کد خبر: 145596 ، سرويس: استان بوشهر
تاريخ انتشار: 11 ارديبهشت 1400 - 09:30
ابوالقاسم طحانیان کاریکاتوریست دشتستانی در گفتگو با اتحادخبر؛
حذف اثرم در نمایشگاه به دلیل شباهت آن با رئیس جمهور وقت /حواشی پوستر نخود/ گلایه از فرماندار و مدیر کل ارشاد استان

اتحادخبر: ابوالقاسم طحانیان کاریکاتوریست دشتستانی از خطه سبز روستای زیراه از بخش سعدآباد ۱۵ سال است در زمینه طراحی کاریکاتور و پوستر فعالیت می کند.این جوان گرافیست در گفتگو با خبرنگار اتحادخبر به کاریکاتور، مقام های متعدد هنری، سختی های هنر، گروه هنرهای تجسمی هشت، برپایی نمایشگاه‌های مختلف، پوستر انتقادی نخود، آرزوی هنری اش و...

اتحادخبر-ساناز دانشگر: ابوالقاسم طحانیان کاریکاتوریست دشتستانی از خطه سبز روستای زیراه از بخش سعدآباد ۱۵ سال است در زمینه طراحی کاریکاتور و پوستر فعالیت می کند.

این جوان گرافیست در گفتگو با خبرنگار اتحادخبر به کاریکاتور، مقام های متعدد هنری، سختی های هنر، گروه هنرهای تجسمی هشت، برپایی نمایشگاه‌های مختلف، پوستر انتقادی نخود، آرزوی هنری اش و گلایه از مسئولین می پردازد که شما را به ماحصل این گفتگو دعوت می کنیم.

ابولقاسم طحانیان متولد سال ۱۳۶۶ در روستای زیراه از توابع بخش سعدآباد شهرستان دشتستان است. این هنرمند جوان به صورت تخصصی در حوزه کاریکاتور و طراحی پوستر فعالیت می کند و ۱۵ سال سابقه فعالیت هنری دارد.

آغاز فعالیت های تخصصی از سال ۸۶

سال ۱۳۸۶ به صورت تخصصی شروع به کشیدن کاریکاتور کردم و اولین نمایشگاه، کارگاه،جشنواره و دریافت جایزه را به همراه داشتم. تمام اتفاق های هنری من از سال ۸۶ آغاز شد.


از مدادرنگی قرضی تا کپی برداری کتاب انگلیسی و کشیدن کارکترهای فوتبالیست ها

کاریکاتوریست دشتستانی به شروع هنری اش اشاره ای دارد و می گوید: تقریبا از سال ۷۴ شروع به طراحی کردم اما نمی دانستم این طرح کاریکاتور است. استعداد من از خانواده به ارث رسیده است. در خانواده استعداد هنری و ورزشی خوبی داشتیم. از اعضای خانواده برادر دوم من نقاش بود. برادر بزرگم خط زیبایی داشت. در کنار برادر دوم که نقاشی کار می کرد می نشستم و از نقاشی لذت می بردم. در دبستان بود که کتاب انگلسی داشتم که کارکترهای فانتزی داشت؛ از آن ها کپی برداری می کردم و آن ها را رنگ آمیزی می کردم. با معرفی شخصیت های فوتبالیست ها توسط برادر چهارم از کتاب انگلیسی فاصله گرفتم و شروع به کشیدن کارکترهای فوتبالیست ها کردم. کل کتاب ها و دفترهایم  انیمیشن سوباسا و کاکرو شده بود. اغلب برای رنگ آمیزی مداد رنگی همکلاسیانم را قرض می کردم.

نمره ورزش و هنرم همیشه ۲۰ بود ولی علاقه ای به مدرسه نداشتم

وی در ادامه می گوید: زمانی که از روستا به شهر برازجان  انتقال پیدا کردیم تا سال ۷۸ به مدرسه رفتم. در مدرسه نمره های نقاشی بجز هنر و ورزش که ۲۰ می شدم بقیه دروس نمراتم پایین بود. تا پنجم دبستان خوب بودم ولی پس از آمدن به برازجان وارد جو مدرسه و راهنمایی که شدم افت تحصیلی پیدا کردم و به طور کلی علاقه ای به مدرسه نداشتم. 


