اکبر صابری:

نماینده عالی دولت در استان بوشهر، از آنچه که فکر می کردیم و انتظارش را داشتیم ضعیف تر و ناتوان تر دیده شده است. از شعارها و وعده های عمل نشده اش که بگذریم در انتصابات و چیدن تیم مدیریت اجرایی استان نیز تیغش چندان نمی‌بُرّد. به عنوان مثال برای فرمانداری بزرگ ترین شهرستان استان تاکنون چند گزینه را به پایتخت معرفی و هر یک به دلیلی تایید نشده است. در واقع تیغش برای نشاندن نیروی مد نظرش بر کرسی فرمانداری این شهرستان نمی‌بُرّد.

در چند پست مدیرکلی استان نیز گزینه مد نظر استاندار به کرسی ننشسته و مدیر منصوب شده یا گزینه استاندار نبوده یا گزینه دست چندمش بوده اند.
از بحث فرمانداران و مدیران کل ستادی و اجرایی مرکز استان که بگذریم، استاندار در عزل و نصب های صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و پالایشگاهی در جنوب استان نیز چندان تاثیر گذار نبوده است. بی تعارف تر بخواهم عرض نمایم چندان به بازی گرفته نشده و مجموعه وزارت نفت کار خودشان را کرده و می کنند.
اخیرا در راس یکی از شرکت های مهم جنوب استان یک مدیر غیر بومی منصوب شده است و شنیده شده است به زودی برای مدیریت یک شرکت مهم دیگر نیز یک فرد غیربومی منصوب خواهد شد.

در پالایشگاه ها و پتروشیمی ها و مابقی صنایع عظیم نفت و گاز جنوب استان نیز در بر همین پاشنه می چرخد.
اگر دولت سالها پیش مصوب کرده است که حداقل پنجاه درصد نیروهای شاغل در این صنایع باید بومی باشند، بالطبع و حداقل پنجاه درصد مدیران این صنایع نیز باید از جوانان نخبه و واجدالشرایط این استان باشند. و قطعا اگر برای همه شرکت ها و صنایع استان نیروی بومی متخصص و با دانش و تجربه وجود نداشته باشد برای حداقل نیمی از این شرکت ها و صنایع مدیر بومی واجدالشرایط وجود دارد.

ولی متاسفانه گوش وزیر و معاونان وزیر بدهکار این مطالبه مردم بوشهر نیست. و در این راستا جناب استاندار و نمایندگان محترم استان در مجلس نیز جز چند مورد نطق و طبل و تشر چیزی از انها دیده نشده است. اصطلاحا به ترازوی مسئولان ارشد استان ما "تروک" (تربچه) هم نمی فروشند! از دایره انصاف خارج نشوم اینکه مشکلِ بازی ندادن مسئولان استان ما در پایتخت و به خصوص وزارت نفت خاص این استاندار و این دولت نیست؛ استانداران و نمایندگان قبل نیز چندان نفوذ و بُرشی در این خصوص نداشته اند که اگر داشتند اکنون سهم مدیریت جوانان بومی و متخصص استان در صنایع عظیم نفت و گاز این نبود.
 
از "تیغ مُک استاندار" که بگذریم، این هفته حدود هفت - هشت سوژه برای پرداختن بود که به دو موضوع دیگر اشاره می نمایم.





پشت پرده گرانی‌های اخیر

آقای رئیس جمهور چند روز پیش فرمودند: "پشت پرده گرانی‌های اخیر شناسایی شوند"

این فرمایش آقای رئیس جمهور جای امیدواری دارد. به دو دلیل: یکی اینکه الحمدالله آقای رئیس جمهور پذیرفته اند کنترل بازار از دست دولتش در رفته و کمر مردم زیر فشار این گرانی ها از خم شدن گذشته است. دیگر اینکه پذیرفته اند تا پایان دوره چهار ساله خود نمی توانند تقصیر گرانی ها را گردن دولت قبل بیندازند. بالاخره بعد از گذشت 8 – 9 ماه باید فکری کنند.

اما نکته مهم تر اینکه آقای رئیس جمهور؛ اگر "پشت پرده گرانی‌های اخیر" شناسایی شدند برنامه شما برای برخورد با عوامل پشت پرده و مدیریت بازار چیست؟ اگر پشت پرده گرانی ها به قول روزنامه جمهوری اسلامی "ضعف وزرای اقتصادی شما، اتخاذ تصمیمات خلق‌الساعه بدون پشتوانه کارشناسی و عدم اتخاذ تصمیم جدی درباره برجام" باشد اراده ای برای کنار زدن و حل ریشه ای این موانع و پشت پرده ها وجود دارد؟

نکته آخر و جالب توجه هم فرمان دو سه شب پیش جناب تابش معاون وزیر صمت است که دستور دادند: قیمت‌ها کاهش یابد، همین امشب!
کاش یکی به این آقا و تیم مدیران صنعت و معدن و تجارت حالی کند اقتصاد و قیمت ها تابع دستور نیستند که امشب یا فرداشب کاهش یابند. اقتصاد و بازار اصول خاص خود را دارند. عرضه، تقاضا وساختار بازار است که قیمت ها را تعیین می کند نه دستور شبانه  شما...
 
خودکشی و دگرکشی!

قتل و خودکشی دو پدیده از نابهنجاری های اجتماعی است که اخیرا در استان بوشهر و شاید در کشور رو به ازدیاد گذاشته است. گرچه آمار این نابهنجاری ها محرمانه است و منتشر نمی شود ولی آنچه از در و همسایه و شهر و محله زندگی امان دیده و شنیده می شود حاکی از افزایش دو پدیده خودکشی و دگرکشی(قتل) است.

آنچه مایه نگرانی بیشتر است اینکه رئیسان شوراهای تامین، کارشناسان مراکز و نهادهای اجتماعی و دستگاه های متولی یا پرداختن به این مهم در اولویت شان نیست و به قولی برای شان مهم نیست که طی این هفته ها و ماه ها چند نفر در رده های سنی مختلف با این نابهنجاری ها از بین رفته اند یا برای شان مهم است ولی تدبیر و راهکار لازم برای مقابله با این پدیده های شوم را بلد نیستند و یا راهکارها را می دانند ولی شرایط و امکانات و ابزار لازم برای پیشگیری و مهار این نابهنجاری ها را در اختیار ندارند.

به هر حال آنچه مد نظر این اشاره مختصر است اینکه مسئولان جامعه مسئول جان مردم و پیشگیری از این نابهنجاری ها هستند. اگر آمارها بیش از میانگین کشورهای دیگر است و اگر این آمار در کشور خودمان در ماه های اخیر افزایسی بوده است قطعا انگشت اتهام متوجه مسئولان ناکارآمدی است که نتوانسته اند برای معضل اجتماعی تدبیر و چاره اندیشی نمایند.