اتحاد خبر – ثریا شیری: گسترش شبکه‌های اجتماعی مشاغل جدیدی را ایجاد کرد. شاید تا سال‌ها پیش هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که از طریق شبکه‌های اجتماعی امکان کسب درآمد هم باشد. اما نه تنها کسب درآمد ممکن شد که تنوع شغل‌ها و فعالیت‌ها نیز افزایش یافت. بلاگری به یکی از شغل‌های پرطرفدار اینستاگرام تبدیل شده و خیلی‌ از افراد از صفحاتشان در اینستاگرام به واسطه بلاگر بودن درآمدهای بالایی کسب می‌کنند. اگر به چند سال قبل رجوع کنیم خواهیم دید که انتشار عکس‌های شخصی از لحظه‌های عادی و خصوصی زندگی در فضای مجازی کار پسندیده‌ای نبود و افراد زیادی حتی از قراردادن عکس خود برای پروفایل در شبکه‌های اجتماعی نیز اجتناب می‌کردند اما فراگیری شبکه‌های اجتماعی و استفاده افراد زیادی از عکس‌های شخصی باعث شد این کار به یک امر عادی تبدیل شود و حتی قراردادن عکس برای پروفایل در شبکه‌های اجتماعی به یکی از گزینه‌های هویتی مانند نام و سن، تبدیل شود.

اما باید دید چرا از بین مشاغل گوناگونی که در بستر شبکه‌های اجتماعی ایجاد شدند، بلاگری به این سرعت توانست مخاطبان خودش را جذب کند؟ به شکلی که امروزه برخی افراد که به دلایل گوناگون بلاگر نیستند و یا دوست ندارند بلاگر باشند هم صفحات بلاگرهای دیگر را دنبال می‌کنند تا از لحظه به لحظۀ زندگی آن‌ها مطلع شوند.

این بار به سراغ بلاگری رفته‌ایم که یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایش در فضای مجازی، ترویج حجاب و پوشاک مخصوص افراد محجبه است. فائزه شیری یا فاگل بلاگری اهل روستایی در شهرستان خفر استان فارس است که بعد از ازدواج با پسرخاله‌اش محمد، ساکن برازجان شده است.

لطفا خودتان را معرفی کنید.

فائزه: فائزه شیری هستم متولد آذر ماه سال 1377، از دوران دبیرستان به جهرم رفتم و در رشته تجربی دیپلم گرفتم، در همان دوران دبیرستان و زمانی که 16 ساله بودم با محمد نامزد شدیم، بعد از آن هم در دانشگاه رشته گرافیک خواندم و بعد از ازدواج به دلیل سکونت در شهر برازجان، به دلیل سختی رفت و آمد، در دانشگاه برازجان رشته روانشناسی خواندم و در کنارش کارهای هنری را دنبال کردم و کلاس های طراحی لباس را گذراندم.

ازدواج در سن پایین برای شما چالشی ایجاد نکرد؟

فائزه: در خانواده ما هیچکس زیر 22-23 سال ازدواج نکرده بود و کمترین سن عقد 23 بود. همه اهل درس و اهل ازدواج در سن بالاتر. ازدواج من و محمد در آن سن و سال یک تهاجم فرهنگی بود. ولی من به انتخابم مطمئن بودم و چون محمد را از قبل میشناختم، میدانستم معیارهایی که میخواهم را دارد. اوایل خانواده ها مخالف بودند، می‌گفتند شما گزینه مناسب همدیگر هستید ولی در این سن کم ازدواج تصمیم درستی نیست و اذیت می شوید. ولی بعد از آن به دلیل صمیمیت من با خانواده‌ام و کمک‌هایی که پدر و مادر من و پدر و مادر محمد به ما کردند علیرغم مخالفت اطرافیان ازدواج کردیم. البته اگر به عقب برگردم در آن سن ازدواج نمیکنم چالش های زیادی ایجاد شد اما باعث شد در زندگی پیشرفت کنم و مسئولیتی که به عهده گرفتم شخصیت من و محمد را پخته و بزرگ کرد و از حال و هوای بچگی خارج شدیم.