حس ناب بوی رنگ دوباره مرا به سمت هنر برد

طحانیان در خصوص رها کرن مقطعی هنر می گوید: مدتی پس از ترک تحصیل شروع به کار کردن در میوه تره بار تا سال ۸۵ کردم. در این مقطع هنر را رها کرده بودم‌ و پنج سالی بود که فوتبال بازی می کردم‌. در سال ۸۵ بود که برای یک طرح خطاطی به پیش برادرم رفتم. یک هفته ای من را امروز و فردا کرد. در آن یک هفته که به آنجا می رفتم  حس و حال بوی رنگ باعث شد کار در بازار را رها کنم و در تابلوسازی برادرم مشغول به کار شوم.  


جرقه آشنایی با مفهوم کاریکاتور در سال ۸۶

وی در ادامه به شروع حرفه ای خود در حوزه کاریکاتور می پردازد و می گوید: فروردین ۸۶ بود که یک آقا تقریبا ۳۰ ساله به مغازه ما امد. در حال کشیدن کارکترهایی بودم که آن پسر خوشتیپ به من گفت کاریکاتور دوست داری؟ به او گفتم کاریکاتور چه هست؟! تا آن زمان نمی دانستم کاریکاتور چه هست. آن مرد به من گفت همین چیزی که در حال کشیدن آن هستی کاریکاتور است. گفتم بله دوست دارم. با راهنمایی او که فرهاد بحرینی مطلق دوست برادرم بود یکی از بزرگان هنر استان محسوب می شد به پیشنهاد استاد بحرینی مطلق به فرهنگسرا رفتم و در کلاس طراحی کاریکاتور ثبت نام کردم. جرقه کاریکاتور از آنجا شکل گرفت.


بالا بودن سطح طراحی های کاریکاتور در  کلاس های آموزشی

هنرمند جوان می گوید: سه جلسه در فرهنگسرا کلاس رفتم که استاد ما الله کرم مشتاقی بود. بعد از چند جلسه استاد من گفت نیازی به آمدنت به کلاس نیست چون نمی توانم به هنر شما چیزی اضافه کنم و در مقایسه با کارهای ما چه بسا بالاتر است و تنها امدنتان هزینه را در برخواهد داشت. توصیه هایی به من کرد که در آن راستا ادامه دادم. 

تنها علاقه ام به هنر است که ۱۵ سال با تمام سختی ها ادامه داده ام

طحانیان بیشترین سختی های هنرمندان را بحث مالی و حامی نبودن مسئولین می داند و می گوید: سختی های هنر خیلی زیاد است؛ مثلا از لحاظ مالی زمانی سرجمع با دو هزار تومان  کار من راه می افتاد و نمایشگاه برپا می کردم ولی الان هر تابلویی ۴۰۰ الی ۵۰۰ تومان هزینه دارد. رشته کاریکاتور نسبت به رشته های دیگر هنرهای تجسمی مناسب تر است ولی سختی ها بیشتر به هزینه های مالی و حمایت نکردن برمی گردد. بیشتر بحث علاقه است وگرنه از لحاظ مالی کارکردن در این زمینه ارزشی ندارد. ۹۰ درصد کارهایم به صورت سیستمی است.  ۱۵ سال است که در زمینه طراحی کاریکاتور فعالیت دارم.  


انرژی مثبت اولین مقام و لوح تقدیر

هنرمند جوان از دیار سعدآباد مقام های متعددی در سال های فعالیت هنری خود بدست آورده که به مهم ترین های آن اشاره ای دارد و می گوید: مهم ترین مقامی که دراستان آورده ام به اولین مقام برمی گردد که مقام اول جشنواره جوانان استان در سال ۸۸ بود که آن مقام انرژی خیلی مثبتی برایم داشت یا آن لوح تقدیری که سال ۸۶ گرفتم که در نمایشگاه کاریکاتور گرفتم. مهم ترین جایزه ام جشنواره بین المللی جامعه ایمنی که در مشهد برگزار شد. در این سال ها مقام های زیادی کسب کرده ام که بهترین و مهم ترین آن ها این دو مورد بوده است.  




