بانو بوشهری/ برازجان

اینکه مدیران و مسئولین چند اداره و سازمان از چند نقطه‌ی مختلف در کشور، سهمیه واکسنِ افرادِ پُر خطر را برای خود یا خانواده‌شان استفاده کرده‌اند نشان‌ دهنده‌ی درجه‌ی بالای مسئولیت پذیری این بالا‌نشینان است.

از آنجا که واکسن ممکن است روی بدن برخی افراد حساسیت ایجاد کرده و نتیجه‌ی عکس بدهد مسئول و مدیر ارشد نهاد مربوطه پیش خودش گفته این تو بمیری از آن تو بمیری‌ها نیست و بگذارید به خود و خانوده‌هایمان هم بزنیم تا اگر عارضه‌ای داشته باشد برای ما هم باشد. نمی‌شود که حقوق‌های تُپل برای ما باشد واکسن برای شما! و از آنجا که فلک همیشه به میل و خواستِ پشت‌ میز نشینان می‌چرخد خیلی اتفاقی چند دوز واکسن اضاف می‌آید و کسی آن اطراف نیست و مدیر بخت برگشته علی‌رغم میل باطنی خود مجبور است برای فاسد نشدنِ واکسن، بدهد آن را به زن و بچه‌ی بینوای خود تزریق کنند.

البته که اصلا هیچ جای تعجبی نیست. همان طور که نازپرورده‌ها را می‌فرستند توی بغل شیطان بزرگ و اینجا ما را راهیِ صف‌های عریض و طویلِ مرغ و روغن و غیره می‌کنند. خدا می‌داند که چقدر تحصیل و زندگی در بلاد کفر ، با آن سطح رفاه، سخت و طاقت‌ فرساست. هر چه باشد ما اینجا هر چند از ترس کرونا ویروس خودمان را قرنطینه می‌کنیم ولی توی همین صف‌های مرغ و شکر و روغن که برایمان ایجاد کرده‌اند می‌توانیم همدیگر را ملاقات کنیم و از سر و کول هم بالا برویم.
کرونا هم که فقط در دورهمی‌های خانوادگی خیلی وحشی می‌شود و گرنه توی صف‌ها، عُرضه جولان دادن ندارد.

البته که دولتِ علی برکت‌الله برای جلوگیری از صف‌های مرغ و گرانی آن، افاضات فرمودند که اگر مردم به سمت مصرف آبزیان بروند تحول بزرگی است. حالا شما بخوانید آبزیان، ولی گمانم کم‌کم دارند آماده‌مان می‌کنند به سمت ایستادن در صف‌های خیار گوجه و پنیر و عاقبت گیاه‌خواری و نهایت هوا‌خواری..
 
خداوند عاقبت‌مان را با تزریقِ واکسن‌ِ به موقع ختم به خیر گرداند.

تا بعد..