شهرام قلی زاده :


صعود به فینال آسیا و حضور احتمالی در جام باشگاههای جهان، آنهم از منطقه ای که پرخرج ترین تیمهای آسیا حضور دارند و دلارهای فراوانی هزینه می کنند تا خودی نشان بدهند لذتی دوچندان دارد. نه از این جهت که بر آنها پیروز می شویم بلکه از این جهت که عیار استعدادهای وطن بیشتر نمایان می شود. وطنی که این روزها هجوم مشکلات بر سر مردمش آوار شده و تنها راه رهایی از غصه ها را در دقایق دلچسب پیروزی فرزندانش در میدان فوتبال جستجو می کند. پرسپولیس باز هم به فینال آسیا رسید. حضور دوباره در سه سال اخیر در فینال باشکوه ترین تورنمنت فوتبال باشگاهی قاره کهن نشانگر اقتدار و میل برتری جویی در باشگاهی است که تا چند سال پیش در میانه های جدول لیگ برتر ایران سیر می کرد و هوادارانش بازیهای پایانی لیگ را با حسرت نگاه می کردند و شاهد قهرمانی های رقبا و جنگ سهمیه تیم های دیگر بودند. هر چقدر در سالهای اخیر مدیریت ضعیف به پرسپولیس ضربه زده و حضور مدیران ضعیف و نا آشنا به کار و تعویض پیاپی در مدیریت باشگاه صدمات بی شماری به بدنه این باشگاه قدیمی وارد کرده اما با رنسانس برانکو، میل برتری جویی چنان در رگ و ریشه تیم جریان گرفت که حتی بعد از رفتن پرفسور کروات نیز این خون جهنده آرام نگرفته است و روند نتیجه گیری تیم که تنها و تنها حاصل زحمات مربیان و بازیکنان است پوششی برای ضعف مدیریت باشگاه نیز شده است. برانکو 4 سال ماند و اساس تازه ای بنیاد گذاشت اما دوره سرمربیگری در یک تیم قرار نیست ابدی باشد.

آرسن ونگر هم که باشی بالاخره باید یک روز آرسنال را ترک کنی. برانکو هم رفت اما شالوده تیمی که ساخته بود و هارموني خوش آهنگی که بازیکنان در زمین داشتند فصل بعد از برانکو نیز ادامه یافت. کالدرون آمد و تیم را قهرمان نیم فصل کرد اما همه گفتند کالدرون حاصل زحمات برانکو را چشید. گل محمدی در نیم فصل دوم نتایج بی نظیری گرفت و پرسپولیس را قهرمان کرد اما باز هم همه یاد از تیمی می کردند که برانکو ساخته بود و تحویل مربیان بعد از خودش داده بود. یحیی در همان نیم فصل از آزمایش سربلند بیرون آمده بود ولی درست در حساس ترین زمان ممکن امتحان یحیی نیز شروع شد. امتحانی که می توانست یحیی را در پرسپولیس بسوزاند. رفتن چند بازیکن ثابت تیم و حضور 7 بازیکن جدید در تیمی که سالها با کمترین تغییر روبرو بوده و خودش را با تعدادی بازیکن وفق داده بود آزمونی سخت برای نتیجه گیری بود. آنهم آزمونی در رقابت های سخت آسیایی با تیم های قدر غرب قاره و در زمانی که هیچ تمرینی را از قبل ندیده بود و جز یک مسابقه دوستانه، محکی برای سنجش نداشت. اما گل محمدی فقط 45 دقیقه وقت خواست تا تیمی چند ساله را با تغییر حدود 50درصدی آماده امتیازگیری در سخت ترین رقابت های قاره ی آسیا کند.

