حبیب نعمتی

این چه استغناست یارب وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست


در اول ماه مهر، فصل عاشقی (پاییز) سال هزار و سیصد و نوزده در شهر مشهد چشم بدنیا گشود و از همان کودکی تحت تعلیم پدر قرار گرفت، و آوای دلنشین تلاوت قرآنش را مردم در دوازده سالگی شنیدند  و بعدها مقام اول کشوری و سپس بین المللی تلاوت را بدست آورد.
محمدرضا شجریان در ایام جوانی در کسوت معلمی درس آزادی و آزادگی را به شاگردانش داد ولی آشنایی با بزرگانی همچون استاد مهرتاش، استاد برومند و......... آغاز تحولاتش بود.
در سال هزار و سیصد و پنجاه و دو با همراهی ستارگانی همچون لطفی، علیزاده و.... مرکز حفظ و اشاعه موسیقی را به سرپرستی داریوش صفوت بنیاد نهاد و اندکی بعدتر به تدریس آواز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت.
استاد شجریان آلبوم هایی به نام های بیداد، در آستان جانان، گنبد مینا، جان عشاق، دل مجنون، قاصدک، رسوای دل و........ را با اشعار سرآمدان شعر و ادب حافظ، سعدی، خیام، ابتهاج،........ با همراهی مشکاتیان، علیزاده، لطفی، .......... به پیشگاه مردم ایران هديه داده است.
استاد نشان مهر و محبت و عشق و وفا را به مردم داده و ستانده است، چنان که با مردم و برای مردم بودنش همیشه و در همه حال تسکین آلام و درمان درد های آنان بوده و صفا و صمیمیت و آگاهی بخشی بی پایان و بی قید و شرطش در قلوب جهانیان بطور عام و خاصه ایرانیان برای همیشه ماندگار است. هرچند قلیلی او را برنتابند تا آنجا که بانگ زیبای ربنایش را از مردم دریغ داشته و می دارند:

آنان که لحن پاک تو را انکار می کنند
خود را به چشم اهل خرد خوار می کنند

استاد شجریان: برای دلم می خوانم و مردمم، صدای من بازتاب وقایع تاریخ معاصر ایران است، استاد اصلی من زندگی و شرایطی است که بر من گذشته است...... موسیقی از تاریخ یک ملت بیرون می آید، موسیقی ما غم دارد، بله، تاریخ ما سراسرش جنگ، استبداد، کشتار بوده است، سراسرش استبداد بوده است، موسیقی ما تابع شرایط شکل گرفته است.
استاد ابتهاج (سایه) در گفتگویی بیان داشته: از زندگی راضی ام، چرا که این شانس را پیدا کرده ام که معاصر با استاد شجریان بوده ام و آوازش را شنیده ام. کجا می توانستم این ها را بشنوم جز در زندگی.
و در جای دیگری گفته است: اگر حافظ زنده بود شجریان را غرق بوسه می کرد.

و اینک در دومین روز نیمه دوم ماه مهر فصل خزان سال هزار و سیصد و نود و نه  جان از تن آواز ایران پر کشیده است و استاد شجریان آسمانی شده است: راضیة و مرضیة.

این مختصر، پایانش این سخن حافظ سخندان هدیه به روح بلند استاد بی بدیل خسرو آواز باشد:
ای پادشاه صورت و معنا که مثل تو
نادیده هیچ دیده و نشنیده هیچ گوش.