اتحادخبر: تاثیر وضعیت پوست بر عزت نفس می‌تواند بسیار مخرب باشد. به همین دلیل، تعیین دقیق یک برنامه مراقبت پوستی مشخص و درک چگونگی تغییر پوست در طول زمان بسیار ضروری است.

روزنامه بریتانیایی گاردین با چند زن که در دوره‌هایی از زندگی با مشکلات پوستی دست‌و‌پنجه نرم کرده‌اند مصاحبه کرده و در مقاله‌ای، تجربیات این زنان را منتشر کرده است.

تقریبا همه با این تجربه روبه‌رو شده‌ایم که در یک روز مهم در آینه نگاه می‌کنیم و می‌بینیم پوست ما بین این همه روز، آن روز را برای بازی درآوردن انتخاب کرده است. در چنین شرایطی، سعی می‌کنیم مشکل را برطرف کنیم؛ مثلا از کرم پوشاننده (کانسیلر) استفاده می‌کنیم، از خود می‌‌پرسیم آیا ترکاندن جوش کمکی می‌کند و بعد هم در نهایت، راهی قرار، عروسی یا مراسم مهم کاری می‌شویم. در حالی‌که روال عادی زندگی جریان دارد، ما در ذهن خود درگیر صدایی هستیم که مدام می‌گوید همه آدم‌ها حالا دارند به پوست افتضاح من نگاه می‌کنند.

برای افرادی که همیشه مشکلات پوستی داشته‌اند، این صدا هرگز خاموش نمی‌شود. گزارش پارلمانی بریتانیا در سپتامبر ۲۰۲۰ نشان می‌دهد ۹۸ درصد افراد مبتلا به بیماری‌های پوستی می‌گویند مشکلات پوستی بر عزت‌نفس آن‌ها تاثیر گذاشته است؛ و ۸۷ درصد پاسخ‌دهندگان نیز گفتند که مشکلات پوستی اثر منفی بر فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی آن‌ها دارد.

مشکلات پوستی طیف گسترده‌ای دارد، از آکنه گرفته تا برافروختگی و بثورات پوستی روزاسه، جوش‌های ریز و پوسته‌پوسته و خارش ناشی از اگزما. البته این‌ها فقط چند مورد از مشکلات پوستی شایع است.

به گفته دکتر جاستین هکستال، متخصص پوست، برخی افراد از لحاظ ژنتیکی، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات پوستی‌اند؛ مثلا پروتئین‌های پوست ممکن است تحت تاثیر ترکیب ژنتیکی قرار بگیرند، بنابراین برخی افراد شاید پوست خشک‌تری داشته باشند و مقابل بیماری‌هایی مانند اگزما آسیب‌پذیرتر باشند.

مشکلات پوستی گوناگون ممکن است در مراحل گوناگون زندگی رخ دهد. دنیل جکسون ۲۳ ساله از کودکی و در دوران نوجوانی دچار آکنه شدید بود. او می‌گوید: «مشکل پوستی من وقتی ۱۰ یا ۱۱ ساله بودم شروع شد و مجبور شدم برای درمان از ژلی استفاده کنم که پوستم را کدر و پوسته‌پوسته می‌کرد. بابت پوستم خیلی اذیت و تمسخر شدم.»

جای آکنه‌ها هنوز روی گونه‌های دنیل باقی مانده است و او در انتخاب محصولات پوستی دقت بسیاری به خرج می‌دهد. مدتی طول کشید تا دنیل عزت‌نفسش را دوباره به دست آورد، اما می‌گوید اکنون خوشحال‌تر است و یک صفحه محصولات پوستی در اینستاگرام دارد که در عکس‌هایش از هیچ‌گونه فیلتری استفاده نمی‌کند. او با این کار قصد دارد بر این پیام تاکید کند که نقص به معنای «بد» بودن پوست نیست.

همه زنانی که در مصاحبه برای این مقاله شرکت کردند گفتند مشکلات پوستی‌شان تاثیر بزرگی روی دوره نوجوانی آن‌ها داشته و به تمسخر و آزاردیدگی، کمرویی و پرهیز از فعالیت‌هایی مانند شنا و یا دورهمی‌های شبانه با همسالان منجر شده بود، به این دلیل که نمی‌خواستند کسی پوست آن‌ها را ببیند.

