اتحادخبر - شاکر شکیبا - زینب رنج کش: با توجه به اهمیت توجه به نخبگان علمی و فناوری های نو در کشور، اتحاد خبر در صدد این بر آمد تا با مدیر مرکز رشد علم و فناوری شهرستان دشتستان به گفتگو بنشیند. در این گفتگو از افتخارات نخبگانی می خوانیم که شاید نامشان در پستوی کاغذ پاره های ادارات برای گرفتن برخی مجوزها و تسهیلاتی که با آن بتوانند فناوری های خود را تجاری سازی و به تولید برسانند خاک می خورد اما همچنان پر قدرت برای آبادی این میهن می کوشند.

 

لطفا خود را معرفی کنید.

- محمد باقر زاده هستم مدیر مرکز رشد علم و فناوری شهرستان دشتستان با مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه یزد.

 

لطفا مرکز رشد علم و فناوری شهرستان دشتستان را معرفی کنید.

- در این خصوص باید بگویم خیلی از مسئولین هنوز نامش را نمی توانند به درستی بگویند گاهی می گویند پارک علم و فناوری، مرکز فناوری و از قبیل این نام ها  که اشتباه است. ما روی نام این مرکز  راستش تعصب داریم، گاهی حتی مسئولین ما در نامه نگاری هایشان هم نام مرکز را اشتباه می نویسند و این برای ما ناراحت کننده است. این مرکز در سال1394 راه اندازی شد، ابتدا در پژوهش سرای متقین فضایی را در نظر گرفتیم اما متاسفانه نشد آنجا را راه اندازی کنیم، پس مرکز را به مدرسه یا هنرستان قدیمی  شهید رجایی در خیابان جمهوری اسلامی(کوچه اتکا)  منتقل کردیم، با مجوز وزارت علوم.

باتوجه به اینکه ظرفیت شهرستان در حوزه کشاورزی است 80 درصد فعالیتمان در حوزه کشاورزی است و 20 درصد را حوزه های دیگر در بر می گیرد که میتوان نفت و گاز و پتروشیمی و یا حتی در حوزه شیلات و آبزیان و دریا نیز از آن یاد کنیم. هدف ما این است که بیشتر حوزه فناور را در حوزه کشاورزی جذب کنیم. ما در شهرستان دانشکده کشاورزی هم داریم و بیشترین ارتباطمان با این دانشکده است.

 

تفاوت مرکز رشد شهرستان با پارک علم و فناوری چیست؟

- پارک سازمان مادر است، در اصل ما شعبه ای از پارک علم و فناوری هستیم در شهرستان دشتستان.

 

هدف شما در این مرکز رشد علم و فناوری چیست؟

- هدف ما صرفا اشتغال زایی نیست، هدف ما تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی است؛ یعنی دستاورد های پژوهشی که بیشتر در دانشگاه به دست می آید، این ها را وارد عرصه بازار کنیم به نمونه اولیه و به تولید انبوه برسد و به درآمد زایی ختم شود. هدف ما این است که حلقه اتصالی باشیم، بین دانشگاه و صنعت، یعنی دستاورد های دانشگاه را به عرصه صنعت بیاوریم.

 

چطور این کار را می کنید؟

- ما افرادی را که صاحب طرح، ایده و یا اختراع هستند، بخصوص در دانشگاه ها اساتید، دانشجو ها، فارغ التحصیلان و حتی کارمندان دانشگاه که صاحب طرح و ایده هستند را شناسایی می کنیم، البته نه اینکه ما فقط افراد درون دانشگاه را حمایت می کنیم و تحت پوشش می گیریم نه اینطور نیست، اگر کسی کارمند، بازاری و یا حتی فردی عادی باشد خارج از دانشگاه نیز اگر صاحب طرح و ایده ای باشد ما او را حمایت خواهیم کرد. به هر حال فرد صاحب ایده به مرکز رشد می آید چرا که وی نمی تواند خود به تنهایی این ایده را به مرحله انبوه برساند و یا عملی کند نیاز به یک سری حمایت دارند.

 

منظورتان از حمایت چیست؟ برایمان مثال بزنید.

