اتحاد خبر- زینب رنج کش: امروز 9 مرداد روز جهانی محیط بان است. محیط بانان به عنوان بازوان اجرایی سازمان حفاظت از محیط زیست در پاسداری و كنترل عرصه‌های طبیعی و حیات وحش كشور نقش مهمی برعهده دارند. برای ارج گذاشتن به محیط بان هایی که با کمترین توقع و دستمزد بیشترین خدمت را به محیط زیست می کنند با محمدرضا محمدی یکی از محیط بانان دشتستانی که پدر خود را در درگیری با شکارچیان غیر مجاز از دست داده است به گفتگو نشستیم.

لطفا خودتان را معرفی نمایید؟

- محمدرضا محمدی هستم 27 ساله فرزند شهید غلام علی محمدی که در سال 1376 در درگیری با شکارچیان غیر مجاز به شهادت رسید با مدرک تحصیلی فوق دیپلم برق صنعتی دو سال است که وارد شغل مقدس محیط بانی شدم. اکنون نیز در منطقه حفاظت شده حله هستم و چند ماهی هست که در برازجان هم شروع به فعالیت کرده ام.

چطور به شغل محیط بانی علاقه مند شدید؟
- از قبل بخاطر شغل پدرم که در محیط زیست فعالیت داشت به این شغل علاقه مند بودم.

چرا رشته تحصیلی مرتبط بامحیط بانی انتخاب نکردید؟
- شاید چون آن زمان قصد ورود به شغل محیط بانی را نداشتم.

چرا آن زمان علاقه نداشتید ولی امروز در شغل محیط بانی مشغول هستید؟
- از قدیم گفته اند: مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد؛ این ضرب المثل را دقیقا در وصف حال خانواده من گفته اند، وقتی دوساله بودم پدرم را در درگیری اشرار علیه محیط زیست از دست دادم و امروز مادرم و خانواده ام و حتی عموهایم مخالف با شغل من هستند و نگران حالم، برای همین با شغلم مخالف بودند. مجبور شدم در دانشگاه رشته برق صنعتی بخوانم ولی امروز بحمدالله بهتر شده اند و کمتر مخالفت می کنند؛ اما از نگرانی آنها نسبت به فعالیتم ذره ای کم نشده است.

اگر ممکنه در مورد نحوه به شهادت رسیدن پدرتان برای خوانندگان ما صحبتی داشته باشید؟
- چیزی که من از دوستان و همکاران پدرم شنیدم این بود؛ پدر من را اینطور توصیف میکنند انسانی خندان و خوش صدا و مردم دار و در عین حال نترس و دلیر بوده است.
در مورد روز شهادتش می گویند: به رئیس و همکار پدر من ماموریت میدهند که بروند سمت کلمه و بوشکان در منطقه کوه سیاه که این ماموریت سه روز طول می کشد، روز سوم که در حال برگشت بودند  از این ماموریت یک ماشین در مسیر می بینند، به آن مشکوک می شوند (تعداد همکارهای پدرم ۸ الی ۱۰ نفر بوده است. با دو ماشین رفته بودند ماموریت). در مسیر، ماشین شکارچی ها از ماشین اول محیط زیست رد می شوند ولی ماشین دوم جلوی ماشین شکارچی را می گیرد و ظاهرا پدر من توی ماشین دوم بوده است.

از ماشین شکارچی ها دو نفر با اسلحه پیاده می شوند و فرار می کنند پدر من هم اسلحه را بر میدارد و میرود سمتشان که متاسفانه آنها برمیگردند و با ۱۷ عدد تیر پدر من را به شهادت میرسانند. خود رئیس اداره که به کمک پدرم میرود او نیز مورد اصابت گلوله از ناحیه پا قرار میگیرد.

بنظر شما پدرتان دوست داشتند شما محیط بان شوید؟
- احتمالا مخالفت می کردند چون این کار خیلی سخت است و فقط باید عشق و علاقه داشته باشی تا بتونی دوام بیاوری وگرنه نمیتوانیم.

پدر شما چند سال محیط بان بودند؟
- پدرم اگر بودند امسال باز نشست می شدند. 30 سال خدمتش امسال تمام شد.

برای جوانان هم سن و سال خودتان شغل محیط بانی را توصیه میکنید؟
- امروز هر نوجوان و جوان و میانسال و پیر همه و همه یک محیط بان هستند ما در جاهایی موفق به پیشرفت شدیم که مردم همراه ما بودند و جاهایی که همراهمان نبودند دچار تنش شدیم. نیار نیست حتما وارد محیط بانی شوند تا مراقبت کنند از طبیعت.

سخت ترین بخش کار شما چیست؟
- هوای گرم و راه های  صعب العبور که نمی شود با وسیله نقلیه رفت و مجبوریم در این گرما پیاده رفت و آمد کنیم.

بهترین بخش کارتان و روزهایی که گذراندید چه روزهایی بوده است؟
- سرشماری.