بعد از گذشت دو سال و نیم از سکونت شما در شهر برازجان، برداشت شما در مورد مردم این شهر چیست؟

فائزه: مردم برازجان در کمال اینکه خیلی ساده‌نگر هستند، خیلی هم خونگرم هستند. من هیچ وقت حتی در میان مردمی که خودم سالیان سال با آنها زندگی میکردم چنین خونگرمی‌ای را ندیدم اما مردم برازجان اجازه نمی‌دهند کسی احساس غربت کند، با ایجاد صمیمیت و کمک سعی در این دارند که تو احساس غربت نکنی. بارها به همسرم گفته‌ام اگر قرار شد روزی از برازجان بروم دلم برای مردمش تنگ خواهد شد.

چه شد که تصمیم گرفتید بلاگر شوید؟

فائزه: سال 97 به دلیل علاقه‌ای که به عکاسی داشتم یک دوربین عکاسی خریدم و شروع به عکاسی کردم. و چون هیچ جایی نمی‌توانستم مشغول به کار شوم و محل زندگی‌ام یک روستا بود، از طریق صفحه اینستاگرام عکس‌ها را منتشر می‌کردم و از روزی که در کنار عروس‌ها و دیگر سوژه‌های عکاسی‌ام گذرانده بودم می‌نوشتم که با استقبال اطرافیانم روبرو شد. وقتی ساکن برازجان شدم هیچکس من را نمی‌شناخت و دوربین عکاسی‌ام دیگر به دردم نمی‌خورد و هیچ درآمدی هم نداشتم. احساس تنهایی می‌کردم چون حتی دوست و رفیقی هم در برازجان نداشتم. به همین دلیل در صفحه اینستاگرامم از حال و هوایم به عنوان کسی که وارد یک استان دیگر شده‌ام نوشتم و عکس‌هایم را گذاشتم که باز هم مورد استقبال قرار گرفت و دوستان جدیدی پیدا کردم. انتشار عکس‌های باحجابم باعث شد دیگران متوجه شوند که آدم‌ها با حجاب هم دیده می‌شوند. وقتی در زمینه عکاسی فعالیت می‌کردم دو هزار و 300 نفر صفحه‌ام را دنبال می‌کردند و حالا 40 هزار و 600 نفر دنبال‌کننده دارم.

واکنش همسر و خانواده‌ چه بود؟

فائزه: در ابتدا همه مخالف بودند. همسرم می‌گفت چه دلیلی دارد این کار را انجام دهی؟ چون همه‌چیز را با گفتگو حل می‌کنیم از اهدافی که داشتم برایش گفتم و خیالش را از داشتن امنیت راحت کردم و موافقت کرد.  و البته یکی از نکات خوب زندگی مشترک ما این است که خانواده همسرم بخصوص پدر و مادر همسرم به ما اعتماد دارند و سعی می‌کنند در زندگی ما دخالت نکنند و حتی راهنمایی‌هایی که می‌کنند به نحوی است که احساس نکنیم در زندگیمان دخالت کرد‌ه‌اند. اوایل شروع بلاگری پدر همسرم به عنوان راهنمایی می‌گفت حواستان باشد این محتوایی که منتشر کردید ممکن است بازخورد منفی داشته باشد ولی مخالفتی نداشتند. خانواده خودم هم اوایل کاملا مخالف بودند آشنایانی که در روستای خودمان بودند وقتی دیدند عکس‌های خودم را در اینستاگرام منتشر کرده‌ام واکنش خوبی نداشتند اما بعد متوجه شدند خبری نیست و قرار نیست عکس‌های بدون حجابم را منتشر کنم اتفاقا خیلی از افرادی که ما را منع می‌کردند خودشان هم در این راه قدم گذاشتند.