- فرد صاحب ایده و طرح نیاز به حمایت های مختلف دارد یکی از آنها محل استقرار است، که شامل فضای اداری، کارگاهی و آزمایشگاهی است. ما این فضا را در اختیارشان قرار می دهیم که در آن جا مستقر شوند. معمولا این افراد فضایی را در اختیار ندارند و یا اصلا دسترسی هم ندارند. ما این فضا را برایشان تامین می کنیم چه در فضای مرکز و چه بیرون از مجموعه، ممکن است ما آزمایشگاه برای یک مورد خاص نداشته باشیم، با چند آزمایشگاه قرارداد می بندیم چه در درون دانشگاه چه با بخش خصوصی و این فضا را برایشان تامین می کنیم. اگر کارگاه داشته باشیم به آنها کارگاه می دهیم و اگر نداشته باشیم از شهرک صنعتی کمک می گیریم یا از ظرفیت بقیه سازمان ها استفاده می کنیم. به طور مثال یکی از شرکت هایمان نیازمند فضایی است تا طرحش را اجرا کند ما گفتیم نمی توانیم این فضا را به او بدهیم اما برایتان پیگیری می کنیم که از سرپرست اداره زندان آقای علی رزمجو که اتفاقا تعامل بسیار خوبی با ما دارد و دانشگاه آزاد پیشنهاد سوله ای شد تا به ما بدهند و کمک کنیم به آن فرد. ادارات و سازمان های مختلف همکاری خوبی با مرکز و مجموعه ما دارند. ما با شهرک صنعتی نیز ارتباط خیلی خوبی داریم در سال ١٣٩٩ با کمک خود مسئول شهرک سوله ای خریدیم  برای مرکز.

 

چطور ایده ها و طرح ها را در دانشگاه ها می شناسید؟

- ما شورای فناوری داریم، شبکه ای از داوران و مشاوران داریم که معمولا این ها یا از صنایع یا از سازمان ها انتخاب می شوند و خود شبکه ای را تشکیل می دهند که این فقط در دشتستان نیست بلکه در کل استان است. شما فرض کنید ایده ای دارید و به مرکز رشد می آیید طرحتان را ارائه می کنید من و همکارم که کارشناس پذیرش است این ایده را بررسی اولیه می کنیم با توجه به شناخت و تجربه ای که داریم ببینیم این ایده قابل اجراست و ظرفیت این را دارد برایش وقت بگذاریم این را  ارجاع می دهیم به دو داور، داور فنی تخصصی و داور بازار. این طرح را  پس از تکمیل فرم آنلاین ارجاع می دهیم و داور مختص به این ایده را انتخاب می کنیم سپس جلسه داوری برگزار می شود که در آن فرد ارائه دهنده ایده خود را توضیح می دهد و از آن دفاع می کند داوران درمورد طرحش از او سوالاتی مرتبط با ایده او می پرسند، ایرادات را می گویند اگر اصلاحاتی نیاز باشد به او متذکر می شوند و در نهایت به شورای فناوری ارجاع می شود که در آن جا از دانشگاه خلیج فارس، دانشگاه آزاد، دانشگاه علوم پزشکی، از صنعت و معدن، فنی و حرفه ای داریم خود مدیران پارک علم و فناوری و مدیر موسسات می آیند و این اعضا را تشکیل می دهند و دوباره آن متقاضی پذیرش در مرکز طرح خود را ارائه می دهد و توسط داوران این طرح بررسی می شود و نظرات خود را می گویند سپس جمع بندی صورت می گیرد و اگر فرد ارائه دهنده دفاع و پاسخی دارد آن را می گوید و بعد از آن نتیجه اعلام می شود.

 

 

طرح هم از لحاظ بازار و مشتری و هم از لحاظ قیمت آن در بازار و برای خود فرد صاحب ایده و فروشش و قیمت گذاری آن مورد بررسی قرار می گیرد و هم رقبای آن طرح هم از این جهت مورد بررسی قرار می گیرد هم از جهت تخصصی خود مراحل تولید و تجهیزات تولید که چقدر هزینه و سرمایه نیاز است و چقدرش را ما باید تامین کنیم چقدر هم خود فرد تامین کند چقدر از بانک وام دریافت کند. اگر به طور کلی بگوییم طرح از دو جنبه فنی و بازار بررسی می شود اگر قابلیت اجرا را داشته باشد آنجا پذیرش می شود و در مرکز نیز دو مرحله داریم یکی مرحله مقدماتی دوم مرحله رشد که مقدماتی شش ماه است و مرحله رشد نیز دوسال و نیم که جمعا می شود سه سال که یک ایده محوری پذیرش می شود. شش ماه وقت دارد که طرح کسب و کارش را بنویسد، شش ماه وقت دارد شرکت ثبت کند و نمونه اولیه را تولید کند. به محض پذیرش از او دعوت می کنیم تا به مرکز بیاید و به او فضای استقرار می دهیم بعضا خود این فضا را دارند ولی نیازمند فضای خاصی هستند که ما آن را برایشان فراهم می کنیم. باتوجه به اینکه مرکز رشد فضای اختصاصی در دشتستان ندارد با محدودیت مواجه هستیم، ما در سال 1400 در دو فضای جدید مستقر شدیم که یک ساختمان رویا کمپلس در خیابان ماحوزی است طبقه اول آن در تملک مرکز رشد است که می توانیم 12 شرکت را مستقر کنیم و در شهرک صنعتی سوله ای را در نظر گرفتیم آنجا هم ظرفیت هست که حداقل پنج شرکت مستقر شوند.

