محمد عابدی:

مدت کمی هست که موضوع قرارداد ۲۵ساله ایران باچین علنی شده است.
ظاهرامراین است در سفر رییس جمهور چین به ایران و دیدار وی با رهبری اساس این قرارداد پی ریزی شده است. از انجایی که دولت امید داشت توافقنامه هایی با غرب رابه نتیجه برساند،قرارداد با چین در اولویت دوم قرار گرفت!

برجام که به سرانجام کامل نرسید موجب شد دولت راه تعامل باشرق را در پیش بگیرد.
اینکه قرارداد با کشورهای دیگرخوب است شکی نیست امابایدها و نبایدهایی هست که گاهی خوب رابه بد تبدیل می کند.

دراین نوشته کوتاه کمی  علت بدبینی جامعه را توضیح می دهم:
۱_برجام را کیا امضاءکردند و چه کسانی درمجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان ان را با عجله تصویب کردند؟!
همان کسانی که باید قرارداد۲۵ساله را امضاءکنند یعنی نمایندگان ملت!

ممکن است گفته شود، این مجلس انقلابی است و با قبلی ها متفاوتند!
بایدعرض کنم اینها حتی نمی دانند نظر رهبری(پدرجامعه ) درمورد عزل یا ادامه دولتها دریک سال مانده به پایان دولت چی هست؟!

قرارداد معاملاتی که بسیار تخصصی تراست و جای دقت و تأمل بیشتر دارد، که ظاهر امر ،چنین نوری در جبین اکثریت  مشاهده نمی شود!

۲_قرارداد واگذاری دریا و یافروش آبزیان دریایی به چین توسط دولت اعتدال رادراین یکسال اخیر دیدیم!!
انجایی که فقط ماهیهای صنعتی باقیمتی ارزان واگذار شد اما تمام دریا راغارت کردند!! مردم معترض بارها وبارها به درودیوار زدند تا کمی کشتی های چینی ازساحل فاصله گرفتند!

بنظرمی رسد درغارت ابزیان تغییرمثبتی حاصل نشده باشد
فقط قبلا علنی می امدندتا ساحل والان مخفیانه می آیند!!

راچنین اتفاقی می افتد؟؟
چون ازجانب مسؤلین تعهدی درنظارت بر قراردادها مشاهده نمی شود!! درواقع مردم، ازغفلت مسؤلین درانجام وظایفشان می ترسند نه ازحضور بیگانه!

۳__اگر به سخنان (رجب صفراف) کارشناس روسی درمورد رژیم دریای خزر استناد کنیم علی رغم انتظاری که کشورهای مقابل ایران دراختلاف مرزی دریای خزر داشتند ایران به جای ادعای ۵۰٪ سهم از دریای خزر به تقاضای ۲۰ درصد بسنده کرده است!!
انان نیز در عین ناباوری با۱۳٪موافقت کرده اند!

درست است بنابه مفاد قراردادهای قبل ازانقلاب و بعد از فروپاشی روسیه تزاری،مالکیت ایران بردریای خزر قابل مناقشه است و اگر فرض را براین بگذاریم که ادعای رجب صفراف مبنی بروجود اسناد سهم ۵۰ درصدی ایران کذب است اما واژه هایی مانند(نصف،نصف یا همچون گذشته و مانند سابق)که در قرارداد ۱۹۲۱ و۱۹۴۰ برای استفاده ازدریا آمده است امکان چانه زنی روی پنجاه درصد سهم مالکیت ایران را فراهم کرده است که ظاهرا درنشست های ۱۳۸۰ وبعد از آن یابه ان توجه نشده ویاصرفنظرشده است.هرچنددولت ایران  هنوزنسبت به توافق سه جانبه معترض است اما درصدمورد مناقشه از۵۰ به ۲۰ تقلیل یافته است!

البته ومتاسفانه این حادثه دردولتی  رخ داده است که ظاهرا موضعی ضدروسی داشته است.حالانگرانی ازعملکرد جریانات سیاسی بعدی  که خیلی باشرق زاویه ندارند،معلوم است دوچندان می شود!!

۴_قرارداد مادام العمر ایران باروسیه برای تکمیل نیروگاه هسته ای بوشهر هم که شرحش نگفتنیست!!

