به گزارش روزنامه اعتماد؛ جمعه شب تیم ملی فوتبال ایران در یک دیدار دوستانه به مصاف اروگوئه رفت و با تک‌گل طارمی به پیروزی رسید. اما این برد چیزی نبود که کسی فکرش را نکند. بلکه آنچه غیر قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی به رفتار بازیکنان قبل و در حین مسابقه بود. 

چند روز مانده به شروع بازی برخی کاربران فعال در فضای توییتر و اینستاگرام از بازیکنان تیم ملی خواستند حواس‌شان به شرایط خاص کشور در این روزها باشد. در سمت مقابل عده‌ای هم معتقد بودند اینها بازیکن فوتبال هستند و همین که تمرین‌شان را درست انجام بدهند و در زمین بازی همه توان‌شان را بگذارند بهترین کار ممکن است.  در این بین برگزاری جشن تولد علیرضا بیرانوند در اردوی تیم ملی و انتشار تصاویر آن در فاصله دو، سه روز مانده به شروع بازی حسابی جنجالی شد و دوباره صف موافقان و مخالفان را مقابل هم قرار داد. از عده‌ای که می‌گفتند جشن تولد گرفتن و از آن مهم‌تر انتشار تصاویر آن در این شرایط چه معنایی دارد تا آنهایی که اعتقاد داشتند اینها حاشیه‌های بی‌خودی است که اطراف تیم درست می‌شود. 

روز قبل از بازی کمپین‌هایی در فضای مجازی شکل گرفت و از بازیکنان تیم ملی خواستند اگر خودشان را نماینده مردم ایران می‌دانند نسبت به اتفاقات هفته گذشته بی‌تفاوت نباشند. چرا که به هر حال امروز همه مردم ایران تحت تاثیر وقایع اخیر هستند. این گروه می‌گفتند دست‌کم کشته شدن ۳۵ نفر در اعتراضات (تا قبل از بازی با اروگوئه) طبق آنچه صداوسیما اعلام کرده فضای کشور را تحت تاثیر قرار داده و بازیکنان تیم ملی باید متوجه باشند که به هر حال شرایط، شرایط عادی نیست. آن هم در حالی که خیلی از هنرمندان و ورزشکاران چه به شکلی رادیکال و چه به صورت بسیار محافظه‌کارانه ضمن درخواست عمومی پرهیز از خشونت با خانواده‌های جان‌باختگان ابراز همدردی کرده‌اند. 

با این حال بازی ایران و اروگوئه بدون حاشیه خاصی به پایان رسید و اتفاقا همین بدون حاشیه بودن تبدیل به یک حاشیه بزرگ شد. در وهله اول عادی بودن بازیکنان صدای اعتراض برخی کاربران را بالا برد و در درجه دوم شادی تمام‌عیار بازیکنان تیم ملی پس از گلزنی انتقادهای زیادی را برانگیخت. برخی نوشتند همه جای دنیا وقتی اتفاق غم‌انگیزی در کشوری رخ می‌دهد، بدون اینکه مهم باشد چه کسی مقصر است، بازیکنان فوتبال به احترام فضای موجود بعد از گلزنی خوشحالی نمی‌کنند. این دسته از کاربران نوشتند خوشحالی نکردن بعد از گلزنی حتی به خاطر چیزهای ساده‌تری نظیر بازی کردن مقابل تیم سابق هم اتفاق می‌افتد چه برسد به مواقعی که شرایط پیچیده است. این دسته از کاربران به کنایه گفتند آیا اینترنت در اتریش هم همانند ایران قطع است؟

البته که گروه مخالفان هم معتقد بودند ایجاد چنین دو‌قطبی‌های کاذبی پیرامون بازیکنان تیم ملی بیهوده است و آنهایی که دنبال واکنش‌های سیاسی از بازیکنان تیم ملی هستند هیچ درکی از ورزش ندارند و متوجه نیستند یک ورزشکار حرفه‌ای فقط باید کارش را به درستی انجام دهد نه اینکه خودش را وارد ماجراهای اینچنینی کند. و باز برخی پرسیدند پس یعنی پپ گورادیولا، روبرتو مانچینی، ریس جیمز، اریک چوپو موتنیگ و سایر چهره‌های شاخص خارجی دنیای فوتبال که نسبت به این وقایع واکنش نشان دادند حرفه‌ای نیستند؟ 