 

مساحت ساختمان اداری چند متر است؟

- پانصد متر که در آن هم برای صاحبان طرح فضا هست و هم چون دفتر و بخش های مختلف مرکز در آن مستقر هست فضایی را به خودمان اختصاص داده ایم مثل سالن جلسات یا فضایی برای نشست های دور همی که به آن اصطلاحا کافی شاپ هم می گوییم و بقیه کامل در اختبار شرکت هاست.

 

یک فرد بیرون از دانشگاه اگر دارای طرح و یا ایده ای باشد چطور می تواند با شما ارتباط برقرار کند؟

- فرقی نمی کند چه از دانشگاه باشد چه خارج از آن، هر کسی می تواند از مزایای مرکز استفاده کند و به مرکزما مراجعه کند وطرحش را ارائه دهد؛  به شرط مقبول بودن طرحشان، حتی ما در جلسات اداری نیز این را مطرح می کنیم یعنی می خواهیم بگوییم این مختص به دانشجویان نیست. حتی در جمع دانش آموزان و معلمان نیز گفته ایم که اگر طرحی وجود دارد که نو آوری در آن وجود دارد به ما ارائه و ارجاع دهند. اگر حتی این طرح در مرکز قابل پذیرش نباشد چون به هر حال قصد راه انداری کسب و کار دارد حداقلش این است که ما به او یک مشاوره رایگان می دهیم مثلا میخواهد با بحث بازار یابی اش آشنا شود و یا می خواهد با بحث فنی آن آشنا شود یا در بحث الکترونیک نیازمند آشنایی و مشاوره است یا قوانین مالیاتی، بیمه، صادرات و واردات ما مشاوری را در اختیار او قرار می دهیم تا فرد کاملا هم تفهیم شود هم کمکی به او کرده باشیم و به صورت رایگان است.

 

تاکنون در حوزه دشتستان  موفق بوده اید؟

- ما از سال 1394 تا کنون 70 واحد فناور را پذیرش کرده ایم.

 

خروجی چطوره بوده؟

- 25 واحد فناور داریم که مستقل از آن 70 تا که عرض کردم، بقیه خارج شدند، زیرا دوره استخراج در مرکز سه ساله است، البته تا پنج سال قابل تمدید است یعنی سال چهارم و پنجم را می توانند تمدید کنند. در این مدت تیم اول مهلت 5 ساله شان به اتمام رسیده است که یا موفق به نتیجه دهی پروژه خود شدند یا شکست خوردند. وقتی به درجه ای از رشد برسند ممکن است دیگر نیازی به حمایت ما نداشته باسند چون وارد بازار شده و شروع به فعالیت می کنند یا هم وارد پارک علم و فناوری می شوند.

ما سه نوع شرکت داریم شرکت پیش رشد یا همان رشد مقدماتی، شرکت های رشدی که هر دو نزد ما هستند یا شرکت های پارکی که در پارک علم و فناوری بوشهر مستقر می شوند، که آن جا هم شرایط خاصی دارد. آن شرکتی قابلیت پارکی شدن را دارد که حداقل سه نیروی بیمه شده داشته باشد، در طی سه سال اخیر اظهار نامه مالیاتی خودش را ارائه کرده باشد، در طی سه سال اخیر حداقل یک میلیارد تا هشتصد میلیون تومان درآمد داشته باشد. اگر این شرایط را داشته باشد میتواند وارد پارک شود.

