها به وعده خود عمل می‌کنند یا نه.

روس‌ها به عنوان پیمانکار نیروگاه اتمی بوشهر بیشترین بهره‌برداری را از تاخیر در عمل به تعهدات خود در قبال راه‌اندازی این نیروگاه برده‌اند و آن‌ها علاوه بر سود مادی فراوان، این نیروگاه را به نوعی وجه‌المصالحه با غرب قرار داده‌اند. با این حال ایران به دلیل فضای حاکم در عرصه بین‌المللی چاره‌ای نداشته که همچنان چشم‌انتظار تغییر رویکرد مسکو در قبال تهران باشد تا به تعهدات خود برای راه‌اندازی این نیروگاه که به گفته بعضی نمایندگان مجلس به اندازه سه نیروگاه برای کشور هزینه در برداشته است، عمل کند.

البته در سال‌های اخیر مهم‌ترین دلیل تاخیر در راه‌اندازی نیروگاه هسته‌ای بوشهر نه بدقولی روس‌ها، بلکه حملات سایبری به این نیروگاه بود که اگر جلوی آن گرفته نمی‌شد ممکن بود به گفته یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، فاجعه‌ای سه‌برابر بدتر از فاجعه نیروگاه چرنوبیل به‌بار بیاورد.

بهمن‌ماه سال 89 زمانی که روس‌ها کم‌کم تصمیم گرفتند بدقولی‌ها را کنار بگذارند و نیروگاه بوشهر را آماده تحویل به ایرانی‌ها کند و زمانی که همه منتظر اتصال برق از نیروگاه اتمی بوشهر به شبکه سراسری بودند، اخباری مبنی بر حمله ویروسی توسط بدافزاری با عنوان «استاکس‌نت» به سیستم نیروگاه اتمی بوشهر به گوش رسید.

روزنامه دیلی‌تلگراف، چاپ لندن آن زمان در گزارشی نوشت: سازمان‌های اطلاعاتی غربی می‌گویند گروهی از دانشمندان هسته‌ای روسی در گزارشی به کرملین درباره خساراتی که ویروس استاکس‌نت به رایانه‌های نیروگاه بوشهر زده و همچنین احتمال وقوع فاجعه اتمی در نیروگاه ایران ابراز نگرانی شدید کرده‌اند. هرچند مقامات مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران اعلام کردند کارشناسان هسته‌ای کشورمان توانسته‌اند اختلال موجود در بعضی کامپیوترهای مراکز هسته‌ای را رفع کنند.

نیویورک‌تایمز در این زمینه نوشته بود که ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت کار مشترک سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسراییل است که در سایت هسته‌ای دیمونای اسراییل در صحرای «نقب» ساخته شده است. برپایه این گزارش که در نیویورک‌تایمز منتشر شد، روی پرورش این ویروس دوسال وقت صرف شده و سرانجام به رایانه‌های تاسیسات اتمی ایران انتقال داده شده است.

با این حال به نظر می‌رسد که روس‌ها با غلبه بر موانع پیش‌روی راه‌اندازی نیروگاه بوشهر، نخستین نیروگاه جمهوری‌اسلامی ایران را برای اتصال به برق آماده کرده‌اند؛ بنابراین روس‌ها اگر تصمیمی برای بهره‌گیری از برق نیروگاه بوشهر در عرصه بین‌المللی نداشته باشند می‌توانند آن را آماده راه‌اندازی کنند. با این حال برای زمان دقیق هنوز هیچ اطمینانی وجود ندارد./ب