احمــــــد خواجه حســنی:

مدت زمان مدیدی است که استان بوشهر از فقدان وجود نمایندگانی با نگرش و رویکردی استانی خائب و خاسر است.
اگر استان بوشهر را به مثابه جامعه ای در نظر گیریم، درخواهیم یافت که هر جامعه ای از ساختارهایی با کارکردهای مشخص ساخته شده است و در راستای پایداری، دوام و قوام اجتماعی به پیش نیازهایی وابسته است.
از اولي ترین و ارجح ترین این پیش نیازها ارزش ها و اهداف مشترک است، همان حلقه ی سالها گمشده ای که به سهولت قابل یافت بود و جوینده ای به خود ندید، یا به دیگر سخن، نقطه ای که به عنوان پاشنه آشیل استان بروز پیدا کرده و ظرف دهه های اخیر لطمات و آسیب های دهشتناکی را متوجه جامعه هدف استان بوشهر نموده است.
اختلاف نظر جناحی، تفرق،عدم همبستگی و انسجام اجتماعی در رفتار و عملکرد مجمع نمایندگان استان بوشهر در ادوار گذشته مجلس شورای اسلامی اظهر من الشمس بوده است.
فرصت هایی که در چرخه ی باطل چهار ساله در این رهگذار با کمتر دستاورد و پیامد جمعی تنها با نگرش های تریبالیسم{۱}  طایفه گرایی،ترجیح منافع شخصی به منافع جمعی مردم را از کرده ی خود پشیمان نموده،جامعه را آپولیتیسم (سیاست زده) کرده و گسل های مابین مردم و نظام را بیش از پیش عمیق تر و فاجعه بارتر نموده است.

بر این اساس، نوشتار حاضر، در پی تجویزی کاربردی است، بدین سان در مجلس یازدهم که از چیدمانی تقریباً یکدست با اکثریتی انقلابی بهره می برد و با عنایت به اینکه به اغلب احتمال با دولتی همسو و هم جهت در راستای آرمانهای انقلاب همراه خواهد شد،نمایندگان استان قادر خواهند بود با تغییر رویکرد کلیشه ای، راهبرد نگرش استانی را محوریت قرار داده و بر این مبنا بر توسعه و تعالی استان در حد وسع و امکانات اهتمام ورزند و از این حیث افول اعتماد اجتماعی مردم به قوه قانونگذار را ترمیم و احیاء سازند بدین امید که مجمع نمایندگان استان تنها بر روی کاغذ معنای جمعی پیدا نکند و در عمل به اتفاق نظری جامع در صورت گذاری فرصت ها و رهیافت های استان نائل آیند.
مزید استحضار اینکه در گفتمان ارجمند گرامی جناب آقای دکتر رضایی، نماینده ساعی و تلاشگر شهرستان دشتستان این نوع نگرش، محرز و مشهود می نماید.
مفروض بر اینکه در افکار عمومی، وجه ممیز مجلس انقلابی با سایر ادوار گذشته مجلس،عبور از فردیت و رسیدن به حیات جمعی مُنشاء از هم افزایی و منبعث از وحدت و اتحاد باشد، از این رو توقع و انتظارات مردم نیز بیش از نمایندگان دوره های گذشته است.
از عوامل علّی رشد و تعالی هر اجتماعی در پرتو همبستگی اجتماعی میسر است که این همبستگی برآیند اعتقادات و احساسات مشترک با چاشنی تعادل و هماهنگی میان باورها،اهداف و ارزش هاست.

در اهمیّت بخشیدن به وحدت، امیر مؤمنان امام علی علیه السّلام نیز مؤکداً بر این اصل واجب اجتماعی تأکید داشته اند تا آنجا که در خطبه ی ۱۹۲ نهج البلاغه سرنوشت امّت های پیشین را گوشزد می کنند و اشاره دارند مادامی که پیشینیان اتحاد، همبستگی و یکپارچگی داشتند دارای عزت و شوکت بودند و به مجرد اینکه از هم پراکنده شدند، خواری و ذلت به آنان روی آورد.

اتحاد و انسجام در دیدگاه پدر علم جامعه شناسی(آگوست کنت) بدین منوال است که ایشان همبستگی اجتماعی را توافقی میان اذهان آدمیان می داند و اذعان دارند که بحران های سیاسی جامعه امروزی ناشی از هرج و مرج و موج فکری انسان هاست.
توافق اذهان نمایندگان استان با سینرژی و تفاهم بر اهداف و ارزش های مشترک به نوعی گردآوری و اولویت بندی مصائب و معضلات استان و حرکت در جهت کمال به منظور انطباق با نیازهای روز جامعه پیرامونی است.