شرکت های پارکی از مزیت های منطقه آزاد برخوردارند. یعنی هر مزیتی که منطقه آزاد دارند شرکت های پارکی هم دارا هستند. مهمترین مزیت آن معافیت مالیاتی است اما برخی شرکت ها گمان می کنند همین که در پارک و یا مرکز رشد مستقر باشند از پرداخت مالیات معافند، در صورتیکه اینطور نیست و باید اظهارنامه مالیاتی را به موقع ارائه دهند، هزینه ها و درآمد هایشان را ثبت کنند و یک سری در واقع کارهایی که خود امور مالیاتی می گوید باید انجام دهند تا معاف شوند اگر انجام ندهند معاف نمی شوند. اگر امورمالیاتی متوجه کتمان بخشی از درآمد و هزینه ‌شود به همان اندازه آن ها را جریمه خواهد کرد و...

 

 

چه چیزی در مرکز رشد علم و فناوری تولید می شود که در شهرستان، استان شاخص است؟

- ما واحد برتر فناور سه سال اخیر در استان بوده ایم. پارسال علی بازیار، که  تولیدکننده دستگاه هوشمند و اتوماتیک غذا پاش  آبزیان است واحد فناور برتر در استان شد و این  مهمترین محصولی است که سال اول 100 دستگاه و امسال 500 دستگاه فروخت.

 

شما چقدر از او حمایت کردید؟

- برای 500 دستگاه حدودا یک و نیم میلیارد هزینه کرده است، بخشی از آن را خودش تامین کرده و امسال سال آخرش بوده. ما فضای استخراج آن را تامین کرده ایم، هم تسهیلات بهش دادیم تسهیلاتی که پارسال طبق تبصره 18 به او دادیم یک میلیارد بود، 200 میلیون هم بخاطر اینکه نفر اول شد تسهیلات به او دادیم. در ساختمان قدیمی مرکز رشد نیز هر فضایی خواست به او دادیم تا بتواند کارش را پیش ببرد.

 

چند مورد از نوآوری مرکزتان را بگویید.

- طرحی داریم که ملی است هرچند محل اجرای آن در دلوار است، پرورش کرم نرئیس، این گونه کرم غذای میگوی مولد است. این محصول کاملا وارداتی است، در ایران تولید نمی شود اما به صورت محلی از دریا برداشت می شود ولی چون به طور کنترل نشده است ممکن است دچار بیماری شده باشند پس مناسب نیست و برای میگوهایشان از کشورهایی که در حوزه آبزیان قوی هستند مثل تایلند، اندونزی، هند و... وارد می کنند این نوع کرم را.

ولی الان برای اولین بار در کشور ما  پرورش داده می شود  و اصلا دانش فنی آن را هم نداشتیم، چند نفر از اساتید برجسته بوشهر امتحان کردند این راه را اما نتوانستند پیشرفتی کنند، اما محمد مرادی نسب، شرکت آبزیان گستر سپند را راه اندازی کرد و مشاور اسپانیایی استخدام کرد مشاوری که به تمام کشورهای جنوب شرقی آسیا مشاوره می دهد در این حوزه با او قرار داد دوساله بسته است و ماهی 40 تا 50 میلیون به او حقوق می دهد، به تعریفی می شود 1500 یورو.

 

 

ما به او روز اول 50 متر مکان دادیم که کم آورد و بعد از آن 100 متر دیگر هم به او دادیم تا فعالیتش را انجام دهد. مشاور اسپانیایی تقریبا دوماه پیش به ایران آمد و در هتل نگین برازجان سکنی گزید و به مدت  دو هفته اینجا مستقر شد و بسیار هم راضی بود این ها در هر متر مربع چهار کیلو کرم نرئیس برداشت کردند، در بوشهر قبلا در هر متر مربع زیر نیم کیلو یا حتی  نتوانستند برداشتی داشته باشند. چون خیلی حساسیت دارد. در شرکت زیست فناوری دلوار در حال احداث است. زیرا به آب شور نزدیک تر است و بازار آن بهتر است. این محصول در کل کشور مورد نیاز است، هم می شود آن را  صادر کرد.

ما اگر بتوانیم در هر سال 25 تن اضاف کنیم به سال قبل به صادرات هم می رسد، هم اکنون در حال احداث است فکر می کنم به  مراحل خوبی هم رسیده و کاملا مستقر می شود.

الان 90 درصد از تولیداتش را بیرون می ریزد و در آینده این وضعیت درست می شود و الان فقط با ده درصد به تولید خود ادامه می دهد.

