حبیب اله نعمتی:

شیخ حسن روحانی در پی ائتلاف دو جریان به پاستور رسید، ائتلافی که دیگر تکرار نخواهد شد چرا که پایبندی و الزامات به آن چنان که باید نبود و نیست؛ بهرحال فرصت چندانی نیست و بسیاری از وعده های رئیس جمهور و مطالبات مردم معطل مانده است؛ برجام نافرجام و سایه شوم کرونا قوز بالا قوز گردیده است. در این باب یادآوری دو نکته خالی از لطف نیست:

الف:احزاب: احزاب قارچی و فصلی هستند، انتخاباتی هستند، چند ماهی هستند و چند سالی نیستند، چنان که باید شناسنامه ای ندارند و لذا  اعضا هم الزام والتزامی ندارند و به نام و نانی کوچ شان زیاد است. و به همین دلایل مهم ترین کارکرد احزاب که ارتباط دولت و مردم و مشارکت سیاسی است چندان محقق نگردیده است. 

ب:شیخ حسن روحانی: در پله آخر ایستاده است و از دوره هشت ساله یکسال بیش باقی نمانده، زنگ حساب به صدا در آمده و بایستی پاسخگوی وعده‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... و.... باشد، نگذاشتند؛ نتوانست؛ نخواست؛ چندان توفیری ندارد.

توصیه ها فراوان هست اما توصیه های شیخ سخن سعدی را از رساله "نصیحه الملوک" به کارگزاران و در این جا برای شیخ حسن روحانی یادآور می شویم  بدان امید که مفید واقع شود:

1: اخبار ملوک پیشین را بسیار مطالعه نماید که از فایده خالی نباشد:یکی آن که به سیرت خوب ایشان اقتدا کند. دوم اینکه در تقلب روزگار پیش از عهد ایشان تأمل کند تا به جاه و جمال و ملک و منصب فریفته و مغرور نشوند. 

2:سوز دل مسکینان آسان نگیرد که چراغ شهری را بسوزد. 

3: پادشاهی که عدل نکند و نیکنامی توقع دارد بدان ماند که جو همی کارد و امید گندم دارد. 

4: در هر دو سه ماه شحنه روانه زندان نماید به غوص اندر احوال زندانیان، تا بی گناهان را خلاص دهد و گناه کوچک را پس از چند روزی ببخشد. 

5: حق بزرگان به زیردستان شروط خدمت بجای آوردن است و فضل خداوندگاران شکر خدمت بندگان گفتن و منت نانهادن. 

6: پادشاهان و لشکریان از بهر محافظت رعیت اند تا دست تطاول قوی از ضعیف کوتاه گردانند، چون دست قوی کوتاه نگردانند و خود دراز دستی روا دارند مر این را فایده نباشد لاجرم بقایی نکنند. 

7: دشمنان متفق را متفرق نتوانی گردانیدن مگر بدان که با بعضی از ایشان دوستی بدست آری. 

8: سلطان که در بند راحت خویش بود مردم از وی راحت نبینند و راحت وی پایدار نماند. 

9: هر که بنیاد بد می نهد بنیاد خود می کند. 

10: آثار خیر پادشاهان قدیم را محو نگرداند تا آثار او همچنان باقی بماند. 

11: جلیس خدمت پادشاهان کسانی سزاوار باشند عاقل، خوبروی، پاکدامن، بزرگزاده، نیکنام، نیک سرانجام، جهان دیده، کار آزموده، تا هرچه از او در وجود آید پسندیده کند. 

12: زهد و عبادت شایسته است نه چندان که زندگی بر خود و دیگران تلخ کند، عیش و طرب ناگزير است نه چندان که وظایف طاعت و مصالح رعیت در آن مستغرق شود. 

13: تفویض کارهای بزرگ به مردم ناآزموده نکند که پشیمانی آرد. 

14: داد ستمدیدگان بدهد تا ستمکاران خیره نگردند که گفته اند: سلطان که رفع دزدان نکند حقیقت خود کاروان می زند. 

15: پادشاهان به رعیت پادشاه اند پس چون رعیت بیازارند دشمن ملک خویشند. 

16.از جمله حسن تدبیر پادشاه یکی آن است با خصم قوی در نپیچد و بر ضعیف جور نکند که پنجه با غالب افکندن نه مصلحت است و دست ضعیفان بر پیچیدن نه مروت. 

17: قوّت رای آن است که دخل فردا امروز بکارد و کار امروز به فردا نگذارد. 

18: اعتماد کلی بر نوآمدگان نکنید. 

19: هر چه در مصالح مملکت در خاطرش آید به عمل نیاورد، نخست اندیشه کند پس مشورت. 

20:آن کن که خیر تو در قفای تو گویند که در نظر از بیم گویند یا از طمع.