به عنوان یک بلاگر هیچ اتفاق بدی نیفتاد؟ مزاحمتی ایجاد نشد؟

فائزه: مزاحمتی که منجر به ترس شود نداشتم اما پیام های بد و منفی می‌گرفتم که بخاطر این بود که در حال فعالیت با حجاب بودم و گاهی با خودم می‌گویم شاید اگر حجاب نداشتم اینقدر هجمه به من وارد نمی‌شد.

بابت استوری‌ها یا پست‌هایی که در صفحه‌اتان منتشر کرده‌اید تا بحال به کسی توضیح داده‌اید؟ یا موجب قضاوت اطرافیان شده است؟

فائزه: اوایل چون دوست نداشتم کسی از دستم ناراحت شود مدام توضیح می‌دادم. و احساس گناه می‌کردم که باعث شده‌ام کسی ناراحت شود یا اتفاقی بیفتد. اما در حال حاضر این اتفاق کم شده و من هم کمتر توضیح می‌دهم البته از خانواده‌ام در صفحه اینستاگرامم کم می‌گویم و بیشتر به خودم و زندگی‌ام و کاری که انجام می‌دهم می‌پردازم. خیلی روی خودم کار می‌کنم که اتفاقات تلخ زندگی‌ام را فراموش کنم ولی بارها بخاطر اینکه در اینستاگرام فعالیت می‌کنم تهمت شنیده‌‌ام یا همین که گوشی را برمی‌دارم که عکس بگیرم برخی افراد فکر می‌کنند قرار است عکس آن‌ها در اینستاگرام منتشر کنم در صورتی که من از همه اجازه می‌گیرم و بعد عکسشان را منتشر می‌کنم. نمی    ‎‌شود گفت تاثیر منفی آن‌ها روحیه من را خراب نمی‌کند آن اوایل گاهی اوقات یک شب تا صبح را به خاطر پیام بدی که گرفته بودم گریه می‌کردم گاهی سعی می‌کردم با گفتگو حل کنم ولی در حال حاضر این پیام‌ها کمتر شده چون مردم از شکایت و پیگیری بلاگرها می‌ترسند و از طرفی انرژی مثبت‌هایی که دریافت می‌کنیم خیلی بیشتر است.

تا بحال از بلاگر بودن از این جهت که زندگی شخصی‌اتان در فضای مجازی منتشر می‌شود، پشیمان شده‌اید؟

فائزه: بله خیلی اوقات پشیمان شده‌ام، اما با یادآوری زحماتی که این چند وقت کشیدم و هم دوستانی که وقتی چند روز نیستم نگرانم هستند و حالم را می پرسند، ادامه داده‌ام. از طرفی صفحه اینستاگرامم برای من درآمد دارد و نمی‌توانم تاثیر مثبتش بر زندگی‌ام را انکار کنم.

تا بحال تجربه رودررو شدن با دنبال‌کننده‌هایتان را در خیابان داشته‌اید؟

فائزه: بله. البته بیشتر دنبال‌کننده‌های من از طریق عکاسی‌هایی که انجام می‌دادم بیشتر اهل شیراز و روستای خودمان هستند، یا اهل تهران. اما از بوشهر و برازجان هم افرادی هستند که صفحه من را دنبال می‌کنند و اغلب بین 20 تا 30 سال هستند. حس خوبی دارد وقتی کسی از دور داد می‌زند «فاگل». من آدم خونگرم و اهل معاشرتی هستم یک بار که برای کلاس های طراحی لباس به تهران رفته بودم یکی از دنبال‌کننده‌هایم مرا دید و گفت من صفحه اینستاگرام شما را می‌شناسم و چون اولین تجربه رویارویی من با دنبال‌کننده‌هایم بود دستپاچه شدم و گفتم ببخشید من شما را نشناختم. او هم گفت خب تو نباید من را بشناسی. بعد حس کردم خیلی بد شده است اما همسرم گفت از این اتفاق ها برای همه پیش می آید. ولی حالا دیگر بهتر شده و وقتی می‌بینمشان انگار سال‌هاست که همدیگر را می‌شناسیم و احساس نزدیکی بیشتری دارم. حضور آنها در زندگی من خیلی پررنگ است وقتی به دعا و انرژی مثبت نیاز دارم حضور آن ها و دلگرمی هایشان باعث می شود احساس کنم دوستان زیادی دارم که به من نزدیک هستند.

