معماری برازجانی:

ای تشنه ی وام و لب دریا ی نداری 

گرم است سرت  مثل ِ سر ِ داغ بخاری 

بردند همه دار و ندارت به سهولت 

یا بر خر خود یا به موتور یا به سواری

بازار ِ بدی باز شده بی در و پیکر 

مخصوص ِ فقط واسطه و واسطه کاری 

هر کس که شود وصل به یک رابط محکم

بعد از گذر از پیچ کند آینه داری 

چشمی که نشد باز به یک عمر گدایی 

بهتر که ببندی بشوی صاحب گاری 

تقصیر من و مثل تو باشد  که نباشد؟ 

اعمال ِ بد ِ قاضی ِ ملعون ِ فراری  

با یک نخود «شور» همه مست ِ غروریم

بیچاره شعوری که  کشد ذلت و خواری 

چون رنده شود قاعده ها  مثل هویجی

آماده بشو چون که تو هم مثل خیاری 

سالاد سر سفره ی هر پول پرستی 

در گردش سرمایه ی او مثل نواری 

آئینه ی من نقش  تو را دارد  و گوید 

تو در قفسی مثل من و غرق حصاری 

در هر قفسی ؛ فرق ندارد که به تحریم 

آتش بزنند بر نفس  و حال ِ ‌ بهاری 

فریاد ِ ‌کسی از ره دوری به تو گوید

باید که زند کل ِ جهان داد و هواری