به گزارش ایسنا؛ رامین نایب‌پور ، با اشاره به افزایش حضور مردم در مناطق کوهستانی در فصل گرما، گفت: در فصل تابستان شاهد حضور بیشتر مردم در کوهستان‌ها هستیم، افرادی که عمدتا آشنایی چندانی با اصول و فنون کوهنوردی حرفه‌ای نداشته و صرفا برای تفریح روانه این مناطق می‌شوند. چنین افرادی ممکن است دچار حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، آسیب دیدگی ناشی از سقوط سنگ، گرمازدگی، مفقودی و ... شوند.

وی با بیان اینکه مخاطراتی نیز در فصل زمستان کوهنوردان را تهدید می‌کند، گفت: به‌طورکلی می‌توان گفت که جنس برخی از مخاطرات در فصل زمستان متفاوت از مخاطراتی است که در فصل تابستان کوهنوردان را تهدید می‌کند، به عنوان مثال ریزش بهمن، سرمازدگی و ... از جمله حوادث فصل زمستان است. اما با توجه به اینکه در فضل تابستان قرارداریم، هشدارها نیز مربوط به همین ایام ارائه شده است.

این کارشناس ایمنی با تاکید بر اینکه باید یک کوله‌پشتی مناسب برای کوهنوردی انتخاب شود، گفت: نباید داخل این کوله بسیار سنگین و پر از وسایل غیرمرتبط شود. بهتر است متناسب با مدت زمان کوهنوردی و همچنین با مشورت راهنمای گروه تجهیزات و لوازم مورد نیاز را در این کوله قرار داد.

نایب پور ادامه داد: بر اساس توصیه‌های ایمنی، در کوهستان لازم است شهروندان همیشه با اطلاع از تغییرات جوی و اطمینان از مناسب بودن شرایط، اقدام به کوهنوردی کنند و موادغذایی و آب نیز به همراه داشته باشند. در کوهستان باید از خوردن میوه‌های درختان پرهیز شود، همچنین توصیه می‌شود که از نوشیدن آب‌هایی که منشا آن نامشخص است، خودداری شود، چرا که ممکن است منجر به مسمومیت شود.

این کارشناس ایمنی با بیان اینکه کفش مناسب در کوهنوردی بسیار حائز اهمیت است، اظهارکرد: مناسب نبودن کفش علاوه بر اینکه موجب خستگی زودهنگام و آسیب به پاها می‌شود، می‌تواند در فضای ناهموار کوهستان باعث پیچ خوردن پا، زمین خوردن و حتی سقوط از ارتفاع هم بشود.

وی افزود: همچنین توصیه می‌شود که کوهنوردان حتما لباس مناسب برای صعود به همراه داشته باشند، از کلاه آفتاب‌گیر و عینک آفتابی هم استفاده شود.استفاده کرم ضد آفتاب برای جلوگیری از آفتاب سوختگی توصیه می‌شود.

در کوهستان سنگ بازی نکنید

وی با اشاره به اینکه غلطاندن سنگ در کوهستان عملی خطرناک است گفت: در کوهنوردی گاهی کوچکترین اشتباه، منجر به حادثه‌ای بزرگ می‌شود. غلطاندن سنگ یکی از مواردی است که بسیار خطرناک است، چرا که ممکن است بر سر فرد دیگری که در ارتفاع پایین‌تری قرار گرفته سقوط کند. همچنین نباید سنگ‌ها را جابجا کرد و منجر به ریزش آن شد چرا که ممکن است سنگ‌ها سلسله‌وار ریزش کنند.

نایب‌پور ادامه داد: حرکت از لبه ارتفاعات، انجام حرکات نمایشی و خودنمایی، بالارفتن از سنگ‌های ناپایدار و ... نیز از جمله اقداماتی است که به جد باید از آن پرهیز شود.

این کارشناس امداد و نجات کوهستان با تاکید بر اینکه در کوهستان نباید دچار غرور شده و بیش از توان فیزیکی یا توان فنی برنامه‌ریزی کرد، گفت: توصیه می‌شود که شهروندان از کوهنوردی انفرادی پرهیز کنند. کوهنوردی گروهی احتمال خطر را کاهش داده و در عین حال در صورت بروز حادثه امدادرسانی را تسریع می‌کند. از این رو تنظیم برنامه و سرعت حرکت گروه، باید مطابق با توان ضعیف‌ترین فرد گروه باشد.

نایب‌پور ادامه داد: از آن جایی که کوهنوردی ورزش دسته جمعی است، هیچگاه نباید از گروه جدا شد. جدا شدن از گروه احتمال بروز حادثه را افزایش می‌دهد. همچنین لازم است افراد همیشه در ارتفاعات و حوادث کوهستان، همیار سایر گروه بوده و از امدادرسانی کوتاهی نکنند. لازم است از شوخی کردن با دیگر اعضای گروه نیز خودداری شود.

اگر در کوهستان گم شدیم، چه کنیم؟

وی با بیان اینکه گم شدن یکی دیگر از حوادثی است که ممکن است در کوهستان رخ بدهد، گفت: شهروندان توجه داشته باشند که اگر در کوهستان گم شدند، در پایین آمدن از کوه عجله نکنند و با مشورت بهترین راه فرود را پیدا کنند. بهتر است قبل از تاریک شدن هوا، کوه ترک شود و در غیر این صورت می‌توان با امدادگران تماس گرفت. البته در هنگام تماس با شماره‌های امدادی مانند ۱۲۵ باید توجه داشت که از اشغال نگه‌داشتن تلفن پرهیز شده و تا حد امکان شارژ گوشی را نگه‌داری کرد تا امکان تماس با افراد مفقود شده از بین نرود.

