احمد خواجه حسنی:

از هزاره های قبل از میلاد تا به امروز رفاه اجتماعی از شاخص های کیفی زندگی جوامع انسانی به شمار می آید.
در بررسی ابعاد و شاخص های توسعه انسانی و اجتماعی نیل به توسعه پایدار،نحوه و چگونگی ارائه خدمات بهداشتی،درمانی اصلی اجتناب ناپذیر است و مقوله سلامت چه از منظر فردی و هم از نظر جمعی،مهمترین جنبه از مسائل حیات اجتماعی است.

سهولت دسترسی به حداقل امکانات بهداشتی و درمانی از حقوق اولیه شهروندی است و این مهم در زمره خدمات اصلی است که حسب قانون اساسی دولت موظف به تأمین و فراهم نمودن آن می باشد .

وحدتیه بیست سال پیش و قبل از استقرار شهرداری بزرگترین روستای استان بوشهر به شمار می رفت و اکنون با جمعیتی قریب به بیست هزار نفر با احتساب قصبه و روستاهای اطراف، شوربختانه از عدم توازن در توزیع شاخص های بهداشتی و درمانی در عذاب جمعی است به نحوی که مردم شهر از دسترسی به حداقل امکانات کمّی و کیفی در حوزه خدمات بهداشتی و درمانی در رنج و ریاضت هستند.

با مداقه و سنجه ای در حوزه سلامت شهر وحدتیه به آسانی درخواهیم یافت که نسبت توزیع امکانات به توزیع جمعیتی اسفناک و تأسف بار است.

✓ در شهر ما نحوه ارائه خدمات و دسترسی به پزشک از اصل موضوع فاجعه بارتر است.
به اغلب احتمال عملکرد بهداری فعلی در مراجعات روزمره همشهریان و ساکنین روستاهای اطراف در وقت اداری چندان رضایت بخش و خوشایند جامعه هدف نیست و اگر فرد بیماری در زمانی خارج از وقت تعریف شده به این درمانگاه رجوع نماید یحتمل به نحوی از انحاء با بی مهری مواجه خواهند شد و این ناهنجاری از عدم تمایل پزشکان به خدمت در مناطق کم برخوردار و محروم و عدم مسئولیت پذیری اینان منبعث می گردد که ناچار دانشجویان محترم فارغ التحصیل پزشکی عمومی وکم تجربه را با ابلاغ خدمت به اینگونه مناطق محروم مجبور می کنند .

فقدان دسترسی شهروندان به پزشک متخصص از جمله متخصص زنان و زایمان از جمله معضلات دیگر در این حوزه است.
اینجا صحبت ازیک عارضه فردی نیست بلکه مصائبی جمعی را شاهدیم که مدتهاست گریبانگیر این مردم فهیم و فخیم است .

بر کسی پوشیده نیست که وجود رفـاه اجتماعی در هـر جامعه، یکی از مهمترین شـاخص های توسـعه یافتگی آن جامعه به شمار می رود و اگر از دو بعدِ بهره مندي از خدمات بهداشتی درمانی و سلامت اجتماعی و فردي به مقوله سلامت نگریسته شود، روشن خواهد شد که هدف نهایی نظام سلامت هر کشوری فارغ از نوع نظام سیاسی حاکم ، ارتقاي سلامت مردم و برقراري عدالت بهداشتی در میان آنان است که برآیند این مهم موجبات رضایت اجتماعی جامعه هدف را محقق خواهد ساخت ، حال محل سؤال دارد که چرا با گذشت سالهای مدیدی از ساخت خانه بهداشت به عنوان تنها مرکز خدمات دهی شهری با کثرت نفوس،شوربختانه تغییر و تحولاتی نیل به بهبودیِ وضعیت حاصل نشده است ؟
معدودی از شهروندان با انگیزه و دلیل دسترسی به امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، ناچار به ترک وحدتیه و مهاجرت به شهرهای دیگر شده اند و با تداوم این رویکرد غیر متعارف زین پس نیز مهاجرت خواهند نمود.
برخی از فرزندان وحدتیه ای که بنا به ملاحظات شغلی در خارج از شهر زندگی می کنند و مناصب و مسؤلیت های قابلی دارند قادر خواهند بود با تعصب و اراده جمعی از بار این مشکلات کاسته و اگر تعلق خاطری به زادگاه خود دارند نسبت به مصائب جمعی همشهریان درمانده احساس مسئولیت نموده و فریادرس همشهریان خود باشند و نسبت به مقوله بهداشت و درمان چاره اندیشی کنند .

بر اساس بند دوم سیاست های کلی سلامت، ابلاغی مقام معظم رهبری مدظله العالی مبنی بر روزآمد نمودن برنامه‌هاي بهداشتي و درماني اما  امروزه روز،ضعف ساختاری و امکانات نسبی به انضمام چالش های پیرامونی خدمات بهداشتی، درمانی شهر وحدتیه در سطح یک محله دور افتاده و صعب العبور می نماید و این در حالی است که شهر وحدتیه تنها شهر نفت خیز شهرستان دشتستان بزرگ با برخورداری از وضعیت ژئواکونومی، سرشار از منابع غنی انسانی، موجودیت زمین های حاصلخیز کشاورزی و تعدد و تکثر گونه های نخیلات ،خود را به شهری اقتصادی و درآمد زا در استان عرضه داشته است.
معضلات و نارسایی های مورد بحث باعث گردیده تا ذهن مردم عموماً با مشکلات بهداشتی درمانی مواجه باشد و مردم با درگیری ذهنی و چالش هایی که با آن دست و پنجه نرم می کنند در روزمرگی هاشان قادر به ایجاد نشاط و لذت اجتماعی نخواهند بود و تداوم این رویه منجر به فاجعه ای جمعی خواهد شد .
نشاط اجتماعی از مهمترین نشانه های سلامت و بهداشت جامعه است و هرچه شاخص های بهداشتی و درمانی بهبود یابند بدون تردید، امید به زندگی روند افزایشی را در پی خواهد گرفت.

•  از هر چه بگذریم از عدم ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت نفت نرگسی در وحدتیه نمی توان گذشت! چرا که شرکت نفت نرگسی در راستای تحقق مسؤلیت اجتماعی این شرکت، با عنایت به درآمد هنگفتی که از شهر وحدتیه عایدش می شود تنها آلایندگی های محیطی و زیست محیطی را برای مردمان وحدتیه به ارمغان آورده است .

آیا زمان آن فرا نرسیده که در راستای تحقق مسؤلیت اجتماعی خود به جهت محرومیت زدایی ، سرمایه گذاری در بخش بهداشت و درمان را در دستور کار قرار دهند ؟
به یقین توسعه متوازن نظام سلامت در استان بوشهر مستلزم بازنگری در تخصیص منابع و امکانات بهداشتی و درمانی و ارتقاء کیفی خدمات در شهرهای کمتر برخوردار و پر جمعیتی به مثابه وحدتیه است و امید دارم با عنایت ویژه و تدابیر خردمندانه نماینده محترم شهرستان دشتستان در مجلس شورای اسلامی و هم افزایی مجمع نمایندگان محترم استان بوشهر، مردم بردبار و مهربان وحدتیه با مجد و عظمت، شاهد و ناظر تحول و دگرگونی در بخش بهداشت و درمان شهر باشند .

بر سد سکندر بتوان رخنه نمودن
گر داعیه ی همّت مردانه زند موج