دوست دارم نمایشگاهی با موضوع خلیج فارس و عشق برگزار کنم

طحانیان در ادامه به نمایشگاه هایی که در این سال ها برگزار کرده است می پردازد و می گوید: به طور مستقل که اولین آن می شود از سال ۸۷ نمایشگاه برگزار کردم. به صورت انفرادی ۱۲ نمایشگاه در این سال ها برگزار کرده ام و با گروه هشت نزدیک به ۱۵ نمایشگاه با موضوعات مختلف برگزار کرده ایم که هشت مورد آن نمایشگاه اصلی و سالانه گروه بوده است.دوست دارم نمایشگاهی با موضوع خلیج فارس برگزار کنم که پنج طرح برای آن انجام داده ام و دیگری نمایشگاه کاریکاتور با موضوع عشق است. 

حذف اثرم در نمایشگاه به دلیل شباهت آن  با رئیس جمهور وقت

وی به ممیزی ها اشاره ای دارد و می گوید: تاییدیه کارها را اداره فرهنگ و ارشاد می دهد. یک بار در نمایشگاه کارم را حذف کردند و به دلخواه خودشان کار دیگر من را جایگزین کرده بودند. کلا یک بار این اتفاق افتاد که در دوران آقای احمدی نژاد بود که شخصیتی که کار کردم شبیه به رئیس جمهور بود که حذف شد. کارهایی کار می کنم که زیر هر فیلتری که می رود رد نشود. کارهای سیاسی انجام نمی دهم.

کاریکاتور،طراحی پوستر و نقاشی خط

سرپرست گروه هشت به عمده فعالیت های هنری اش اشاره ای دارد و می گوید: بیشترین فعالیتم در حوزه کاریکاتور است و در کنار آن طراحی پوستر و تصویرسازی انجام می دهم. گاهی نقاشی خط نیز‌ در طول سال انجام می دهم. تصمیم دارم نمایشگاه اختصاصی نقاشی خط در آینده داشته باشم ولی هزینه ها بسیار بالا است.  





پوستر انتقادی نخود سر و صدای زیادی به همراه داشت

گرافیست با تجربه دشتستانی در خصوص میزان علاقه اش به کاریکاتور و پوستر اشاره ای دارد و به پوستر جنجالی نخود می پردازد و می گوید: اگر بخواهم مقایسه کنم چون به دنیای کاریکاتور زودتر از پوستر وارد شدم آن را انتخاب می کنم ولی طراحی پوستر را هم دوست دارم چون تقریبا شبیه کاریکاتور است با یک شعار یا تیتر کوتاه ولی در کاریکاتور نوشته ها معنی نمی دهد ولی پوستر باید تیتر داشته باشد. بیشترین پوستری که دیده شد و خیلی مخالف آن بودند پوستر نخود بود؛ در سطح استان و در حد کشور چند تن از گرافیست ها سوژه آن را خیلی دوست داشتند چون یک درد دل تمام گرافیست ها و هنرمندان بود. خودم از لحاظ هنری بخواهم اشاره کنم یک طراحی پوستر برای نمایشگاه اهواز سرفراز که ۱۰ دقیقه انجام دادم ولی خیلی آن را دوست دارم. 


علاقه ای به کارهای انتقادی ندارم وگرنه تندتر از بقیه هستم

وی در ادامه می گوید: شخصا خیلی کار انتقادی دوست ندارم ولی اگر بخواهم انجام بدهم شاید بتوانم تندتر از بقیه انجام دهم. وقتم را صرف این مسائل نمی کنم و بیشتر در جشنواره ها شرکت می کنم چون حس و حال رقابت دارد خیلی ارزش بیشتری دارد تا به طور مثال بخواهم به یک کوچه ای در شهر بپردازم که پنج سال است اقای شهردار قول داده که صاف شود.


