به گزارش ایسنا، همین که درباره علت بچه‌دار نشدن‌شان از آن‌ها می‌پرسی، می‌گویند: همین گربه و سگ، بچه‌مان است، نه جلوی دست و پایمان را می‌گیرند و نه مزاحم خواب و خوراک‌مان می‌شوند.

 

این داستان زندگی برخی از زوج‌های جوان شده است که به جای فرزندآوری به نگهداری حیوان خانگی روی می‌آورند،کسانی که روزی خود در خانواده‌ای متولد شده و برادر و خواهری دارند تا با آن‌ها ارتباط داشته باشند، اما اکنون هر چه می‌گذرد، وقت‌شان را برای نگهداری از یک حیوان خانگی میگذارند. 

 

البته طبق نظر کارشناسان، روی آوردن بسیاری از زوج‌ها به نگهداری از حیوانات خانگی حاصل تنهایی و بی‌فرزندی آنهاست و بیشتر زوج‌های جوان برای فرار از مسئولیت، بچه‌دار نمی‌شوند زیرا اگر بحث اقتصادی برای آن‌ها مطرح بود، هزینه‌های سرسام‌آوری را صرف نگهداری حیوانات نمی‌کردند.

یکی از زوجینی که به تازگی تشکیل خانواده داده است، می‌گوید: شرط مهم من برای ازدواج داشتن حیوان خانگی بود، زیرا در زمان مجردی و خانه پدری حیوان خانگی نگهداری می‌کردیم و از این لحاظ وابستگی زیادی نسبت به آن‌ها داشتیم. 

 

همسرم تا دیر وقت سرکار است و من هم بیشتر وقت خود را در خانه سپری می کنم، برایم تنهایی بسیار سخت است همین که با این حیوان خود را سرگرم می‌کنم روزها برایم سریع می‌گذرد، البته یک روز از هفته را در جمع دوستانه می‌گذرانم. 

شاید هزینه‌های مربوط به نگهداری این حیوان بالا باشد، اما باتوجه به وضعیت اقتصادی، اکنون فرزندآوری سختی‌های خود را دارد، از نظر من حیوان هم آفریده خداست و نگهداری از آن مشکلی ایجاد نمی کند، زیرا او را فرزند خود می‌دانیم. 

هر دوی ما وابستگی شدیدی به این حیوان داریم، اگر روزی اتفاقی برایش بیفتد من به شخصه، خودم را نمی‌بخشم.

یکی دیگر از زوجین که چندین سال از تشکیل خانواده‌شان می‌گذرد، می‌گوید: دو سال بعد از ازدواج تصمیم به فرزندآوری کردیم، اما متاسفانه این امکان برایمان وجود نداشت، البته پیشنهاد دادم که نوزادی را به فرزندی قبول کنیم اما همسرم قبول نکرد.

این مساله موجب شد تا همسرم با مشکلات روحی و روانی مواجه شود، تصمیم گرفتیم برای اینکه حال و هوایمان عوض شود به مسافرت برویم، همین مسافرت موجب شد که همسرم به نگهداری از حیوان خانگی روی آورد.

 

در ابتدا مخالف بودم، اما به اجبار او را خریدم، در ابتدا زندگی طبق روال عادی پیش می‌رفت اما هر چه می‌گذشت محبت و توجه به آن حیوان بیشتر می‌شد و همین مرا آزرده‌خاطر می‌کرد.

 

یک شب که تنها در کنار آن حیوان نشسته بود، آرام آرام شروع به حرف زدن از خود و زندگی کردیم، همین که از کم‌محبتی و کم‌توجهی‌هایش به من، گفتم ناگهان صدایش را بالا برد و گفت چرا این افکار اشتباه را در ذهن خود راه می‌دهی، مگر چقدر باید محبت کنم تا قدردان باشی، اصلا زیر بار حرف‌هایش نمی‌رفتم، کسی که تمام توجهش به یک حیوان باشد آیا برای همسرش وقتی می‌ماند.

روزها می‌گذشت و بیشتر از خود و زندگی ناامید می‌شدم، از اشتباهی که کردم و دیگر کاری نمی‌توانم انجام دهم.

زندگی روز به روز برایم تیره و تار می‌شد، بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتیم از هم جدا شویم، البته جدا شدن راه درمان نبود و تنها برای رهایی از اوضاع زندگی‌مان اقدام به جدایی کردیم، پشیمانی فایده‌ای نداشت، اما از همان ابتدا نباید زیر بار خرید حیوان خانگی می‌رفتم، شاید کمی سخت‌گیری و ممانعت موجب جدایی‌مان نمی‌شد یا اصرار و پافشاری بر قبول کردن نوزادی به عنوان فرزند.

 

نارسایی‌هایی در ساختار خانواده‌ها در حال ایجاد شدن است

 

شهرام مقدس_ جامعه‌شناس در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص نگهداری از حیوان خانگی به جای فرزندآوری، اظهار کرد: بخشی از این مساله ناشی از فرایندهایی است که در سطح جامعه وجود دارد و کشورهای توسعه‌یافته با کاهش بعد خانوار و نبود انگیزه‌های کافی برای داشتن فرزند مواجه‌اند.

