معزالدین آرچین:

درسال 1294 اولین فرزندمرحوم سیدعلوی خراز ( تاجروحرازبوشهری) دربندربئشهرمتولدشد. نام اورا سیدحسین گذاشتند وبه رسم آنروز که هنوزنام فامیل وصدورشناسنامه شروع نشده بود. بااشاره به نام پدرشهرت به سیدحسین علوی پیدا کرد. پس ازگذرازدوره کودکی درمدرسه سعادت مشغول به تحصیل شدوحسب اظهارخودمرحوم که تااواخرعمرادامه داشت ازمعلم دوران ابتدایی مرحوم فیلسوف شهیدزاده بسیاربهره برد.

پس ازگذشت 18سال ازعمر ، بافوت مرحوم سیدعلوی مسئولیت سرپرستی خانواده هشت نفره را هم عهده دارشد. پس ازاتمام دوره تحصیل 9کلاسی آنروزگار درمدرسه سعادت به احراز مدرک تحصیلی آنروز نائل آمد. درزمان اجباربه صدورشناسنامه وتخصیص نام فامیلی متقاضیان نام فامیل علوی متعدد بود وتوصیه اداره ثبت احوال به قیدنام پسوند بعدازعلوی نام مورد انتخاب ایشان سیدحسین علوی کنگانی شد. که درزمان صدورشناسنامه به دلیل نامفهومی نام علوی حذف وشناسنامه به نام سیدحسین کنگانی صادرشد. ولی درافواه اهالی غالبا به نام علوی ویاعلوی کنگانی ندا داده میشد وتعدادی ازهم ازمدارک کاری ویاتقدیرنامه های ایشان به یکی ازنامهای فوق صادرشده اند.

پس ازطی دوره نظام وظیفه ابتدا دردادگستری مشغول به کار شد . ولی به دلیل عدم سازگاری روحی ازآنجا استعفا داده وپس ازوصلت باخانواده محترم بلادی بوشهری وارد وزارت کشورشد . محل های خدمت وی بندرگناوه –بندردیلم شهرخفر جهرم –خورموج- عسلویه –برازجان وبوشهر وپست های سازمانی وی بخشداری –شهرداری وکفالت شهرداری ومعونت فرمانداری بوده ودرحدود سال 1344 درآخرین پست اداری شهرداری یا بخشداری بندردیلم بازنشسته شد. ازآثاردوران خدمت وی آنچنانکه ازگفته معاصرینش شنیده شده  تلاش هاوزحمات بی دریغی استکه تا آخرین نفس درراه آبادی محل های خدمتش ازجمله ایجاد راه بین روستاهای گمنام به شهرمجاور جهت حمل محصولات کشاورزی آنان ورونق ووضع معیشت اهالی است. درزمان تصدی شهرداری برازجان آب آشامیدنی شهروجودنداشت وحمل آب به وسیله مشک واسب ازچشمه های اطراف شهر تهیه وبه اندازه مصرف روزانه خانه ها درخمره نگهداری می شد که ایشان نحوه عملکرد را مغایر بااصول بهداشتی قابل قبول ، تشخیص داده وبا زحمات زیاد موفق به لوله کشی ازمحل چشمه ها تا چندنقطه ازشهربه صورت شیرهای آب عمومی گردید.

ازحالا امکان حمل آب ازشیرهای عمومی به منزل آن هم با مسافت کم پیدا شد وتحولی دررفاه وحال مردم پیدا گردید. ازآنروز که روشنایی منازل باچراغ های نفتی بود ایشان باتلاش های بی وقفه ونامه نگاری های مکرر ومراجعات حضوری ازمسیرهای پرمشقت بین برازجان وشیراز( کتل های قدیمی) باهمکاری تلاش گران هم عصرخود موفق به نصب اولین ژنراتوربرق دربرازجان شد. که مقارن غروب شروع به کارمی کرد. وچندساعتی روشنایی معابررا تامین می نمود .بعدازتقویت ژنراتور موافقت انجمن شهرراه گرفته وعلیرغم بعضی مخالفت های صاحبان نفوذ درهرخانه ای ازمحل روشنایی معابر یک انشعاب برق مجانی راجهت روشنایی یک لامپ به جهت کمک به انجام تکالیف دانش آموزان درساعات اولیه شب به صورت مجانی تامین کرد. که این خودمقدمه ای برای برقکشی شهر به حساب آمد. پس ازمدتی ازبرازجان محل خدمت ایشان به جای دیگر تغیر پیدا کرد. ایشان درسال 1372 درزمان زیارت آستان مقدس حضرت ثامن الحجج (ع) درهتل ایران مشهد مقان اذان صبح دیده ازجهان فروبست ودرصحن جمهوری حرم دفن گردید. یادش گرامی وازرحمت واسعه حق بهره مند باد.

1-     دست نوشته فرزندش