مجید نگین تاجی* 

به نام خداوند جان آفرین / حکیم سخن در زبان آفرین 

گویش های ایرانی هر کدام به سان ستونی است که در کنار زبان فارسی، خیمه ی زبانهای ایرانی را در برابر تندبادها و تشبادهای  زبان سوز  و هویت برانداز پاسبانی می کند.  

زبان لری و گویش های آن نیز در بستر هویت ملی، گستره ی جغرافیایی وسیعی را از غرب تا جنوب در بر می گیرد و دارای جایگاه ارجمندی در میان‌گویشهای رایج میهنی است. 

  گویش دشستستانی - که به زعم این جانب جزو گویش های لری است-  نیز در جغرافیای جنوب ایران بخصوص استان بوشهر و بخشی از جنوب فارس جایگاه ویژه ای دارد و شاعران دانادل و خردورزی را به جامعه گویشوران دشستستانی معرفی کرده است.

پاسداشت این گویش ها که بخشی از مولفه های مهم هویت اجتماعی این دیار است در گرو تلاش گویشوران آن می تواند از گزند هجوم مدرنیته در امان باشد.

ابتکار فرزندان دشستستان برای گرامیداشت گویش خود و پیوند این برنامه با گرامیداشت روز فردوسی از یکسو و از سوی دیگر همپوشانی، با یادآوره زنده یاد فرج الله کمالی شاعر بلندآوازه دشستسانی در یک هفته؛ کاری زیبا، ستودنی و ارجمند بود که به میمنت این کار بزرگ پیوندی زیبا نیز میان گویش های دیگر ایرانی از خراسان تا بوشهر با دعوت و همراهی استادان بزرگی از دیگر استانها شکل گرفت و در این مورد تلاشهای دوست گرامی رضا حسینی که بانی این کار ارزشمند بوده اند شایان تقدیر فراوان است.

امید است که دانش آموختگان هر گویشی برای پاسداشت از این‌میراث گرانبها دست به قلم شده و با ارائه مقالات و نگارش پایان نامه های دوره ارشد و دکتری گامی تاثیرگذار بردارند تا بتوانیم این بخش مهم از هویت اجتماعی خود را به آیندگان بسپاریم.

*دکترای زبان و ادبیات فارسی/ از دوستان استاد فرج اله کمالی/ از شهر رستم شهرستان نورآباد ممسنی

**هفته نکوداشت گویش دشتستانی 19 تا 25 اردیبهشت 1401 برای دومین سال پیاپی و به مناسبت سالروز درگذشت استاد فرج الله کمالی در فضای مجازی توسط صفحه "پاتوق دشتستانی ها" با مدیریت سید رضا حسینی و با همکاری جمعی از فرهیختگان و هنرمندان دشتستانی برگزار گردید.