ایجاد تعاملی در پرتو منطق مابین فرهنگ و سیاست بومی گزینی، توجهی متوازن به همه آسیب ها، مشکلات و نارسایی های قصبه، شهرها و شهرستان های استان با برنامه ریزی و فضاسازی مستمر،حساب شده و متمرکز از بدیهیات محوله است.
از جمله مطالبات دیرینه مردم استان بوشهر در ذیل توسعه راه‌ها و محورهای مواصلاتی است و همانا اتصال پایتخت انرژی ایران به خط ریلی کشور است.
راهبرد یاد شده قادر خواهد بود مردمان استان را محول الحال کرده و با تحقق فرهنگ توانستن، با پی ریزی و ساختن آینده ای مطلوب، به فرداها امیدوار نماید.

اقتضائات سیاستی و راهبردی نگرش استانی امری بدیهی و اصلی لازم الاجراست که با انسجام نمایندگان استان، خود باید به این راهبرد دست یابند و در ایجاد همکاری و هم‌افزایی نمایندگان استان با دولت در تصویب و تأمین بودجه
، قدرت چانه زنی، اتحاد و یکصدایی مثال زدنی را در سپهر نمایندگی مجلس استان بوشهر به یادگار گذارند.  

جبران خلیل جبران در این رابطه به صواب سخن رانده و چنین می فرمایند که؛ دریغ بر ملتی که پاره پاره شده است و هر پاره ای خود را ملتی می داند...

در غرقاب دنیا، تعلقات پر زرق و برق عصر حاضر زورش به کمتر نفسی نمی‌رسد.
در تسلسل ناکارآمدی،فساد و تباهی، انسان امّا قائل به اختیار و عقلانیت است.
در این اثنا گرانمایه ای چنین اظهار داشته اند که؛
« وظیفه یک سیاستمدار صدیق خوشبخت کردن جامعه یا تقلیل بدبختی های آن است و آنجا که سیاستمدار از تحقق این وظایف باز می ماند با صداقت و شهامت اخلاقی باید از کارکناره بگیرد تا از سوق دادن جامعه به آشوب و انقلاب جلوگیری کند ».{۲}
مستدعی و پسندیده می نماید که نمایندگان محترم مورد بحث به پاسداشت داعیه ی انقلابی گری،قدردان نعمت ها و تفضلات الهی باشند و سراسر درازای جغرافیایی استان را حوزه انتخابیه خود دانسته، در جهت سامان بخشی یکپارچگی و محرومیت زدایی ابراز وجود نموده و با خرد جمعی اولویت ها را در دستور کار قرار دهند، وضعیت معیشت و رفاه اجتماعی، عدالت اجتماعی و برابری فرصت ها را درک نموده و با تمکین به « کُلّ نفس بماکسبت رهینه (هرکس در گرو دستاورد خویش است){۳} دستاورد و پیامدهای مبارکی را با ابراز وجود جنابشان رقم زنند.
تریبون مجلس سالیان سال محملی به جهت ایراد شعارهای پر طمطراق ایدئولوژیک کسر قابل توجهی از نمایندگان مختلف بوده است فلذا توجه به عنصر با اهمیت زمان و اقتضائات زمانی و مکانی نطق های درون صحن مجلس را به جهت بازتاب و انعکاس مشکلات و معضلات و فجایع بی شمار پیرامون استان زر خیز بوشهر فرصتی گرانبها شمرده و بهره برداری بهینه نمایند.
در این گذار از ظرفیت های بی بدیل فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و پتانسیل های چند وجهی این انقلاب تکنولوژیک در ارتباط دو سویه و برخط با جامعه نباید غافل ماند.

با امید به الطاف کریمانه حضرت حق و تکیه بر راهبرد نگرش استانی به انتظار فرداهایی روشن در دیار زر خیز بوشهر چشم امید خواهیم دوخت.

پی نوشت؛

۱_ قبیله گرایی یا تریبالیسم Tribalism
۲_ کارل رایموند پوپر
(Karl Popper) ۱۹۰۲ _ ۱۹۹۴
۳_ آيه ۳۸ سوره مدثر