غَمچو:

دیگ پسین خِلْجوُ اومده بی خونه مون. خِلجو، دختر هُمریشُمه بحساو که شی کرده نورآواد ممسنی و میرَش فیصلو هم پُی یه وانیتی که مال بواشه، کار میکنه. بلیت و انجیر و اَهلوک از ممسنی میاره گرمسیر و خارک رِطَوْ و خرما بار میزنه سی ممسنی. دیگ اومدیدنه برازجون وُ فیصلو بحساو میخواسه زنشه بِیله خونه‌ی خاسیرَش و واگرده بالاسون. ایسو که رسیدنه، تا مَروُ دی زنش کرونا گرُفته و نمیترن برن اونجو. خِلجو هم اُوسَنه و ای کرونا بگیره، سی خوش و بِچَش خطرناکه.

گفتُم تا بیا خونه‌ی خومون و نره اونجو. اُمروز صُوْ که میخواسُم برُم سرِ کار، زِنَک گفت غَمچو والا وختی وامیگردی، یه قُطی اَرده ای هم بگیر بیار پُی خوت. گفتم زِنَک، تو ئی گرما و تشباد ، ای اَرده خاردیم خو مَقّوْ میکنیم. یه کمی اومه صحراتر و گفت خِلجو آرمه کِرده و دلش خرمااَرده میخوا. هیچی، چاس مُوقِی واگشتن، رفتُم تو کیچه ی مجّت جنّت و هُل خاردُم تو اَرده فروشی تا مِردکِ اَرده ای هاسی اَرده میریزه تو قُطی و یه دو نفر هم وُیسادنه تو دکون و هاسی گپ میزنن پُی هم.

یکیشون چاق بی، یکیشون هم لاغر. هاسی گپِ واکسنه میزدن. لاغرو گفت عَوْدِرضا، ایسو دوتا زدیه یا فقط یَکشه زدنه وَت ؟ عَودِرضا که عرق از تو نافِش زده بی صحرا و پاک کُمشه تَر کرده بی، همیطحر که پُی اُفتینش عرق پشونیش و شی بُتشِه پاک میکرد، گفت نه عامو، یَکشه زدنمونا. لاغرو گفت سی چه می ؟ نداشتنه بزننتون یعنی ؟ عَودِرضا گفت والا میگن میخواسنه بریزنشون تو شیشه، پاکشون ورشون رِخته ری زمین ! لاغرو گفت چن تاش رخته ورشون مِی ؟ عودرضا گفت والا خوشون میگن یه ملیون و دویس تاش رخته ری زمین.

لاغرو گفت سی چه مِی ؟ عودرضا گفت نمیفهمُم والا، میگن سرِ شیرشون کج واویده و تا اومدنه ‌بفهمِن، پَل خارده ری زمین ورشون. لاغرو گفت خو مِی مستعان نداشتنه که خِوَرِشون بده ؟ عَودِرضا عرقِ ری کُمشه خاروند و گفت چه میدونُم ! اَرده فروش همیطحر که هاسی اَرده چُر میکرد وُ تُنگِش، سرشه اُوُرد بالا و گفت والا مو نزیکِ چل پنجاه ساله هاسی اَرده میریزُم تو قُطی و تا ایسو یه چُرّیش هم نِرِخته ری زمین وَرُم. نمیفهمُم ئی خدازده یَل، پُی چه میرِختِنه که ایقه ورشون واری واویده ری زمین و نفهمیدنه وش. عَودِرضا خندس و گفت والا کاشکی یه دوره‌ی اَرده پُرکنی مینهادی سی شون. لاغرو شی رونشه خاروند و گفت مِی دروغ میدی !