نایب‌پور همکاری با نیروهای امدادی را عاملی مهم در کنترل حادثه دانست و گفت: لازم است با نیروهای امدادی همکاری شود، برای مثال زمانی که نیروهای امدادی به طرف فرد مفقودی یا حادثه دیده در حرکتند، نباید موقعیت یا مسیر را تغییر داد.

این کارشناس ایمنی با تاکید بر اینکه به هیچ عنوان نباید از بیراهه و مسیرهای ناشناس کوهنوردی کرد، گفت: ضروری است که از بیراهه رفتن در کوه پرهیز شود، راه میانبر ناشناس بسیار خطرناک تر از راه اصلی طولانی است. پس لازم است این موارد مورد توجه قرار بگیرد. همچنین بهتر است کوهنوردان همواره مسیر و زمان برگشت خود را به اطلاع دیگران برسانند و کروکی یا نقشه نیز به همراه داشته باشند.

وی با بیان اینکه با آموزش، تمرین، احتیاط و برنامه ریزی صحیح می‌توان امکان بروز حادثه در کوهستان را به حداقل رساند، گفت: توجه به هشدارهای ایمنی ضامن سلامتی در کوهستان است. لازم است در کوهستان حرکت به طور آهسته و با ریتم مناسب باشد و از تندروی و دویدن در کوهستان پرهیز شود.

نایب‌پور به مواردی که لازم است شهروندان درهنگام صعود به ارتفاعات مورد توجه قراردهند، پرداخت و گفت: ارتفاع مناسب صعود برای افراد خاص متفاوت است، به عنوان مثال لازم است کودکان زیر سن هشت سال، افراد بالای ۷۰ سال و افراد دارای برخی بیماری‌های خاص از صعود به ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰ متر پرهیز کنند. باید توجه داشت در صورت همراه بودن نوزادان و کودکان در هنگام صعود به ارتفاعات، به دلیل عدم توانایی در بیان علائم بیماری‌های ارتفاعات توسط آنان، بایست توجه و مراقبت بیشتری از آنها انجام شود.

مراقب بیماری حاد کوهستان باشید!

وی با بیان اینکه یکی از علل بروز بیماری‌های حاد کوهستان در کوهنوردان، صعود سریع به ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰  متر است، گفت: صعود برخی از شهروندان با تله کابین با ارتفاعات بالا، احتمال بروز علائم بیماری‌های حاد کوهستان را بالا می‌برد و این امر، زمینه را برای بروز این بیماری در کودکان و بانوان باردار تسریع می‌کند، بنابراین در صعود به ارتفاعات با تله کابین باید بیشتر مراقب بود.

به گفته این کارشناس امدادونجات کوهستان بیماری‌های حاد کوهستان بسیار نامحسوس بروز می‌کند. در ارتفاعات هرگونه علامتی چون سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، عدم تعادل، اختلال در خواب و ... باید به بیماری‌های حاد کوهستان نسبت داده شود مگر خلاف آن ثابت شود. بهترین و موثرترین اقدام در صورت بروز این علائم نیز کاهش ارتفاع و حرکت به سمت پایین دانست.

نایب‌پور برای استفاده از تله‌کابین نیز هشدارهایی را ارائه کرد و گفت: چنانچه تله کابین از حرکت باز ایستاد، باید خونسردی حفظ شده و به هیچ عنوان سعی بر خروج از کابین شود، چرا که دستگاه بر روی حساسیت بالایی تنظیم شده و با کوچک‌ترین اشاره دستگاه‌های الکترونیکی فرمان ایست می‌دهند و ممکن است ناگهان حرکت خود را از سر بگیرند. در موارد استثنایی ممکن است برای بررسی فنی دقیق، حتی یک ساعت بیشتر کابین ها متوقف باشند اما کوچک ترین خطری به همراه نخواهد داشت و بهترین محل استقرار در کابین است.

وی با بیان اینکه در کوهستان فردی که اول به قله برسد قهرمان نیست، گفت: آنکه به دوستانش کمک کند قهرمان است زیرا آسایش فرد در آسایش گروه است. در واقع می‌توان گفت که کوهنوردی ورزش «ما» است و در آن خبری از «من» نباید باشد.

نایب‌پور با تاکید براینکه سرپرستی تیم کوهنوردی نیاز به تجربه و دانش دارد، گفت: پس لازم است سرپرست تیم کوهنوردی حرفه‌ای و با تجربه باشد، بدون کسب تجربه لازم، مسئولیت سرپرستی تیم کوهنوردی را نباید قبول کرد و البته بهتر است که جمعیت گروه بیشتر از ده نفر هم نباشد.

این کارشناس ایمنی ادامه داد: لازم است از روشن کردن آتش در کوهستان و به خصوص در مجاورت درختان و ... پرهیز شود، چرا که ممکن است باعث آتش‌سوزی درختان شود. همچنین حتما باید کیسه‌ای برای جمع‌آوری زباله همراه کوهنوردان باشد تا زباله‌های خود را به پایین منتقل کنند. زباله رها شده در کوهستان می‌تواند به حیوانات آسیب رسانده و حتی موجب آتش‌سوزی هم بشود.