سرشماری حیواناتی مانند قوچ و میش، کل بز وقتی رشد ده درصدی و افزایش جمعیتی آنها را می بینیم بسیار خوشحال میشویم مثلا اگر روزی به طور اتفاقی آنها را ببینم بسیار خوشحال میشوم و سراسر وجودم پر از حال خوب میشود.
و این مختص من نیست همه محیط بان ها این حس را تجربه میکنند که اگر وارد مقرمان شویم بگوییم تعدا 18 تا 20 عدد از این حیوان را دیدیم.

یک خاطره خوب و یک خاطره تلخ نیز برایمان بگویید.
- یک روز که برای سر شماری رفتیم با دو نفر از دوستانمان در کوه خوابیدیم وقتی صبح بیدار شدیم قبل از اینکه آفتاب طلوع کند باید حیوانات را می دیدیم چون اگر آفتاب به طور کامل طلوع کند خود را در مکان های غیر قابل رویت مخفی میکنند چندتایی شمردیم و برگشتیم و اولین  باری بود که حیوانات رها در طبعیت  را از نزدیک میدیدم شاید بخاطر همین آن روز بهترین روز کاری من شد.
 
خاطره تلخ هم؛ در رودخانه حجم زیادی ماهی مرده بود آنقدر زیاد که باورمان نمیشد پیگیری هایی هم شد و گزارش کردیم ؛ اما مشخص نشد بخاطر کم آبی و قطع شدن آب سد چنین اتفاقی افتاده یا حل کردن سم در آب و نمی شد هیچگونه شکایتی هم انجام دهیم چون نمیدانستیم کار چه کسی است؟ شاید دیدن مرگ آن ماهی ها بدترین خاطره کاری من بود.

صحبتی با مسئولین و مردم دارید؟
- مردم به حیوانات صدمه نزنند. مواظب طبیعت باشند و با آلوده کردنش زندگی را بر حیوانات و طبیعت تلخ نکنند. محیط زیست میراث آیندگانمان است. اگر مردم ما حفاظت نکنند و فقط ما محیط بان ها محافظت کنیم هیچ فایده ای ندارد چون بسیاری از گونه هایمان در حال انقراض است.

در مورد مسئولین نیز این فقط حرف من نیست بلکه حرف تمام محیط بان هاست کاش قوانین محیط زیست را بازبینی کنند و برای اصلاح آن تلاش نمایند.
محیط بان از نظر قانونی حمایت چندانی نمی شود کاش کمی حامی ما نیز بودند.
محیط بانان به نظر مردم شاید انسان های زمختی باشند و از نظر ظاهری کمی آفتاب سوخته هم باشند ولی در کل دل بسیار مهربانی دارند؛ زیرا آنها که حتی نمی توانند آزاری به حیوانات برسانند چطور میتوانند به انسان صدمه وارد کنند.

هیچوقت به این فکر نکنند که ما دوست داریم آسیبی به شکارچیان برسانیم، منِ محیط بان وظایفی دارم و نسبت به آن مسئولم و اگر با آنها مقابله میکنم میخواهم جانی از محیط زیست گرفته نشود. محیط بانی که آزارش به حیوانی نمیرسد چطور میتواند جان انسانی را سلب کند؟
ما در شرایطی حق تیر اندازی داریم که بتوانیم در مراجع قضایی اثبات کنیم جانمان در خطر بوده است.
حتی یکبار برای خود بنده هم پیش آمد که با دو نفر شکارچی در منطقه شاهزاده ابراهیم  رو به رو شدم به همراه همکارم به ما گزارش شلیک دادند اما شکار نداشتند؛ هردو طرف سلاح داشتیم اما هیچکدام قصد شلیک کردن نداشتیم و مسئله خدا راشکر به خیر تمام شد اما فکرش را کنید اگر او به من شلیک میکرد و یا من به او، چگونه باید اثبات میکردم جانم در خطر بوده و مجبور به شلیک شده ام؟

درخواستی از مسئولین دارید در راستای بهتر شدن شرایط برای شما محیط بانان؟
- یکی از درخواست ما محیط بانان جذب نیروست، ما بسیار در این امر ضعف داریم. در استان ما جذب نیرو خیلی کم است.
پارسال تا امسال سه نفر از محیط بانانمان در منطقه مند مورد اصابت گلوله قرار گرفتند.

بنظرتان بارندگی و سیل اخیر ممکن است باعث دردسر و آسیب به حیوانات شده باشد؟
- از نظر بنده با تجربه کمی که دارم خیر. منطقه ما بالا دست قرار دارد اگر پایین بودیم ممکن بود سیلاب باعث تلف شدن حیوانات بشود اما پارسال با بارندگی که داشتیم حتی مشکل کم آبی را از بین برد و تمام آبشخورهایمان پر شد.

سخن پایانی؟
- با تشکر از شما و پایگاه خبری تحلیلی اتحادخبر که بنده را دعوت نمودید؛ در پایان از مردم میخواهم مواظب میراثی که طبیعت به ما هدیه داده باشند.