*لیلا انبارکی


در ادبیات مدیریت، علت عدم ارتقاء و پیشرفت بانوان را وجود پدیده ای موسوم به سقف شیشه ای می دانند در واقع سقف شیشه ای به  موانع مصنوعی و نامرئی، تصمیمات سازمانی و تعصبات مسئولان اطلاق می شود که مانع پیشرفت بانوان در سازمانهاست.
سقف شیشه ای اصطلاحی است که در دهه ۱۹۷۰ در امریکا برای توصیف موانع نامرئی ناشی از تعصبات و تبعیضهای سازمانی و دیدگاهی ابداع شد، موانعی که در عمل بانوان را از رسیدن به مناصب و موقعیتهای عالی شغلی باز می دارد.
می توان گفت، اصطلاح سقف؛ همان حرکتهای رو به بالا از قبل صورت گرفته است اما در ادامه بانو در راه و مسیر کار با مجموعه ای از تبعیضهای سخت تر مواجه می شود تا جایی که پیشرفت او متوقف می شود.
آنچه که امروزه شاهدیم در سطوح پایین سازمانی، حضور بانوان افزایش پیدا کرده است اما به تدریج با نزدیک شدن به سطوح بالاتر سازمانی، تعداد بانوان کاهش پیدا می کند در واقع قربانیان سقف شیشه ایی بانوانی هستند که بدون توجه به قابلیت ها و موفقیت ها در موردشان اعمال می شود و آنان را از ادامه راه باز می دارد که این مسئله ناشی از تبعیضهای دیرینه ایی است که در ذهن ها نقش بسته است.
متاسفانه در ایران بانوان در تقسیم طبیعی نیروی انسانی سازمان ها به حاشیه رانده می شوند و رشد و ترقی آنان نسبت به سایر افراد بی اهمیت تلقی می شود و حتی گاهی دستیابی آنان به درجه های عالی، غیرقابل تحمل انگاشته می شود، زیرا تصور غالب این است که بانوان همیشه باید در حاشیه باشند و هرگز نباید در راس قرار گیرند.
آنچه که در دولت سیزدهم، دولت جهادی و انقلابی دریافتیم، همین نگاه تبعیض آمیزی است که شاهد عدم حضور یک بانو در کابینه وزیران بودیم.
امیدواریم در این دولت با تشکیل بانک اطلاعاتی، بانوان توانمند و شایسته در تمامی دستگاه ها و استان ها شناسایی شود و شاهد افزایش تعداد مدیران بانو در جامعه باشیم و از بانوان شایسته و تحصیلکرده در پست های مدیریتی استفاده شود، چرا که یکی از شاخصه های عدالت جنسیتی تعادل و توازن در مدیریت ها و اداره کشور است تا بتوانیم بعدا ادعا کنیم عدالت جنسیتی در حوزه مدیریتی اتفاق افتاده است.
به امید روزیکه با اصلاح نگرش فرهنگی جامعه به این باور برسیم که مدیریت بانوان در برخی از حوزه های کلان کشوری از مدیریت آقایان نیز بهتر می باشد، همانطور که در قرآن کریم مکرراً آقایان و بانوان در کنار هم مطرح می شوند، ما هم همین نگاه داشته باشیم.

لیلا انبارکی

دکترای سیاست گذاری