وی افزود: بخشی به فرایندهای توسعه اقتصادی و اجتماعی ارتباط دارد، یعنی به دلیل اینکه مرد کمتر در فضای خانه حضور دارد، زن می‌خواهد بخشی از نیاز خود را برطرف کند که به نگهداری از حیوان خانگی روی می‌آورد.

این جامعه‌شناس گفت: مسائل اقتصادی موجب شده فرزندآوری جزو دیگر اولویت‌های زندگی قرار گیرد، البته این تفکر وجود دارد که فرزندآوری هزینه‌های جدیدی را بر دوش زوجین به بار می‌گذارد، به همین دلیل از این امر اجتناب می‌کنند. 

 

مقدس ادامه داد: البته برخی فرزندآوری را دردسری برای خود می‌دانند، یعنی مسائل مربوط به فرزندآوری زوجین به سمتی حرکت می‌کند که انسان‌ها از پذیرش مسئولیت، سرباز می‌زنند و راحت‌طلبی و لذت‌گرایی فردی موجب می‌شود کمتر به سمت مسئولیت‌های فردی و اجتماعی حرکت کنند.

 

وی بیان کرد: وقتی مساله‌ای همچون نگهداری از حیوان خانگی، به عنوان آسیب گسترش می‌یابد می‌تواند عادی‌پنداری را به دنبال داشته باشد، بنابراین می‌توان گفت نوعی خلأ عاطفی موجب می‌شود افراد مخصوصا زوجین اقدام به نگهداری حیوان خانگی کنند، زیرا انسان‌ها به دیده شدن علاقه‌مندند.

این جامعه‌شناس گفت: زمانی‌که فرزندآوری به شکل مناسب دنبال نشود ممکن است گزینه‌ها یا جایگزین‌های دیگری در این فضا شناسایی شود، یعنی افراد می‌خواهند این ارتباط و تعلق عاطفی را به نوعی با حیوان خانگی جبران کنند که این امر برگرفته از الگوی دیگر تمدن‌هاست.

 

وی اضافه کرد: متاسفانه خلأها و نارسایی‌هایی در ساختار خانواده در حال ایجاد شدن است که این مسائل مربوط به مشکلاتی در فضای زندگی، اقتصاد، معیشت، اشتغال و امید به آینده بوده که به جای برطرف کردن مشکلات، بر آن‌ها دامن زده می‌شود.

مقدس تاکید کرد: وجود خلأهای عاطفی موجب شده زوجین نگهداری حیوان خانگی را بر فرزندآوری ترجیح دهند، بنابراین لازم است این خلأها برطرف و خانواده‌ها برای تربیت نسل قوی تلاش کنند. 

 

روابط عاطفی با حیوانات سطحی است

 

مسعود نیک‌فرجام_متخصص روانپزشکی در چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: نگهداری حیوان خانگی به دنبال تقلیل عواطف ایجاد می‌شود، چقدر خوب است اگر از سرزمین‌های دیگر الگوبرداری می‌کنیم از سخت‌کوشی، تلاش و پرکاری در امور زندگی پند و اندرز بگیریم.

وی افزود: به جز چشم وهم‌چشمی، هر دلیلی که تمدن غرب انجام دهد، مورد قبول قشر جوان و علاقمند به مدرنیته و کشورهای غربی قرار می‌گیرد.

نیک‌فرجام گفت: ممکن است مدتی وابستگی به حیوان وجود داشته باشد و از این کار لذت ببرند، اما این لذت عمیق نبوده و تداوم نخواهد داشت، یعنی این لذت جایگزین فرزندآوری نخواهد شد.

 

این روانپزشک بیان کرد: اگر انسان سرگرم نگهداری حیوان شود و وقت خود را به طور کامل در اختیار او قرار دهد، ارتباط عاطفی میان خانواده نیز کم‌کم از بین خواهد رفت، در حقیقت فرزندآوری موجب تقویت نسل‌ها می‌شود و خلأهای عاطفی از این طریق پر خواهد شد.

وی با بیان اینکه روابط عاطفی با حیوانات سطحی است و باید به فرزندآوری توجه شود، تصریح کرد: احساس لذت در فرزندآوری همیشگی است، گرچه سختی‌هایی در هنگام رشد فرزند وجود دارد، اما لذت در آغوش گرفتن همه سختی‌ها را از بین خواهد برد. 

 

نیک‌فرجام در ادامه توضیح داد: از طرفی سن ازدواج در حال افزایش و به تبع فرزندآوری رو به کاهش است، به همین دلیل زوجین با ایجاد خلأهای عاطفی اقدام به نگهداری حیوانات خانگی می‌کنند، بنابراین می‌توان گفت اگر افراد زود ازدواج کنند و به فرزندآوری روی آورند، بسیار کم به سراغ نگهداری حیوان خانگی می‌روند. 

وی خاطرنشان کرد: در حقیقت، وقتی خلأ عاطفی میان زوجین افزایش یابد، نگهداری حیوان خانگی جایگزین فرزند می‌شود.