اینجا ایران است، ساعت به وقت توسعه وآبادانیّ این مرز پرگهرسالهاست که خواب است. سالهاست که نفس مردم این دیار از گرانی، رکورد تورمی، بیکاری، قانون گریزی وعدم پاسخگویی مسئولین، بی اخلاقی و هزاران مشکل دیگر به خِرخِرِ افتاده است. اینجا ایران است و طی 8سال درآمد نفت به رقمی رویایی و باورنکردنی رسید، با این وجود صندوق ذخیره ارزی خالی، پروژه های عمرانی تعطیل یا نیمه تعطیل شده، بودجه های آموزشی و بهداشتی کاهش یافته،... بسیاری از صنایع تولیدی نابود شده اند، شهرک های صنعتی تنها با30درصد ظرفیت خود در حال فعالیت می باشند.  

اینجا ایران است و چند سالی است که عده ای بیکارشده و با لباس هایی بی کیفیت چینی وسفره های خالی روزگار می گذرانند بیماران از دسترسی به دارو محروم شده اند،عده ای دیگرهم ارزمرجع گرفته و پورشه سوارشده اند!

می توان گفت که رئیس جمهور بعدی باید توان خود و کابینه اش را نه  برای 4سال دوره خود بلکه جهت برون رفت از مشکلات و مصیبت های به جای مانده از ماسبق خود یعنی 8سال حکومت تامه اصول گرایان بکارگیرد. در حقیقت باید از کارگاه تولید سنجاق قفلی و گل سرگرفته تا صنعت خودروسازی از نو احیا و یا ساماندهی شود.

اینجا ایران است و حسن روحانی با کسب بیش از پنجاه درصد آراء انتخابات 24خرداد1392ه.ش یازدهمین رئیس جمهوری اسلامی است. و اکنون شیخ دیپلمات که ( به تعبیرمحمد قوچانی) ردای تدبیر پوشیده و آمده تا طرحی نو در اندازد و با کلیدی در دست امید به بازکردن قفل هایی دارد که طی چند سال گذشته بر اوضاع واحوال سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روابط بین الملل و به خصوص مساله فناوری هسته ای زده شده است. آنکه کلید به بازکردن قفل های سرزمین دیو سفید پای دربند برداشته، قفل های زیادی اما پیش پای خود او نیز وجود دارد. که ممکن است کلید اوعملا در این قفل ها نچرخد.

روحانی برای رفع مشکلات و باز کردن قفل ها که جزء شعارهای تبلیغاتی اش نیز بوده است به ابزارهایی نیازمند است که نبود این ابزارها خود می توانند مشکلی سد راه  رفع مشکلات پیشین باشند.

اختیارات رئیس جمهور و قانون اساسی

اولین کلیدی که روحانی برای رفع مشکلات باید، در دست داشته باشد همان است که در قانون اساسی به اواعطا شده است. طبق قانون اساسی رئیس جمهور بالاترین مقام را بعد از رهبری دارد و در واقع منتخب مستقیم مردم مقام دوم در جمهوری اسلامی به حساب می آید. این امرخود مؤید این نکته است که وی بعد ازمقام رهبری باید دارای بیشترین اختیارات باشد. آیا با وجود نهادهای موازی قادر به اعمال تمام اختیارات خود می باشد؟

آزادی درگفتار

یکی دیگر از قفل های پیش روی رئیس جمهور را در لحن و نحوه صحبت های خود حسن روحانی در مناظرات تلویزیونی می توان یافت. آنجا که برای عدم اتکا به درآمدهای نفتی به جذب توریسم و گردشگری اشاره می کند، از محمدرضا شجریان نام می برد، که البته به حق هم بود و باید از سرمایه ملی و استاد پرآوازه ی آواز ایران بیشتر تجلیل شود. ازاصفهان و یزد و شیراز هم  نام می برد اما با ظرافت از نام بردن از تخت جمشید و آرامگاه کورش که غایت آرزوی هر گردشگری برای دیدار است خودداری می کند! که مبادا صدای آنان که سیوند را ساختند تا آرامگاه کورش هخامنشی، همان که دنیا به داشتنش افتخار می کند و علامه ی طباطبائی درکتاب المیزان خود از او به عنوان ذوالقرنین نام برده است بلند نشود. و این گونه آشکار می شود که اقدامات و اظهارنظرهای سلیقه ای از سوی برخی افراد دست رئیس جمهور را در گسترش صنعت گردشگری که می تواند تاثیر بسزایی درایجاد فرصت های شغلی، کاهش فقر، توسعه سرمایه گذاری...کوتاه کند. این ها وآنچه پیش ترگفته شده نشان دهنده عدم آزادی و یا به تعبیری عدم اطمینان از آزادی در عمل و در گفتار می باشد. و صد البته که نمی توان از روحانی خرده گرفت، چرا که او برای باز کردن قفل ها آمده، نه اینکه قفلی برقفل ها بزند.

روحانی و روابط خارجی

در طی سال های گذشته روابط ایران با جهان به خصوص دول غربی فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است. تا جایی که از زمان شروع روابط ایران با اروپا یعنی از دوره صفویه در قرن 16میلادی بیشترین کاهش روابط پس از جنگ جهانی دوم طی این 8سال تجربه شده است از برنامه هسته ای و حقوق بشرمی توان به عنوان دو مؤلفه مهم در این زمینه نام برد.