بلاگری چه اندازه به شغلی که در کودکی رویایش را داشتید شبیه است؟

فائزه: اولین روزی که بلاگری را شروع کردم یاد آرزوهای بچگی ام افتادم که همیشه دلم میخواست وارد استیج شوم و همه افراد حاضر در سالن من را بشناسند، همینطور عاشق نقاشی بودم و دوست داشتم به واسطه نقاش بودنم شناخته شوم... بلاگری دقیقا چیزی است که می خواهم و برای رسیدن به هدف اصلی ام باید هنوز هم تلاش کنم.

بلاگری در برازجان چه نکات مثبتی نسبت به بلاگری در زادگاه شما دارد؟

فائزه: یکی از بزرگترین نکات مثبت برازجان این است که افراد کمی من را میشناسند و افرادی که من را میشناسند از طریق صفحه اینستاگرام میشناسند و از زندگی قبلی من اطلاعی ندارند و من را با پیشینه قبلی که داشتم قضاوت نمیکنند.

رفتار و فعالیت برخی از بلاگرها و تولید محتوای زرد باعث شده برخی از افراد جامعه دیدگاه مثبتی راجع به این شغل نداشته باشند، به نظر شما چگونه می‌شود فعالیت بلاگری را به شکلی مثبت و مفید پیش برد؟ شما چه روشی را برای تولید محتوا به کار می گیرید؟

فائزه: به نظر من در حال حاضر مردم آگاهانه تر انتخاب می‌کنند که صفحه چه کسی را دنبال کنند؟ شاید در یک یا دو سال گذشته صفحه خیلی از کاربران بدون اینکه زحمت خاصی کشیده باشند بازدید زیادی داشت و بدون اینکه محتوای مفیدی داشته باشند مخاطبانشان به 200 تا 300 هزار نفر می رسید. اما حالا مردم هوشمندانه تر انتخاب می کنند و فردی که فعالیت بیهوده ای دارد دیده نمی شود مگر اینکه در زمینه خاصی سررشته داشته باشد و فعالیت کند. برایم اهمیت ویژه ای دارد که مخاطب من وقت و اینترنت خود را برای محتوای بی ارزش تلف نکند. و یا به دلیل خوب نبودن محتوا بی توجه از استوری ها نگذرد، به همین دلیل بارها پیش آمده که تعداد استوری های منتشر شده من در طول روز کم بوده اما حاضر به انتشار هر مطلبی نشده ام. یا اگر مطلبی برای ارائه نداشته باشم اعلام میکنم که آن روز قرار نیست فعالیتی داشته باشم. برایم بالا رفتن تعداد مخاطب ها و درآمدزایی از آن ها مهم نیست. معاشرت و دوستی برایم مهم تر است. بعضی از بلاگرها روزهایی که قرار است تبلیغ انجام دهند 20 یا 30 استوری منتشر می کنند ولی برای من دقت مخاطب به استوری ها و جذاب بودن محتواها اهمیت بیشتری دارد. شاید روزانه 7 تا 8 ساعت برای ویرایش عکس و نوشتن کپشن و ایده گرفتن وقت بگذارم.

یکی دیگر از دیدگاه های منفی که راجع به بلاگرها وجود دارد به دلیل رواج تجمل‌گرایی یا به عبارتی دیگر سوق دادن مخاطبان به سمت زندگی لاکچری‌ست، در حالی که شما در صفحه اینستاگرامتان سعی می‌کنید خودتان را از این تجمل گرایی ها دور نگهدارید و جنبه معمولی تری از زندگی را نمایش دهید، دلیل این تصمیم چه بود؟