بعضی طراحی ها و انتقادها برایم کوچک هستند

طحانیان برخی طرح ها را برای خود کوچک می داند و دراینباره می گوید: جشنواره های ایران کمی سفارشی و انتقادی هستند ولی نه به مسئولین داخلی بلکه به انتقاد از بزرگان دنیا داریم. مثلا برای من کوچک است که کاریکاتوری بکشم که چرا آقای شهردار کوچه ما را آسفالت نکرد.


پوستری که درد دل خیلی ها بود/ اگر زمانی نیاز باشد دوباره طرح انتقادی میزنم

هنرمند جوان به حواشی پوستر نخود و دلیل آن می پردازد و می گوید: عکسی از جلسه فرهنگی هنری شورای شهر بود که منتشر شد که آن جلسه خیلی از فعالین اجتماعی در آن جلسه بدون حضور یک هنرمند نشسته بودند با کلی پذیرایی وقتی عکس جلسه را دیدم واقعا ناراحت شدم و گفتم چرا نباید هنرمندان بزرگ ما در آن جلسه باشند. خیلی در فکر طراحی پوستر بودم‌. چون زیاد اهل طرح انتقادی نیستم نگران ناراحتی دوستان بودم. ایده بحث نخود را داشتم. عکس نخود را گرفتم و پوستر را منتشر کردم که چند نفر از اساتید دانشگاه که آن را دیدند به من گفتند :یکی از بهترین پوسترهایی که تا الان منتشر کردی به این دلیل که جوابش را گرفتی. پوستر غیر از استان خودمان در استان فارس نیز دیده شد. به این دلیل که انتقادی بود و حرف دل خیلی ها بود. اگر بحث انتقادی به این شکل باشه دوباره طرح میزنم.



تاسیس گروه هشت در سال ۹۲

موسس گروه هشت درباره این گروه اینگونه می گوید: در سفری که با بچه های گروه تجسمی داشتیم تصمیم گرفتیم نمایشگاهی برپا کنیم که هفت نفر به اضافه یک خوشنویس بودیم. موضوع ما امام رضا بود...پوستر را که خواستم طراحی کنم به دلیل اینکه چهار خانم و چهار آقا بودیم و موضوع امام رضا بود؛ اسم گروهمان را هشت گذاشتیم.  گروه هشت را سال ۹۲ تاسیس شد.


هدف گروه هشت جذب هنرمندان و نمایش آثار آن ها در نمایشگاه بود

وی ادامه می دهد: روز اول قصدمان فقط برگزاری یک نمایشگاه بود و فکر نمی کردیم ادامه دار شود. تقریبا اولین گروهی بودیم که نمایشگاه برگزار کردیم که با استقبال خوب مردم روبرو شدیم. آنقدر دیده شد که سال بعد هفت عضو جدید داشتیم. هدف اصلی گروه هشت از سال دوم رقم خورد. فکر کردم بچه های گرافیک که تازه وارد هستند را به گروه اضافه کنم. سال ۹۳ نمایشگاه تصویر سازی کودک که در دیگر نمایشکاه ها جایگاهی نداشتند را برگزار کردیم. هدف این بود که بچه هایی که در نمایشگاه های دیگر دیده نمی شوند و جایی ندارند جذب گروه کنیم. کم کم گروه ما جایگاه خود را پیدا کرد.


بی مهرترین افتتاحیه گروه هشت توسط مسئولین در سال ۹۹ رقم خورد


طحانیان از فراز و نشیب های گروه هشت در سال ۹۹ یادی می کند و می گوید: چون اولین حامی هنر در ایران اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است. در سال ۹۹ برای برگزاری نمایشگاه از ۱۰۰ درصد مسئولین تنها ۵ درصد  کنار ما آمدند. بالاخره گروه ما توقع داشت. برای خودم دغدغه حضور مسئولین را ندارم چون سال هاست کار می کنم؛ دلم برای بچه هایی می سوخت که سال اولشان بود که کاری در نمایشگاه دارند و مسئول ارشاد شهرستان یا استان به او اهمیت بده و کار او دیده شود. سال ۹۹ بی مهرترین افتتاحیه گروه هشت بود که از سوی مسئولین اتفاق افتاد.   