ناتالی کرنوت ۳۰ ساله می‌گوید: «من به مدرسه دخترانه می‌رفتم و آن‌جا ظاهر خیلی مهم بود که این تجربه آسیب‌هایی به جا گذاشته است.» ناتالی از کودکی به اگزمای مزمن مبتلا بوده است و به گفته خودش، علاوه بر اگزما، پوستش خیلی حساس است. از هوای سرد گرفته تا ریش دوست‌پسرش می‌تواند در او واکنش پوستی ایجاد کند. ناتالی به‌صورت تفننی اما در سطح حرفه‌ای مسابقات می‌رقصد و برای طراحی لباس‌های رقصی که قسمت‌های حساس پوست را بپوشاند، با یک خیاط همکاری کرده است.

هنوز بعضی روزها مشکل پوستی روی اعتماد‌به‌نفس ناتالی تاثیر می‌گذارد اما عزت‌نفسش بالاتر رفته است. به گفته خودش، دلیل بالا رفتن عزت‌نفسش بالا رفتن سن است و در سنین بالاتر، این گونه مسائل برای افراد اهمیتی ندارد.

دبی مک‌کوید زن دیگری است که به مشکلات پوستی دچار بوده است. او که اکنون ۴۱ ساله است، در ۱۵ سالگی به پسوریازیس مبتلا و برایش تجویز شد سه بار در هفته تحت درمان یو‌.وی.بی (UVB) قرار بگیرد. او حتی زمانی که برای ادامه تحصیل در دانشگاه، از زادگاهش بلفاست در ایرلند شمالی به دوبلین در ایرلند جنوبی رفت، مجبور بود برای ادامه درمان بین بلفاست و دوبلین در رفت‌و‌آمد باشد. سرانجام، پزشک او در دوبلین متوجه شد که دلیل بیماری پوستی‌اش عفونت گلو است و پس از عمل لوزه‌، پوستش به‌سرعت بهبود یافت.

دبی مک‌کوید در دهه ۲۰ سالگی‌اش هیچ‌گونه مشکل پوستی نداشت، اما دوران بارداری در اوایل دهه ۳۰ سالگی‌اش، به عارضه پوستی روزاسه مبتلا شد. او با یادآوری تجربه نوجوانی‌اش، فکر می‌کند شاید علت این مشکل پوستی هم داخلی باشد.

لینزی براون ۵۳ ساله با استفاده از محصولات پوستی چرب‌تر سعی کرد با مشکل خشکی پوستش مقابله کند. او می‌گوید پوستش نسبت به وقتی جوان‌تر بود، بسیار خشک شده است و اطراف چشم‌ها و بینی‌اش لکه‌های خشکی ظاهر می‌شود که بسیار حساس است. لینزی می‌گوید نمی‌تواند از هیچ محصول پوستی عطردار استفاده کند.

او از کودکی به اگزما مبتلا بوده است و هنوز هم جوش‌هایی می‌زند که این روزها بیشتر به شکل «برجستگی‌های زیر‌پوستی» بیرون می‌زند. صورت لینزی مانند زمانی که جوان‌تر بود ناگهان پر از جوش نمی‌شود، جوش‌هایی که بیشتر مربوط به هورمون‌ها، استرس یا هیجان بود. اما درست پیش از عروسی پسرش، صورت او دوباره پر از جوش شد و این اتفاق برایش ناخوشایند بود. این روزها، پوستش بهتر شده است و می‌گوید: «می‌توانم بپذیرم که دارم پا به سن می‌گذارم. چندتایی خط چروک روی صورتم هست اما چین‌و‌چروک زیادی ندارم و هیچ‌کدام از مویرگ‌هایم معلوم نیست. این واقعا برای ۵۳ سالگی بد نیست.»

به گفته دکتر هکستال، مهم این است که درک کنیم پوست به‌مرور زمان تغییر می‌کند، «یکی از رایج‌ترین تصورهای غلط در مورد مشکلات پوستی این است که نمی‌توان تغییری ایجاد کرد و برای همیشه خواهند ماند، اما این‌طور نیست.