فائزه: همه مردم در حال تلاش برای ساختن زندگی هستند، زندگی ای که در آن رفاه کامل و تجمل باشد خیلی کمتر اتفاق می افتد، مخاطب من وقتی زندگی معمولی من را می بیند متوجه میشود که به هم شبیه هستیم و سبک زندگیمان مشابه همدیگر است من را از خودش دور نمی بیند. اما اگر سعی کنم تجمل گرایی کنم تا نشان دهم که من پولدار هستم و زندگی لاکچری دارم مخاطب به زودی متوجه خواهد شد که این زندگی واقعی من نیست و در حال فخرفروشی هستم یا ممکن است حسرت زندگی من را بخورد. گاهی اوقات من در صفحه اینستاگرامم اعلام میکنم که قصد خرید یک وسیله را داشته ام اما توان مالی خرید آن را نداشته ام میخواهم مخاطب ببیند و متوجه شود که من از مریخ نیامده ام و یک انسان واقعی با یک زندگی معمولی هستم. سعی میکنم مشکلاتی که در خرید خانه داشتیم را عنوان کنم، پنهان نمیکنم که مبل هایمان را به صورت اقساطی خریده ایم یا بابت خرید ماشین خیلی بدهکار شده ایم. خوشی ها و ناخوشی های زندگی ام را به صورت کامل میگویم و دوست ندارم فقط هدیه های لاکچری و روابط عاشقانه را منتشر کنم به نظرم آدم باید واقع بین باشد و بپذیرد که همه در زندگی با چالش هایی روبرو هستند و بالا و پایین دارد.

چقدر از ظرفیت های بومی مثل     جغرافیایی، اجتماعی، تاریخی در تولید محتوا استفاده میکنید؟

فائزه: یکی از چیزهایی که دوست دارم در صفحه ام به مخاطبانم نشان بدهم این است که خفر خیلی جای بکر، ناشناخته، سرسبز و خوش آب و هوایی ست. هر بار که به خفر می روم سعی میکنم تولید محتوای جذابی داشته باشم و آنجا را بیشتر به مخاطبانم معرفی کنم. در برازجان هم سعی میکنم جاهایی که می روم یا از غذاهای بومی و محلی که میخورم تولید محتوا کنم و به مخاطبانم معرفی کنم.

بعضی از بلاگرها از طریق خرید دنبال‌کننده قلابی و یا جایزه دادن به مخاطبان بابت لایک و کامنت، سعی در جذب مخاطب بیشتر دارند، نظر شما در مورد این روش ها چیست؟

فائزه: خرید دنبال کننده قلابی یک بیراهه است و در نهایت به صفحه ضرر می رساند. اما بلاگرها برای پیشرفت صفحاتشان کارهای متفاوتی انجام می دهند. من هم روش های مختلفی را انجام دادم و آزمون و خطا کردم که ببینم کدام روش جواب می دهد. چند دفعه یادگاری دادم و دفعاتی هم بدون اینکه اعلام کنم یادگاری دادم. اما در نهایت متوجه شدم علیرغم جذب مخاطب بیشتر، اما بیشتر افراد بخاطر دریافت جایزه لایک می‌کنند یا کامنت می‌گذارند. بعد از آن سعی کردم این کار را کم کنم و یا بدون اطلاع قبلی یادگاری بدهم. برای ارتقاء صفحه ام، به صفحاتی که محتوای شبیه به خودم داشتند تبلیغات می دادم.

چه نوع تبلیغاتی را در صفحه اتان منتشر می کنید؟

فائزه: درآمد حلال برایم اهمیت زیادی دارد. دوست ندارم برای درآمدزایی به مخاطبانم دروغ بگویم محصولات آرایشی و دکتر را به دلیل آگاهی نداشتن از کیفیت کارشان تبلیغ نمیکنم و بیشتر در زمینه حجاب، لباس و عکاسی تبلیغ می پذیرم. یکی از شروط من برای پذیرش تبلیغ کسب و کارها این است که محصول را برایم بفرستند که استفاده و معرفی کنم و بعد آن را به آن ها برگردانم یا بارها با صفحه ناشناس از آن ها خرید کرده ام که برخورد و اخلاق با مشتری را بررسی کنم. چیزی که بیشتر از درآمد مهم است، حمایت از کسب و کارها و رضایت مخاطبان است.

