حسین روئین تن (حــُر مهاجر)

‌نفس عمل و نیت اول، کارِ زیبایی بوده و هست، چــــــــی ؟ کجــــــا؟ اختصاص کمربندی برازجان بطرف کوه ، بعنوان جاده سلامت، عمل خدا پسندانه ،انسان محورانه ، سلامت باورانه و ورزش کارانه ای بوده و هست، که جای تقدیر و تشکر دارد و درود خدا برصاحب این ایده پویا.
در کشاورزی اصطلاح (کاشت،داشت وبرداشت) مکانیسم پذیرفته شده ای است، یعنی خوب کاشتن، بجا داشت و نگهداری کردن، خوب برداشت کردن است.
این اصطلاح و سیستم می تواند و باید در سایر امور هم ساری، جاری و عملی گردد تا به نحو احسن بهره برداری شود.
جاده سلامت واقع در ضلع جنوبی شهر برازجان مابین رودخانه خشک و به اصطلاح محلی برازجانی ها،(دَرِّه آردو) و منازل مسکونی بنام جــــــاده سلامت نامگذاری گردیده که کاری ستودنی و لازم بود،البته شهرداری امکاناتی هم در این مسیر درنظرگرفته است.

بویژه در زمان جناب محمدی شهردار فعلی که انصافا تا الان کارش رضایت بخش بوده، عملیاتی گردیده است.

اما اینکه دولت اقدام به کار قشنگی که لازمه روح و جسم و جان مردم است مثل ایجاد پارک ها ، استراحتگاه ها و همین جاده سلامت کند ، کافی نیست.
جاده سلامت مذکور چند سال است به امر پیاده روی ، تست ورزشی ، نرمش شبانگاهی و صبحگاهی راه اندازی گردیده اما اینکه در طول این چندسال چه امکانات تکمیلی و یا ترمیمی در نحوه داشت و محافظت و مراقبت در نظر گرفته شده یا عملی گشته، متاسفانه باید بگوییم هیچ یاخیلی کم!!
در بعضی از کشورهای پیشرفته و بیش توسعه یافته براساس اعتقاد براینکه سلامت روحی و روانی مهمترین ســـرمایه گذاری در امر توسعه و ترقی است، روی این موضوع هزینه های بنیادی کرده اند تا به سلامت جامعه نائل آیند.
فرزند سالم میوه دختر و پسر و مرد و زن سالم است آینده با بهره مندی از امکانات رفاهی ورزشی به سلامت جان ،تن ، روان ، تولید مثل و نسل سالم می رسند.
بر همین مبنا در کشورهای یاد شده اولا بودجه ایجاد سلامت جسمی ، روحی و روانی، از اعتبار قابل ملاحظه ای برخوردار است.
آنها اگر پارکی،تفریح گاهی و یا جاده سلامتی راه می اندازند از صفـــــــر تا صد موضوع به ساپورت و نگهداری و مواظبت آن می پردازند و این از کمترین میزان حقوق شهروندی و از مطالبات اساسی شهروند باید باشد.
نگارنده نه خدا توفیق ورزش به او داده که برود در این جاده ،سلامتی ابتیاع کند نه همسر و فرزندان او توانسته اند تا الان از آنجا بهره ببرند.
اما برحسب اتفاق غروب گذرش از آنجا افتاد! که ای کاش کما فی السابق نمی افتاد!!؟
حداقل اسم آن پیش من خوش بود که جاده ای ساخته اند تا مردم بهره مند شوند و تفریح جسمی برای سلامت لااقل نسبی کنند. اما آن شب دیوار بتنی ذهنی من با مشاهدات بعضی بزه ها، فرو ریخت.!؟چرا؟
چون یک عده جوان و افراد بی خبر از فرهنگ و حقوق عمومی بر روی صندلی های مسیر، لَــــم داده اند و متاسفانه و غمگنانه (مواددخانـــی) مصرف می کنند و این پارادوکس ناخوشایندی برای این جاده با این مسمای نامگذاری شده دارد، یا درهمین مسیر افرادی با موتور عربده کشی می کنند، گاهی حرف های رکیک رد و بدل می کنند؛ این درحالی است ک نوامیس این مردم دختران نوجوان و جوان و میان سال وسال خورده در این مسیر دارند پیاده روی می کنند و آمده اند تا بسلامت روحی و روانی و جسمی برسند اما این رفتارها ، سلامت اخلاقی شان را تهدید و تحدید و بماخطره می اندازد.
دراین بلوار و میدان همین بلوار افرادی در حال موتورسیکلت رانی و رانندگی اند و گاهی هم برای خودنمائی باخودرو اقدام به رفتارهای جنون آمیز و مخاطره انگیز مثل کشیدن ترمز دستی و چرخاندن ماشین و حرکات زیگزاگی ، نمایشی ، گرفتن ترمزهای و یابُکس بادهای، گوش خراش می کنند که با این آلودگی صوتی به سلامت مرکزی روحی و روانی افراد اثر مخرب و گاهی جبران ناپذیر میگذارد.
فرماندار محترم
فرماندهی انتظامی شهرستان
آیا این از حقوق شهروندی نیست تا ماموران عزیز نیروی انتظامی آنجا پست بدهند و بر عملکرد افراد خاطی نظارت و ممانعت داشته باشند؟؟
چرا نوامیس مردم راباید در بین بعضی افراد آدم نمای بدخو رها و بی مدد و بی پشتوانه نهاد؟؟؟
چرا نباید چند خاطی که امنیت اجتماعی شهروندان درحال ورزش را به مخاطره می اندازند را نباید شناسایی و به اِشَـــدّ مجازات رساند و آن را رسانه ای کرد تا مثل توپ توی شهر بپیچد و باعث عبرت سایرین شود تا با این داشت ها و نگهبانی ها و حراست و حفاظت ها امنیت لازم را معمول نمود و به برداشت محصول سلامت اطمینان نمود؟.
آیا اگر مردم از مسئولین محترم امنیتی و سیاسی شهرشان که حقوق حقه شان هم هست بخواهند که محیط این سرمایه گذاری بجا(جاده سلامت)را برای ما امن کنید؛ آیا این توقع زیادی است؟؟
اما توقع از مردم هم این است که ضمن تقاضا برای حصول به این حقوق ،سهم خود را نیز در ایجاد محیطی سالم و همکاری با عوامل اجرایی و محافظین جاده، نیروی محترم انتظامی را در شناسایی و معرفی افراد بزهکار و خاطی به اماکن ذیربط پرداخت نمایند، از تمامی خانواده های عزیز شهری و حتی روستایی که به این جاده می آیند انتظار می رود فرزندان خود را توجیه کنند و عواقب این امور را به آنان گوشزد نمایند، تا مردم به آسایش خویش نایل آیند.