 

صاحب شرکت  سبزینه کشت فرتاک (فراوری و تولید ِژل، کرم و ضد آفتاب با پایه الوئه ورا) حمید رضا کمالی است که با ژل آلوئه ورا، کرم و ضد آفتاب تولید می کند. که پارسال در نمایشگاه هفته پژوهش، که ما داشتیم از آن رونمایی کرد. محصول با کیفیتی است با قیمتی معقول که اکنون در حال گرفتن سیب سلامت و مجوز غذا و داروست و به زودی در بازار آن را ارائه می کند.

یکی دیگر از شرکت هایمان نان رژیمی تولید می کند با جو که این هم  مجوز دارویی و هم غذایی را گرفته است. نان مخصوص برای بیمار های دیابتی، تاکنون تاثیر خود را نشان داده است البته هنوز به تولید انبوه نرسیده که خود نیازمند ماشین الات صنعتی است. در حال حاضر به صورت آزمایشی در حال تولید است که بازهم مشتری خودش را دارد.

 

محدودیت سنی هم دارید؟

- هیچ محدودیتی نداریم اما تاکنون برخی از افراد که وارد مرکزما شدند گاهی نیاز بوده شرکت ثبت کنند و لازمه ثبت شرکت رسیدن به سن قانونی و دارا بودن کارت پایان خدمت است. در نتیجه دانش آموزان محدودیت دارند چون به هر حال شرط گرفتن برخی تسهیلات مثل تبصره 18 داشتن کارت پایان خدمت سربازی است. مثلا یک شرکت که دانشجویان هم آن را راه اندازی کرده بودند طرحشان پذیرفته شد و وقتی ارجاع داده شد به بانک برای گرفتن یک میلیارد تسهیلات چون کارت پایان خدمت نداشتند مجبور شدند شخصی از بیرون بیاورند و مدیر عامل کنند تا بتوانند تسهیلات را دریافت کنند و کارشان روی زمین نماند.

 

خیلی از ایده ها در حال خاک خوردن است و اصلا اطلاعی هم کسی از آن ها ندارد صاحبان این ایده باید چه کنند؟

- ما از سال 1400 تا به امروز وارد ساختمان رویال کمپلکس شده ایم و از آن سال تا امروز حدودا 30 متقاضی داشتیم که به ما مراجعه می کردند که این ها را وارد مرحله داوری و پذیرش می کردیم هر چند از 30 نفر پارسال شش نفر را پذیرش کردیم، ما همه طرح ها را پذیرش نمی کنیم طرح هایی را می پذیریم که نوآوری در آن باشد طرح و ایده خام را نمی پذیریم مثلا فرد می گوید می خواهم این گوشی را بسازم اما هیچ گونه اطلاعی از نحوه ساخت آن ندارد خب ما نمی توانیم حامی چنین طرح خامی باشیم چون هیچگونه مرحله ای را جلو نرفته است.

از پارسال تاکنون وضعیتمان بهتر شده، قبلا مرکز رشد علم و فناوری در کوچه ای بود که بسیاری از مردم از وجودش اصلا خبر نداشتند، اما اکنون با تغییر دادن مکانمان وضعیت بهتر شده و راستش درخواست اصلی ما از فرمانداری این است که یک زمین در اختیار ما قرار دهند در مکانی خوب که بتوانیم ساختمان مرکز را بنا کنیم یک ساختمانی که دارای فضای ستادی و اداری برای شرکت ها و پژوهشگاهی و آزمایشگاهی باشد، که همه شرکت هایمان را دور هم جمع کنیم این خود یک نماد است در شهرستان مثل مابقی ادارات که جای مشخصی دارد ولی وقتی کسی از وجود این ساختمان و اداره خبر نداشته باشد کاملا کم رنگ می شود. ما فعالیت های ترویجی و تبلیغی با ادارات زیاد داشته ایم.

 

برای معرفی مرکز به مردم چه کار کرده اید؟

- مخاطبان اصلی ما مردم عادی نیستند، مثل این می ماند که بروم مسجد و مرکز را معرفی کنم خروجی آن خیلی کم است اما اگر در دانشگاه، ادارات و مدارس، مرکز را معرفی کنیم قطعا خروجی بهتری دارد، ما تقریبا از سال 1399 با همکاری پارک علم و فناوری تبلیغات در فضای مجازی را پررنگ تر انجام دادیم هم در بوشهر و هم در دشتستان پیج مرکز را راه اندازی کردیم و تمام دستاورد هایمان را منتشر کردیم.