از تعرفه تبلیغات بقیه بلاگرها خبر دارید؟

فائزه: بله. تعرفه های سنگینی دارند. آخرین دفعه ای که قرار بود پولی تهیه کنیم و به یکی از بلاگرها تبلیغ بدهیم تعرفه تبلیغات برای سه استوری با 600 هزار دنبال کننده، هشت میلیون تومان بود ولی صفحاتی را میشناسم که تا 15 میلیون تومان هم بابت استوری مبلغ دریافت می کنند.

چشم انداز شما برای آینده صفحه اینستاگرام و شغل بلاگریتان چیست؟

فائزه: بستگی به آینده کشور دارد و اینکه تا چه زمانی امکان استفاده از اینستاگرام وجود داشته باشد ولی با توجه به شرایط فعلی، باید بگویم که هدف من در راستای طراحی لباس هست که کارش را شروع کرده ام و تصمیم داشتم صفحه شخصی ام در راستای صفحه کاری ام رشد کند. دوست دارم صفحه «شمیس» که برند کاری ما در زمینه طراح لباس است رشد کند و مطرح شود و تمام افرادی که سبک پوشش مشابه من دارند استفاده کنند. جالب است ما در یک کشور مسلمان زندگی می کنیم در صورتی که پوشش مورد نیاز افراد محجبه تبدیل به یک دغدغه جدی شده است و تنوع و بازار کار کمتری دارد. شنیده ام که برخی می گویند افراد محجبه محیط را برای افرادی که اعتقادی به حجاب ندارند سخت کرده اند در صورتی که اینطور نیست ما به دلیل پوشش حجاب در تنگنا قرار گرفته ایم. وقتی تصویر یک لباس مجلسی با حجاب را منتشر میکنم خیلی با استقبال روبرو می شود و متوجه می شوم افراد زیادی به این نوع لباس ها نیاز دارند.

در مورد برند «شمیس» کمی توضیح دهید؟

فائزه: یک سال است که دوره های مختلف طراحی لباس، رنگ شناسی، استایل شناسی، کل سبک های استایل، جنسیت شناسی، کالکشن شناسی و... را در تهران گذراندم و حالا در حال آموزش خیاطی هستم. از این طریق به همراه همسرم یک برند کوچک به نام «شمیس» راه انداختیم که لباس های با حجاب تولید کنیم و به یک خانم محجبه در بازار نیاز داریم که نیست. در حال حاضر برای تولید کارهای جدیدتر و بهتر فعلا کار را متوقف کرده ایم.

نظر شما در مورد طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی چیست؟ و اگر اجرا شود شما فعالیتتان را چگونه ادامه خواهید داد؟

فائزه: آقای رئیسی گفتند که در اینستاگرام با 2 میلیون مخاطب فعالیت می کنند و از این طریق در جریان خیلی از مشکلات کشور قرار می گیرند. و گمان نمیکنم این طرح اجرا شود به هرحال امیدوارم این طرح اجرا نشود چون کسب و کارهای خانگی زیادی هستند که با اجرای این طرح دچار آسیب می شوند. شاید من به عنوان یک بلاگر با قطع شدن اینستاگرام ضرر چندانی نداشته باشم چون جنسی برای فروش ندارم اگر این طرح اجرا شود تمام انرژی ام را برای «شمیس» می گذارم و با درست کردن یک آلبوم از کارها، بازاریابی میکنم و سفارش میگیرم.

تا بحال توانسته اید در صفحه اینستاگرامتان برای کسی تاثیرگذار باشید؟

فائزه: خیلی پیش آمده که پیام هایی دریافت کرده ام که می گویند تو با تمام سختی ها و چالش هایی که در زندگی داشتی به سمت جلو حرکت کردی و برای ما انگیزه شده. یا مثلا می گویند سبک پوشش تو را دوست داشتیم و حتی افرادی که به حجاب علاقه ای نداشتند گفته اند که می شود با حجاب هم شیک پوش بود و این موارد برای من لذت بخش است.