سنگ اندازی ها و کج خلقی ها در حق گروه هنرهای تجسمی هشت

وی در ادامه می گوید: علاوه بر بحث کرونا که یکی از هنرمندان نمایشگاه برگزار کرده بود و همه جا در شهر باز بود؛ برای برگزاری نمایشگاه خیلی سنگ اندازی کردند. پس از گرفتن مجوز پوستری پخش شد که نمایشگاه نباید برگزار شود. برایم جای تعجب داشت وقتی همه جا باز است فقط نمایشگاه نمیتوان برگزار کرد!! مجوزی که امروز فرهنگ ارشاد داد و فردا باطل شد و افتتاحیه ای که قرار بود ۹ باشد ساعت ۱۱ انجام شد. منتظر فرماندار بودیم که نیامد. دیگر مسئولان هم در حد چند دقیقه آمدند و رفتند که بچه های ما خیلی ناراحت شدند و رفتند. در مراسم اختتامیه هیچکس از فرهنگ و ارشاد در برنامه حضور پیدا نکرد. گویا رئیس فرهنگ و ارشاد به دلیل محدودیت های کرونا به اختتامیه نمایشگاه گروه هشت نیامد. 
 در سال ۹۹ اولین  نمایشگاه استان و شلوغ ترین بود چون ۷۰ اثر در نمایشگاه برای نمایش بود. خارج از بحث نمایشگاه بحث عکاسی محرم و ... داشتیم که ۱۳۰ تندیس و لوح تقدیر داشتیم. توقع داشتم که اداره فرهنگ و ارشاد علاوه بر حضور خود نماینده ای از استان در اختتامیه بیاورد. نه اینکه خودشان هم حضور پیدا نکند. افراد زیادی از نقاط مختلف استان در اختتامیه ما شرکت کردند. 


دغدغه نگارخانه آرزوی دیرینه هنرمندان هنرهای تجسمی است

طحانیان به آرزوهای هنری اش اشاره ای می کند و در ادامه می گوید: آرزو می کنم در بخش هنرهای تجسمی که آرزوی همه هنرمندان شهر است بحث یک نگارخانه است داشته باشیم. دغدغه چندین ساله هنرمندان ما است. در اختتامیه گروه هشت روی نگارخانه زوم کردیم که آقای شهردار قول نگارخانه در سالن شهرداری را دادند. برای خودم به آن چیزهایی که دوست داشتم رسیده ام چون بحث علاقه ام به کاریکاتور است و تا به الان در این راه هر چه داشته ام خرج کرده ام. دوست دارم یکی از برگزیدگان آینده دو سالانه تهران باشم چون می شود بزرگ ترین جشنواره کاریکاتور ایران که در جهان دومین یا سومین محسوب می شود.


امیدوار به آینده کاریکاتور در دشتستان

هنرمند جوان ضمن امیدواری به آینده کاریکاتور در دشتستان  می گوید: می توان امیداور بود؛چون هنرمندانی که برای خودشان کار می کنند اشتباه است. این نظر من است. هنر تا در یک رقابت یا داوری قرار نگیرد نه پیشرفت می کند و نه دیده می شود. الان در استان دو الی سه نفر هستیم که در جشنواره ها شرکت می کنیم.