ادعای دکتر حسن حبیبی رئیس پارک علم و فناوری استان بوشهر این بود که اخباری که از پارک علم و فناوری بیرون می آید حتی از استانداری هم بیشتر است. من یک مقایسه ای کردم اخباری که 1400 از مرکز خارج می شود تا سال های قبل 30 برابر بیشتر شده بود.

چندبار هم از صدا و سیما برای مصاحبه با شرکت های ما در برنامه روشنایی تولید اگر اشتباه نکنم دعوت کردند از شبکه یک هم از آقای بازیار فیلم گرفتند، یا از شرکت مستقر در شهرک صنعتی نیز فیلم گرفتند یعنی برنامه  های تلویزیونی که مخاطبش عامه مردم هستند هم  سعی کردیم در این دوره افزایش پیدا کند. سعی  کردیم ارتباطمان را با هفته نامه ها بیشتر کنیم ما پارسال اولین نمایشگاه دستاورد های واحد های فناور در دشتستان را داشتیم.

که 20 واحد فناور محصولات خودشان را ارائه کردند فرماندار و امام جمعه هم حضور داشتند و این نمایشگاه برای عموم بود و این نشان میدهد از عموم مردم هم استقبال می کنیم.

علاوه بر نشست های تخصصی در ادارات و دانشگاه ها  از فرماندار خواستم در شورای اداری به ما یک تایم دهند امسال سال دانش بنیان است تا من مرکز رشد را معرفی کنم چرا که حتی مسئولین ادارات هم با مرکز رشد آشنا نیستند.

شما هر اداره و یا سازمانی را به من معرفی کنید قدمتی دارند که قبل از انقلاب بوده اند اما مرکز رشد قدمت پنج یا شش ساله ای در شهرستان ما دارد اما پارک علم و فناوری از سال 1387راه افتاده است. در اصفهان پارک علمی فناوری خودش یک شهر است  500 هکتار زمین دارد 100 هکتار آن فعال است یا شهرک پردیس تهران خودش یک شهر است اما بازهم کسی با آن آشنا نیست.

خیلی از پروژه های پارس جنوبی را بچه های پارک علم و فناوری دارند انجام می دهند.

مردم عادی  متاسفانه با آن آشنا نیستند. امسال سال دانش بنیان است، اگر امسال خودمان را معرفی نکنیم کی باید خودمان را معرفی کنیم؟

 

بهترین دستاورد این مرکز چه بوده است؟

- ما شرکت های خیلی خوبی داشتیم، مثلا گلخونه های تولید زعفران داشتیم، علی صمصامی (شرکت یاقوت سرخ عطر افشان) رفت قطر و اولین گلخانه تولید زعفران در کشور های حوزه خلیج فارس را احداث کرد.

محصولات زیادی داشته ایم تاکنون دستاوردهایمان بحمدلله بسیار عالی و باکیفیت است مثلا شرکتی داشتیم که آن هم دانش بنیان شد او هم محمدرضا صمصامی (شرکت پایا پردازش ویرا هیرون) است، کمپرسور های مناطق نفتی را تعمیر می کرد،خدمات ابزار دقیق و طراحی بورد الکترونیک صنعت نفت و گاز ارائه می کرد. آن کمپرسور و مخازنی که تولید خارجی ها و ژاپنی ها بود و در ایران تعمیر آن امکان نداشت و اگر به خارج هم می فرستادند هزینه هنگفتی را در بر می گرفت پس او با کمترین هزینه و با بهترین کیفیت این کار را انجام داد و هم اکنون نیز فعالیت خود را ادامه داده است. کماکان او هنوز در مرکز رشد قدیم ما مستقر است، یا آقای جمهوری با تولید نرم افزار های حفاظتی برای شرکت های پتروشیمی عسلویه هم بچه دشتستان است و هم اشتغال می آفرینند هم نیاز کشور را بر آورده می کند.

 

 

سخن آخر:

- مهمترین هدف مرکز رشد ایجاد ارزش افزوده است؛ این طرح ها منجر به اشتغال زایی می شوند اما نه آن اشتغال زایی که شرکت های صنعتی بزرگ دارند.

تیم ما نهایت ده تا 15 نفر است اما ارزش افزوده اش بیشتر است، ما در یک سال گذشته شرکت هایمان 35 میلیارد تومان فروش داشته اند، ما حدود 10 الی 11 میلیارد به این ها وام داده ایم.

در آخر هم از نشریه وزین اتحاد جنوب بابت دعوتشان سپاسگزارم.