به گزارش ایران ورزشی؛انگار شما وسط یک فروشگاه بزرگ مشغول خرید هستید و بعد از برداشتن کت و شلوار جورجو آرمانی و کیف گوچی، کفش پیر گاردین با عینک ری بن برای جوری جنس‌تان هم که شده یک پیراهن با برند ناشناخته هم برمی‌دارید چرا که از طرح و جنس و احتمالاً رنگ آن پیراهن خوشتان آمده و این ویژگی‌ها گمنام بودن برند آن پیراهن را کاور می‌کند.

برای پرسپولیس دانیال اسماعیلی‌فر، علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، سروش رفیعی و گئورگی گولسیانی حکم همان اجناس برندهای گوچی، جورجو آرمانی، ری بن و پیر گاردین را داشتند. حتی سعید صادقی را هم می‌شد با وجود یک فصل درخشش در لیگ برتر چیزی در مایه برندهایی مثل مانگو و زارا که قیمت و کیفیت بالایی دارند، دسته‌بندی کرد اما محمد‌مهدی احمدی حکم همان پیراهنی را داشت که جنس و طرح و رنگش فقط به چشم یحیی خوش آمد و خیلی زود از رگال برش داشت.

واقعیت اینکه انتخاب محمدعلی احمدی از نفت مسجدسلیمان و خرید او در میانه آن همه خرید بزرگ و دهان پرکن چندان به چشم نیامد. هواداران و رسانه‌ها از این خرید استقبال کردند اما استقبال‌شان همان گونه بود که هر سال از برخی بازیکنان جوان تازه‌وارد که فقط جهت پر کردن لیست جذب می‌شوند. همان بازیکنانی که بعضاً سر جهیزیه بازیکنان مهم و با کیفیت و ستاره‌های نقل و انتقالات به حساب می‌آیند. آنهایی که مدیر برنامه‌ها‌‌ی بازیکنان شاخص، باشگاه‌ها را مجبور می‌کنند در قالب یک پکیج خریداری کنند حتی اگر نیازی به چنین بازیکنی در تیم احساس نشود. در واقع این‌طور می‌گویند که اگر فلان ستاره را می‌خواهید باید فلان بازیکن من که شاید اصلاً کیفیتی نداشته باشد و مورد نیاز سرمربی تیم هم نباشد، کنار آن ستاره بردارید.

اما محمدعلی احمدی هرگز با چنین حالتی به پرسپولیس نیامد. نمی‌دانیم یحیی چقدر روی او شناخت داشت یا به او معرفی‌اش کردند اما آنهایی که در این 50 روز، تمرینات پرسپولیس را دیده‌اند می‌گویند این پسر عالی است.

احمدی بازیکن چپ پایی است که در پست هافبک چپ با تکنیک بالایش در زمین می‌درخشد. قبل‌تر هواداران پرسپولیس هایلایتی از تصاویر حرکات تکنیکی او را در نفت مسجدسلیمان در فضای مجازی منتشر کرده بودند اما انگار هیچ کس کیفیت فنی بالای این پسر را ندیده بود.

حاضران در تمرین پرسپولیس می‌گویند احمدی با این سن پایین یک بازیکن همه چیز تمام است. می‌گویند طوری در تمرین و بازی‌های تدارکاتی به توپ ضربه می‌زند که انگار 15 سال است برای پرسپولیس بازی کرده و تمام چم و خم کار در این تیم بزرگ را می‌شناسد.

او سر بالاست، پاس می‌دهد، پاس می‌گیرد و طوری فوتبال بازی می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند باور کند 22 سال سن دارد و فوتبالش شبیه بازیکنان پخته 29-28 ساله است آن هم در شرایطی که کمتر از دو ماه است لباس پرسپولیس را به تن می‌کند.

شاید در مورد برخی بازیکنان جوان پرسپولیس و حتی آنهایی که از فصل قبل در تیم مانده‌اند کسی به‌عنوان پدیده یا بازیکنی که برای ورود به ترکیب حرفی برای گفتن داشته باشد، حساب باز نکند اما محمد‌علی احمدی را اصلاً نمی‌توانید قاطی این بازیکنان کنید. او به‌عنوان سهمیه زیر 23 سال خریداری شد اما در این 7 هفته نشان داده در کنار شش، هفت ستاره شناخته شده‌ای که در نقل و انتقالات به پرسپولیس آمدند او هم ستاره دیگری است که باید رویش حساب ویژه‌ای باز کرد و احتمالاً همین بازیکن ظاهراً ناشناخته و گمنام قرار است شگفت‌زده‌تان کند.

احمدی برای تیم المپیک و بازی‌های کشورهای اسلامی دعوت شده بود اما لغو این بازی‌ها کمک کرد تا او بماند و از همین هفته اول فصل تازه پرسپولیس را همراه کند. حالا قرار است او مدافع چپ فیکس پرسپولیس باشد و در همین گام نخست با فوتبالی که ارائه می‌دهد مطابق پیش‌بینی حاضران در تمرین پرسپولیس انگشت به دهان‌تان کند.

البته که احمدی در پست هافبک چپ می‌توانست درخشش بیشتری داشته باشد اما پشت کردن به مهدی ترابی و سعید صادقی به‌عنوان وینگرهای اصلی برای یحیی دشوار خواهد بود و در شرایطی که فعلاً خبری از وحید امیری نیست باید منتظر درخشش این خرید کم سر و صدا اما پرمایه با شماره 17 در پست دفاع چپ بود.

بدون تیزر معرفی، مثل یک خرید معمولی

در حالی که بخش رسانه باشگاه پرسپولیس برای خریدهای جدید و مهم تیم مثل علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، سروش رفیعی، سعید صادقی و گئورگی گولسیانی حسابی زحمت کشیده و تیزرهای زیبایی تهیه کرده اما یا برای محمدعلی احمدی تیزری تهیه نشده یا اگر هم شده به شروع فصل تازه نمی‌رسد تا مشخص شود او یک خرید کاملاً معمولی است و قرار است تا شروع فصل و بازی نخست هواداران پرسپولیس با کمترین شناخت از او پای تماشای بازی‌هایش بنشینند و از دیدن حرکات تکنیکی‌اش لذت ببرند.