با تمام این تفاسیر دقایقی بعد از پایان بازی همه بازیکنان تیم ملی عکس پروفایل خود را به رنگ مشکی درآوردند تا نشان بدهند وقایع داخل کشور را رصد می‌کنند. هرچند برخی از بازیکنان ساعاتی بعد رنگ مشکی را برداشتند و عکس خودشان را گذاشتند. از جمله مهدی طارمی و مهدی ترابی.  در روزهای بعد بحث‌های پیرامون این موضوع همچنان بین اهالی فوتبال و طرفداران تیم ملی ادامه پیدا کرد. واکنش‌های قابل توجه برخی ورزشکاران ملی رشته‌های دیگر از جمله مهسا صادقی عنوان‌دار تکواندوی زنان ایران و جهان، سجاد استکی ستاره تیم ملی هندبال، مجتبی عابدینی کاپیتان تیم ملی شمشیربازی، راضیه جانباز اولین لژیونر تاریخ هندبال زنان‌ که اعلام کردند دیگر در تیم ملی بازی نمی‌کنند به همراه واکنش‌های دیگری نظیر استوری اشکان دژاگه و پست‌های افرادی نظیر احمدرضا عابدزاده و حمایت کریم باقری از علی کریمی‌ هم مزید بر علت شد تا بحث‌های سیاسی پیرامون بازیکنان تیم ملی شدت بگیرد. یکشنبه غروب  اما وضعیت به شکل عجیبی پیچیده‌تر شد. سخنرانی حسن عباسی که همیشه همراه با توهین به فوتبالیست‌هاست این‌بار در شرایط خاص مملکت خبرساز شد. حسن عباسی گفت دلیل یاد کردن فوتبالیست‌ها از مهسا امینی و حمایت از جنبش زنان این است که می‌خواهند همسران خودشان «لنگ و پاچه‌شان» را بیرون بیندازند و اینها در واقع از همسران خودشان حمایت می‌کنند. در کنار واکنش گسترده جامعه فوتبال به این اظهارات، سردار آزمون در یک استوری تند در واکنش به اظهارات عباسی نوشت: «به خاطر قانون تیم ملی تا الان نتونستیم چیزی بگیم تا اردو تموم شه ولی دیگه طاقت نیاوردم. تهش میشه خط خوردن از تیم ملی که فدای یه تار موی زنان ایرانی. به هیچ عنوان هم این پاک نمیشه بخوان هر کاری هم بکنن. » 

اما در ساعات بعد آزمون نه تنها آن استوری را پاک کرد که در فاصله یک ساعت او همه پست‌های پیجش را هم حذف نمود و فعالیت صفحه‌اش را به حالت تعلیق درآورد.

همزمان با استوری آزمون، علیرضا بیرانوند دروازه‌بان شماره یک تیم ملی هم پستی در اینستاگرام به اشتراک گذاشت و البته او هم بعد از مدت کوتاهی آن را پاک کرد. بیرو نوشت: «سکوت بنده دلیلی برا بی‌تفاوتی نسبت به حال هموطنانم نیست. تنها به دلیل احترام به قوانین تیم ملی به‌جهت حساسیت مسابقات جام جهانی در این چند روز سکوت کردم تا به زعم خود با کسب بردی بزرگ شما را خوشحال کنیم ولی کسی از برد ما خوشحال نشد با تمام وجود ناراحتی شما را درک کردم. مادران، خواهران و دختران وطنم صدای من صدای شماست و ندای درونم هم‌نوای با شماست. هموطنانم! فرزند کوچک شما مردم ایران با تمام وجود از خواست و اراده شما حمایت می‌کند و در کنار شماست.» صبح دوشنبه خبرگزاری فارس مدعی شد آزمون و بیرانوند به دلیل مصدومیت نمی‌توانند تیم ملی را در بازی مقابل سنگال همراهی کنند. البته بیرانوند در بازی با اروگوئه به دلیل مصدومیت تعویض شد ولی مصدومیت ناگهانی آزمون بسیار تعجب‌برانگیز بود. گرچه خبرگزاری فارس ساعاتی بعد از انتشار خبر مصدومیت آزمون اعلام کرد او مصدوم نیست و به بازی با سنگال می‌رسد. 

در همین حین خبرهایی از تیم ملی رسید مبنی بر اینکه بازیکنان نسبت به نحوه واکنش به اتفاقات اخیر داخل ایران هم‌مسیر نیستند و چند نفری می‌خواهند واکنش نشان دهند و برخی دیگر می‌گویند بهتر است تیم ملی در آستانه جام جهانی از این مسائل به دور باشد.  غروب دوشنبه شعار تیم ملی فوتبال در جام جهانی اعلام و قرار شد یوزهای ایرانی با شعار «تا پای جان برای ایران» راهی قطر شوند. 

آنچه در میانه همه بحث‌های مربوط به تیم ملی مطرح می‌شود نباید یک نکته مهم را فراموش کرد. همان‌طور که خیلی از منتقدین کشاندن تیم ملی به بحث‌های سیاسی عنوان کردند، فوتبال ایران در آستانه یک رویداد بزرگ به اسم جام جهانی قرار دارد که نتیجه آن می‌تواند ابعاد اجتماعی، ورزشی، اقتصادی و حتی سیاسی گسترده‌ای داشته باشد. اما موفقیت تیم ملی در جام جهانی قطر ۲۰۲۲ در گروی آرامش تیم ملی است. آرامشی که باید هم از طریق رسانه‌ها و مردم و هم از طریق فدراسیون و کادرفنی دنبال شود. در نهایت بازیکنان تیم ملی به عنوان کسانی که در زمین بازی به میدان می‌روند، باید جدا از هر تصمیمی که به عنوان فعالیت شخصی در نظر می‌گیرند، حواسشان به تیم ملی ایران باشد.