در این مسیر باید عشق و علاقه داشت برای سرگرمی وارد هنر نشوید

طحانیان ضمن توصیه به نسل های جدید و علاقه مندان به هنر می گوید:  برای شروع هنر کاریکاتور آن را برای سرگرمی انتخاب نکنند؛ چون واقعا هنر فقط عشق و علاقه است. باید از خودشان بزنند و خرج هنرشان کنند. به دلیل علاقه ای که داشتم سفرهای زیادی رفتم در حالی که سود مالی برایم نداشت. نمایشگاه در تهران را با یک رفت و برگشت به آنجا می رفتم. تنها چهار ساعت در تهران بودم تنها به عشق و علاقه و نمایشگاهی که دوست داشتم بازدید کنم چون میدانستم برای پیشرفت و هنرم خوب است.





حقیقت همیشه تلخ است/بعضی ها ادعای حامی هنر بودن را نکنند

وی به این نکته که بعضی ها باعث و بانی کنسل شدن گروه هشت شدند می گوید:  حقیقت همیشه تلخ است. من برای خودم در مراسم سالانه گروه هشت ناراحت نبودم. صرفا برای بچه هایی که تازه آمده بودند و نیاز به تشویق داشتند و دوست داشتم گروه هشت تمام نشود ولی یک جورایی اداره فرهنگ و ارشاد باعث کنسل شدن گروه هشت شد. چون امسال ۱۳ میلیون خرج نمایشگاه کردم که چهار میلیون آن را از جیب مایه گذاشتم و فرهنگ ارشاد حتی هزینه دو سال لوح تقدیر ۹۸ و ۹۹ را پرداخت نکرده و می گویند نداریم. پس ادعای حامی هنر بودن را نکنند. روز افتتاحیه  که شهرداری که کمک ما کرده بود اجازه افتتاح ندادند و گفتند باید فرماندار این کار را انجام دهد. 


گلایه از فرماندار و مدیر کل ارشاد استان

طحانیان با گلایه خطاب به فرماندار دشتستان و مدیرکل فرهنگ و ارشاداسلامی استان بوشهر می گوید: فرماندار جدید دشتستان را تا به حال ندیده ام و با او برخوردی نداشته ام؛ ای کاش مثل فرماندار قبلیمان بود که در برنامه های هنریمان حضور پیدا می کرد چون باعث دلگرمی هنرمندان می شود. درمورد خانم کرم پور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان را بیشتر از دو بار ندیده ام و با آن برخوردی ندارم. ای کاش هنرمندان استان را بیشتر بشناسد و آن ها را از نزدیک ببیند. انتظار داریم مدیرکل همیشه در فرهنگ ارشاد استان ننشسته باشد و کمی به شهرهای دیگر از جمله برازجان  بپردازد چون شهر ما قطب هنرهای تجسمی در استان بوشهر است. مطمئنم در اتاق خانم کرم پور بروم من را نمی شناسد. اگر مدیر کل به شهر ما بیاید فکر نمی کنم بد باشد.


صحبت پایانی
وی در پایان ضمن تشکر از همه کسانی که در این سال ها در کنار او بوده اند می گوید: از اولین بچه های گروه هشت تا بچه هایی که تا اخر محکم کنارم ایستادند تشکر می کنم. در این هشت سال گروه "هشت" خانم سیده خدیجه حسینی از شورای شهر کنارمان بود. در تمام نمایشگاه هایی که برگزار کردیم لحظه به لحظه کنارمان بود که از وی صمیمانه سپاسگزار هستم. او با جان و دل در کنارمان بود. از اقای کوهکن رئیس فرهنگی اداره شهرداری تشکر می کنم. در این سال ها اقای محمدی شهردار برازجان کنارمان بود و همچنین اقای متین رئیس کمیسیون فرهنگی شورا ممنون و سپاسگزار هستم. از اداره تبلیغات که سالن هایشان را بدون هزینه در اختیار گروه می گذاشتند. از حاج اقا شیخی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی شهرستان دشتستان  و جناب خسروی مسئول سالن تبلیغات متشکر  می کنم و در پایان تشکر ویژه از اتحاد جنوب و اتحاد خبر و خسته نباشید خدمت شما که این وقت را در اختیار بنده قرار دادید بعنوان عضو کوچکی از هنرمندان شهرم برازجان.





لينک خبر:
https://www.ettehadkhabar.ir/fa/posts/145596