چه توصیه ای به کسانی که دوست دارند بلاگر شوند، دارید؟

فائزه: اولین توصیه ام این است که خود واقعیشان باشند چون خیلی قشنگ تر و راحت تر می توانند زندگی کنند. و آدم ها از نقش بازی کردن خسته می شوند. بعد اینکه در راهشان ثابت قدم باشند و از هدفشان دست نکشند. هر شغل و فعالیتی نیاز به تلاش و زحمت دارد آدم با خودش و اطرافیانش مبارزه می کند و مدام در معرض قضاوت است. در زمینه تولید محتوا هم سعی کنند در هر زمینه ای که تخصص و تجربه دارند فعالیت کنند و بدانند که انتشار محتوای زرد و گفتن از روزمرگی ها باعث می شود مخاطب خسته شود چون مخاطبان به دنبال چیزی هستند که یاد بگیرند.

محمد همتی همسر فائزه، 26 سال سن دارد، او در خانواده ای سنتی و مذهبی به دنیا آمده و به دلیل شغل آزاد و زندگی در شهر برازجان با آدم های بیشتری ارتباط دارد، از او می پرسیم که تصمیم همسرش برای شروع فعالیت بلاگری را چگونه ارزیابی می کند؟

محمد: طبیعتا روز اول واکنش خوبی نبود چون بلاگر بودن بخصوص برای خانم ها در شهر برازجان امر پذیرفته شده ای نبود. و هر بار فائزه عکس من را منتشر می کرد از او میخواستم که تصویرم را محو کند چون به واسطه شغل آزادم در برازجان با افراد زیادی سر و کار داشتم و خانواده های ما سنتی و مذهبی بودند. اما رفته رفته بهتر شد و موافقت کردم چون فائزه در صفحه‌اش به دنبال تجملات نبود و خود واقعی اش بود، هیچ جلوه ای نداشت و اگر به عقب برگردم باز هم او را حمایت میکنم. ما هیچ وقت همدیگر را مجبور به انجام کاری نمی کنیم و اگر یک نفر از ما ناراضی باشد با گفتگو رضایت همدیگر را به دست می آوریم. نحوه فعالیت فائزه به گونه ای بود که جلوه و تجملاتی نداشت در بسیاری از مواقع به خصوص آخر هفته که در خانه هستم برای تولید محتوا با هم هم فکری می کنیم.

تا به حال کسی در هنگام مواجهه با شما در مورد صفحه اینستاگرام همسرتان صحبت کرده است؟

بله. با اینکه خودم شغل آزاد دارم و افراد زیادی من را می شناسند. اما بارها وقتی وارد فروشگاه یا مغازه ای می شوم می گویند این همسر همان خانم بلاگر است.

تا بحال بابت انتشار بعضی از اتفاقات زندگی شخصیتان در صفحه فائزه، کسی شما را سرزنش کرده است؟

محمد: بارها این اتفاق افتاده، به خصوص اتفاقی که ندانسته در حیاط خلوت را قفل کرده بودم و فائزه آنجا گیر افتاده بود یک اتفاق وحشتناک بود.

فائزه: بعد از آن یک بار به شیراز رفتیم و بعضی از اطرافیانمان محمد را سرزنش کردند و فهمیدم خیلی از فامیل ها و آشناهایم در صفحه من هستند.

چه حسی دارید که هر کاری انجام می دهید 40 هزار نفر آدم در جریان قرار می گیرند؟

محمد: (با خنده) حس خوبی که نیست. قسمت های خوب را هم میشود نشان داد.

فائزه: تهدید خوبی به حساب میاد.

تا حالا به این فکر کرده اید که شما هم بلاگر شوید؟

محمد: هزینه اینستاگرام بالاست. ممکن است ماه ها هزینه کنی اما موفق نشوی. شغل آزاد من 8 ساعت در طول روز است اما صفحه اینستاگرام نیاز به فعالیت 24 ساعته در روز دارد فکر میکنم اگر انرژیمان را روی همین یک صفحه بگذاریم بهتر است.