 نوع عملکرد در برنامه هسته ای که حقوق حقه ملت است تاثیر بسزایی در روابط با سایرکشورها داشته است. نوع و نحوه این ارتباط به دلیل تاثیر آن بر اقتصاد به صورت مستقیم با موفقیت یا عدم موفقیت دولت روحانی چه در عرصه جهانی و چه داخلی مرتبط می باشد.

رئیس جمهورحقوقدان

دکترروحانی در مناظرات تلویزیونی با لحنی که خاص خود اوست دست بر سینه کوبید و گفت:(من سرهنگ نیستم من یک حقوقدانم) در این صورت او اولین رئیس جمهور حقوقدان جمهوری اسلامی است و ...

اما ایا این حقوقدان دانش آموخته کالدونیا، کلیدی برای باز کردن دَرِ زندان نسرین ستوده ها هم در دست  دارد!؟ قابل کتمان نیست که یکی از مطالبات مردمی که پس از اشاره خاتمی و هاشمی دو رئیس جمهور پیشین به پای صندوق های رای رفته و رای خود را روحانی نوشتند آزادی دو نامزد معترض به نتایج انتخابات پیشین است همان ها که وقتی در اولین کنفرانس مطبوعاتی، خبرنگاری سوالی در مورد آزادی آن ها مطرح کرد روحانی با زیرکی تمام آن را به همکاری سه قوه ارجاع داد که همین جواب مشخص میکند که گرچه رئیس جمهور حقوق میداند اما تحقق حقوق مردم برایش سخت و دشوار می نمایاند.

مطبوعات

دفاع از آزادی بیان، دفاع از مطبوعات آزاد به عنوان یکی از وظایف رئیس جمهور خود می تواند عملا رئیس جمهور را دچار بحران کند. کما اینکه خاتمی تاوان آنرا به سختی داد و اکنون نیز بسیاری بدلیل ابرازعقیده خود در زندان بسر می برند و با حکم های سنگین و حبس های طولانی مدت مواجه هستند و نیز بسیاری از خبرنگاران یا در زندانند یا دچار محرومیت های زیادی هستند و اما در مقابل آن، مطبوعاتی وجود دارند که این آزادی عمل را دارند که با هر قانون و یا عملکرد رئیس جمهور یا هر نهاد دیگری که عملکردی خلاف عقیده و یا مصالح «آن ها؟»گفته شود به مخالفت برمی خیزند و بدون این که نهادی نظارتی بتواند بر آن ها اعمال فشار نماید اقدام به تحت فشار گذاشتن یک جریان، یا شخص رئیس جمهور نمایند. از طرفی دیگر با افراد و یا جریان هایی روبه روست که با داشتن تریبون وآزادی در گفتار می توانند خود هم متهم کنند هم حکم صادر و هم  تهدید به اجرا کنند. همان گونه که یکی از مداحان معروف در مراسمی، محمود احمدی نژاد را تهدید به... کرد. در دولت خاتمی و با باز شدن فضا و این احساس که روشنفکران در حال بالیدن در عرصه فکری و دانشگاهی کشور می باشند اما جریانی با ترس از این آزاداندیشی و با نگاهی جزم گرایانه و تهاجمی با این دیدگاه، سعی در تقابل و ایجاد درگیری سیاسی و بحران آفرینی نمودند. آن هاموجودیت خود را در برخوردهای تند و بحران آفرینی می بینند بدون شک آن ها باز هم ازهیچ فرصتی برای "عرض اندام" کوتاهی نخواهند کرد.

خواسته های زنان

برگزیدگان ملت همیشه بدهی بزرگی به نیمه دیگر جامعه یعنی زنان دارند. زنان امروز دیگر داستان کوکب خانم را از بر نمی کنند و به جای تهیه ماست و پنیر خانگی اهدافی بلندتر بر سر دارند. امروز زنان اکثرا تحصیل کرده و خواسته هایی فراتر از داشته های امروزشان طلب می کنند در واقع تب خواسته هایشان بیش از هر زمان دیگری گل انداخته است. و برایشان پذیرفتنی نیست که او را شهروند درجه دو در نظر بگیرند و دیه ای نصف دیه مرد برایش تعیین کنند دست کم این که اجازه حضور در ورزشگاه ها را هم نداشته باشند و دردناک تراین که به رئیس جمهور رای می دهند ولی خود نمی توانند کاندیدای رئیس جمهوری شوند و در پاسخ به این امر یکی از بزرگان مثال مرد روستایی و خانه کدخدا را می آورد. خواسته های زنان از رئیس جمهور به مراتب گسترده تر از موارد ذکرشده می باشد. ولی قوانین جاری کشور سد راه پاسخگویی رئیس جمهور به خواسته های زنان می باشد.

در نهایت این دانش آموخته حقوق دانشگاه کالدونیا مصمم می نماید، اهل نطق و مباحثه است، مثل خاتمی خوش پوش و مرتب است و مدعی تغییر. ولی همه می دانیم که اینجا هزینه تغییر بسیار گران است. خروج نخبه گان از حد گذشته و... تغییر و باز کردن قفل ها کاری بس دشواراست اما شدنی، پس به امید فرداهای بهتر...

در پایان به عنوان یک زن ایرانی از ملت عزیزم از مردم وقت شناس، نکته سنج، زمان شناس، این انتظار را دارم حال که به «روحانی» اعتماد کرده اید با حمایت همه جانبه مطالبات منطقی خواسته های بحق و کاهش توقعات ناشدنی، ایشان را در بازگردانی ابهت ایران و ایرانی به این سرزمین و این ملت بزرگ یاری رسانیم. والسلام