اصغر علی خانی :

از بختِ خوشِ خویش، دیروز "ننه قمر" را در یکی از کوچه هایِ روستا دیدم. پسین بود و گرمایِ تابستان. از ننه قمر تیز و بُز دو پاچه استخوان مانده بود با یک چوب دستی و یک زبان خوش  که می چرخید و دُرّ و گهر می ریخت. پس از سلام و احوال پرسیِ گرم و مرورِ خاطره یِ تولدم که به اندازه یِ موهای سرم از دهانِ شیرینِ ننه قمر شنیده بودم.( کمی تا قسمتی منشوری است و معذورم از ذکرِ آن)رفت روی موجِ خبر و گفت: پسرم "احمدِ"بخت برگشته دیروز از توی"واس تاپ"(منظورش همان واتس آپ بود) می گفت: وزیر جوونِ کار  استعفا داده! رو به من کرد و ادامه داد : ننه؛ تو که شهر گشته تر هستی، این نه همون کسی بود که می خواست با یک میلیون، بیکاریِ جوانان را حل کند.تومورِ فساد را ریشه کن سازد و با ریختنِ مشتی دلار در بازار، اقتصاد ایران را اولین یا دومین اقتصاد جهان کند. این که رفت که رفت!!!  پشت بندِ آن یکی دو جمله ی تاریخی فرمود که به جای آن باید تا آخرِ پاراگراف نقطه چین گذاشت.

گفتم: ننه؛ درد دلِ خودت نکن،  لابد بازنشسته شده! خسته شده! فکر کرده برگردد برنامه یِ"میدون" بهتره! شاید هم دیده تویِ کمیته امداد مثمر ثمرتره!!! خدا نکند حاجی"کیهان" این را هم بخواهد بیندازد گردنِ دولتِ قبل، موساد و ...

بگذریم... ننه قمر را دعوت کردم منزلِ پدری. چشمش که به ننه افتاد مثل دو کبوترِ عاشق همدیگر را در آغوش گرفتند. نشستند و مثل قدیم نوبت به نوبت، یک نفس قصه ی شیرین گفتند و خاطره بازی کردند. بر عمر رفته افسوس خوردند و تا می توانستند شیطانِ لعین و رجیم را لعنت کردند و فریاد"بیش باد" سر دادند. ننه داشت چای خوش رنگ ِ دوم را برای قمر می ریخت.خواستم بلند شوم  و برگردم شهر که ننه قمر مثل برق گرفته ها گفت: یک سوالی خیلی ذهنم را در گیر کرده است. می پرسم، راست و حسینی جوابم را بده. گفتم:"ننه، ان شاء الله که روسفید بیرون بیایم!!!

به صورتم زُل زد و گفت: می گویم شما که با هزار بدبختی و مصیبت می روید مدرسه و  بر می گردید! بچه ها هم چه دوست داشته باشید و چه نخواهید، بالاخره می روند پایه یِ بالاتر! توی زمستان هم، هر موقع دور تا دور  مدرسه را آب فراگرفت؛ خودجوش چند تا بلوک  می گذارید تویِ آب و می روید داخلِ کلاس. هر موقع هم  دلتان گرفت و رفتید سفر؛ می روید کنار دریا، رودخانه و ...  سری می زنید به شیلات، ماهی می گیرید یا ماهی می بینید. می گویم: آغا بالا سر برای چه می خواهید؟!!

گفتم: ننه قمر، پرسش تان بویِ زهم سیاست می دهد. نیاز به چند  سال فکر عمیق دارد!!!