45 دقیقه از نیمه نخست نخستین بازی در لیگ قهرمانان که پرسپولیس با بازیکنان جدید سردرگم بود اما بسیار سریعتر از تصور توانست خودش را پیدا کند. صعود از قعر جدول به صدر جدول گروه نشان داد فرزند پرسپولیس تبدیل به مربی جسور و توانایی شده است و دقیقا همان گوهری است که تاکنون از بیگانه طلب می کردیم. شکست دادن التعاون عربستان در دو بازی پیاپی و شکست دادن تیم هجومی و زهردار الشارجه با 4 گل در کنار باخت به الدوحیل پرستاره آنهم با اشتباه داوری کارنامه کاملا قابل قبولی بود که قهرمان ایران را روانه مراحل حذفی باشگاههای آسیا نمود. شاید با وجود عناصر مطمئن دفاعی و تعداد زیاد بازیکن باکیفیت در این منطقه و کمبود بازیکن هجومی نامدار در تیم، تصور می رفت یحیی، ارنج تیم را در مراحل بسیار سخت حذفی بصورت دفاعی بچیند. کاری که برانکو هم در دوره بسته بودن پنجره نقل و انقالاتی انجام داد و با این شیوه تیم را به فینال آسیا رساند اما جسارت گلمحمدی و بازیخوانی خوبی که از حریفان داشت باعث شد نه تنها پرسپولیس جلوی هیچ کدام از حریفان قدر آسیایی که میلیون ها دلار هزینه کرده بودند و سودای قهرمان قاره را داشتند دفاعی بازی نکند بلکه از لحظات شروع بازی خودش را بر حریفان مسلط می کرد و جز اندک دقایقی در هر بازی این تیم گلمحمدی بود که جریان بازی را در دست می گرفت. تنها دو گل خورده در کل بازیها (که هر دو هم پنالتی بودند) استحکام خط دفاعی تیمی را نشان می داد که هوادارانش بارها از عدم دعوت شجاع خلیل زاده به تیم ملی گله داشتند و هر بار هم تیم ملی از نبود پسر شجاع پرسپولیس ضربه خورده بود. (در این نوشته تمرکز بر روی تیمی است که گلمحمدی در دو هفته ساخت و وارد بازیهایی آسیایی کرد بهمین دلیل به دوبازی ابتدایی گروه که قبل از کرونا بوده اشاره نمی شود). شکست دادن السد پرستاره، انتقام از پاختاکور و حضور در فینال غرب آسیا. پرسپولیس وقتی السد با آنهمه بازیکن نامدار و با آن همه هزینه باشگاهداری را شکست داد به همه حریفان بعدی پیغام سختی فرستاد اما چقدر آسیا و کنفدراسیون فوتبال آسیا حقیر است که اسیر بازیهای رقبای پرسپولیس شد و جنگ النصر عربستان قبل از بازی آغاز شد. جنگ نابرابری که با بی عدالتی محض، تک مهاجم تیم را قربانی سیاسی بازی رقبا نمود تا نوجوان نیمکت نشین پرسپولیس در فاصله دو ساعت به آغاز بازی وظیفه ی سنگین نبرد با مدافعان بین المللی و میلیون دلاری را به دوش خودش ببیند. سناریو اما دقیقا از همین جا آغاز شد. جایی که یحیی توانست خودش را در محکی دیگر از زیر سایه نام مربیان گذشته پرسپولیس خارج کند.

برگردیم به چند سال پیش. دقیقا قبل از بازی با الهلال عربستان، و دقیقا در همین مرحله از رقابت ها که مهدی طارمی محروم شد. سایه غمگین آن اتفاق، تیمی را روانه بازی با الهلال کرد که از سوت آغاز بازی شکست خورده بود و در آن بازی نیز 4 گل خورد تا برانکو نتوانسته باشد روحیه تیم را از موضوع محرومیت طارمی خارج کند. اما یحیی در مدت زمان بسیار کوتاهتری توانست این شگفتی را خلق نموده و در حالی که هواداران کمترین امیدی به برد داشتند و در یک ربع نخست بازی نیز تیم هنوز در شوک بود اما کم کم بر بازی مسلط شود و آمار شگفت انگیز نزدیک به 54 درصد مالکیت توپ و میدان و 565 پاس در مقابل 481 پاس را به خودش اختصاص دهد. شگفت انگیز از این نظر که با اتفاقات قبل از بازی و با وجود بازیکنان تراز اول و گرانقیمت در تیم رقیب که هر کدام برای یک تیم وزنه ای می توانستند باشند همگان بازی دفاعی و تلف کردن وقت را تصور می کردند اما جز در انتهای وقت اضافه که بدن های بازیکنان پرسپولیس کم آورد نبض بازی در دستان پسران قرمز پوش ایرانی بود و میل به بردن در تیم کاملا دیده می شد. یحیی گل محمدی نشان داد بسیار بزرگتر از گل محمدی دوران پا به توپ شدنش است. رفت و برگشت های یحیی در پرسپولیس هر دوبار شگفت انگیز بوده است.

وقتی در دوره بازیکنی برای مدت کوتاهی و بدلیل افت محسوسی که داشت مجبور به ترک تیم شد و در بازگشت تبدیل به مدافعی توانا گردید و در دوره مربیگری هم مدتی از پرسپولیس رفت و اکنون که بازگشته تبدیل به مربی بزرگی نه تنها در ایران بلکه در سطح آسیا شده است. حالا فوتبال ایران باید به احترام گل محمدی و پسران پرتلاش و شکست ناپذیرش کلاه از سر بردارد و غرور از دست رفته فوتبال باشگاهی را با بازگشت به هنگام پرسپولیس به جایی که به آن تعلق دارد یعنی قله آسیا، جشن بگیرد. با امید به قهرمانی این تیم دوست داشتنی، حضور در فینال آسیا و حضور احتمالي در جام باشگاههاي جهان گوارای وجود همه هوادران پرسپولیس.