معماری برازجانی :

شالی و شلتوکت آباد ای برنج
ساکتی بیرون بیا از جای دنج

محتکر آتش زده بازار تو
حیله ها در قیمت  و در کار  تو

کرده آن سرمایه دار ِ  نانجیب
بی صدا ؛ پنهانی و جوری عجیب

قیمتت بالاتر از حد و حساب
کس نمی گوید چرا کو یک جواب

هر کسی انبان خود گیرد به دست
گر شود حکمی بگیرند آنچه  هست

قبح هر نامردمی بشکست و رفت
چون دکل دزدی به جای پول نفت

گوشه ای از درد ما نان است و آب
مشکل اصلی بود وجدان خواب

یاد آن  دوران پاکی ها به خیر
جبهه  و مستان و مسجدها و دیر

سجده و حال خرابی داشتند
رفتن خود را دوا پنداشتند

جایشان خالی و ما در امتحان
رد این شرمندگی در چهره مان

سفره ها رنگین ولی قیمت عجیب
خالی و ماتم زده؛ درمانده؛ جیب

قوْت ِ ما نان است و آبی ای برنج
ساکتی بیرون بیا از جای دنج