۵_اگربه ۴ موردبالا عنایت داشته باشید نگرانی مردم نسبت به معاملات ایران باکشورهای خارجی حق مسلم مردم است.
مردم تضمین می خواهند که درخوشبینانه ترین حالت،مسؤلین بی دقتی نکنند وگرنه چه کسی نمی داند قراردادباهر کشورسرمایه گذار،یعنی ورود سرمایه به خاک ایران وایجاد تولید،اشتغال وبرون رفت از محدودیتها؟!به ویژه الان که درسخت ترین تحریم های غرب هستیم اگربتوانیم باپول ایران با گوشه ای ازجهان وارد معامله شویم ویاحداقل وابستگی به دلاررا حذف کنیم ، دروازه ای بزرگ برروی اقتصادایران گشوده شده است که به این سادگی ها بسته نخواهدشد.

به یقین تعامل ایران با غرب نیز اگربرمبنای دقت نظر وحفظ حقوق قانونی دولت وملت ایران باشد اززیاده خواهی های احتمالی بلوک شرق جلوگیری می کند.اما اروپا تا الان جز آلت دست امریکا شدن ،درروابط خود، آثاری نشان نداده است! ازاین به بعد باید ایران نسبت به آنان نیزدست بالابگیرد.
البته عدم رضایت کشورهای غربی از بازشدن درهای اقتصادی برروی ایران ،به نگرانیهای جامعه بسیاردامن زده است.

رسانه های تبلیغاتی غرب توانسته اند انگونه که بایسته است احساسات ضد چینی را درایران دامن بزنند.بنابراین ازاین موضوع نیز نباید غافل شد درچنین حالتی که مبادله باچین مورد دقت ووسواس کشورهای دیگراست وعملا رقیبهای دولت چین درصحنه های اقتصادی بیشترنمایان می شوند،
معامله چی های ایرانی باید دست بالارا گرفته وروی مفاهیم وکاربرد واژه ها دقت نظر لازم را داشته باشند.

ازانجایی که کارشناسان ایرانی ازفقر خواندن متون به زبان های بیگانه دررنج هستند بهتراست مبنای قرار داد، زبان فارسی باشدزیرا دربرجام که وزیرمحترم امورخارجه خودش ظاهرا انگلیسی را همچون بچه امریکاییهاحرف می زدبعدازقرارداد ودرمجلس متوجه می شود واژه  Suspendکه معنای(تعلیق وبه عقب انداختن)می دهد را به جای Cancelوواژه های مشابه که معنای( لغو )می دهند، پذیرفته است!!درخوشبینانه ترین حالت این است که کارشناسان ایرانی به ویژه وزیر محترم امور خارجه سهل انگاری کرده است ویاوقت کافی برای مطالعه ی نسخه نهایی ننهاده اند!!.همین یک برداشت کافی است که مردم نگران قراردادهای بعدی باشند.

 اگرمبنای قرارداد باچین زبان انگلیسی ویاچینی باشد ازکجا معلوم که بازبه همان مصیبت دچار نشویم !!

بی شک اگرهیات مذاکره کننده ایرانی به سلاح اشنایی بدون چون و چرای بازبان انگلیسی مسلح بودند ونیرو وامکانات کافی ازنظر تعدد کارشناسهای مختلف داشتند که بتوانستند به نحو مطلوب مذاکره کنندگان را تغذیه فکری وتحلیلی کنند وپیش نویس هارا به موقع ترجمه وتفسیرکنند ،قراردادبرجام به این راحتی توسط امریکا بادهوا نمی شدوامروز دولت ایران درتمام مجامع بین المللی به جای گلایه می توانست ادعای حقوقی نسبت به ان داشته باشد.

واماموضوعی که درقرارداد؛
باچین  زیادبه چشم می آید این است که بیشتر سرمایه گذاری های چین در بخشهای خدماتی  است که نخبه های ایرانی درغرب دست توانایی در تولید وخدمات رسانی به دنیا دارند درحالی که ما برای برون رفت ازمشکلات به نیروهای فکری چین متوسل می شویم.

جا دارد مفاد قرارداد باچین که نشان دهنده کاستیهای موجود جامعه ی علمی وصنعتی امروز مااست،مسؤلین رابرآن دارد تا با بازگرداندن نخبه ها وسرمایه گذاران ایرانی ازخارج ، ایران را ازهرجهت خود کفا کنند.بی نیازی به شرق وغرب جزبا بهاءدادن به توانمندی هاو بازگرداندن سرمایه های ازدست رفته میسر نمی شود./ص