قدرت مظاهری:

اخیراً یکی از پزشکای آی سی یو بیمارستان مسیح دانشوری، یه نقد اساسی کرده از وضعیت بغرنج و اسفناک بهداشت درمان کشور و نقد کرده سیستم مدیریتی اون رو. قطع شدن برق توی اتاق عمل و خاموشی ونتیلاتورا که نقش اساسی توی تأمین اکسیژن بیمارای کرونایی دارن، عمده‌ی بیانات فنی این پزشک سرشناس بوده که طی صحبتای دردمندانه اش، خواسته توجه بیشتری به روند درمان مبتلایان بشه و وزارت بهداشت شفاف تر و واضح تر عملکردش رو در اختیار افکار عمومی قرار بده.

همین بیانات این پزشک مسئول باعث شده که ،،متخصص نون خشک و لنگ یمنی،، با شدت بپره بهش و بگه اندازه‌ی دهنت حرف بزن و بعدش هم تهدیدش کنه که مبادا دیگه یه کلام از این حرفا دربیآد از لبات که میدم صاف کنن دهنتو _ تو همین مایه ها _  
آدم یاد قصه‌ی ،،لباس جدید پادشاه،، آندرسن می افته. جایی که خیاطای شیاد پس از گرفتن یه پول قلمبه از دربار، با حرکات سر و دست شون یه لباس الکی میپوشونن تن پادشاه و اون رو لخت و برهنه میفرستن وسط جمعیت و بهش میگن لباسی برات دوختیم که حرومزاده ها نمیتونن ببیننش. نه پادشاه، نه دور و وریاش و نه هیچکدوم از شهروندا از ترس انتساب به حرومزادگی، لخت بودن پادشاه رو ابراز و اظهار نمیکنن. توی این بین یه بچه‌ی کوچیک و شیطون که وایساده بوده گوشه‌ی پیاده رو، پادشاه رو نشون میده به باقی مردم و میپرسه اِاِاِ، چرا لُخته این آقائه !؟ اول آدمای پادشاه میآن که با توپ و تشر، بچه هه رو بترسونن و متواریش کنن مثلاً ولی وقتی پچ پچ می افته بین جمعیت و همه یکی یکی میپرسن چرا برهنه و لُخته پادشاه و لباسی نپوشیده، خیاطای شیاد توی ایکی ثانیه فلنگو می بندن و میزنن به چاک. پادشاه هم توی یه چش به هم زدن میفهمه قصه رو و میپره توی کاخ و شنل قاقمش رو میپوشه ...

اینجا ولی انگار متخصصای ،،نون خشک و لنگ یمنی و حافظ شناسی،، تعداد پست و سمتای بیشمارشون فرصت نمیده بهشون که یه تورق کنن کتابای توی دمِ دستِ باقی آدما رو. هنوز انگار نخوندن این قصه هه رو و نمیدونن مدتای مدیده که ما همه مون پیه حرومزادگی رو مالیدیم به تن مون و مث همون پزشکه از صبح تا شب و از شب تا صبح داریم لُختی و برهنگیا رو میبینیم و هوارشون میزنیم. کاش مث خیاطا از رو میرفت، پست و سمتاشو میذاشت و فلنگو می بست تا پادشاه واقف بشه خیاطای شیاد دارن چیکار میکنن با ملک و مملکت. و با ما که همه مون حرومزاده ایم !!!