چک و سفته برادران اسمی هستند که معمولا نامشان باهم آورده می شود از محاورات روزانه گرفته تا در بند های مختلف قانون اما تفاوت عمده این دو در چیست؟
 
به گزارش بانکی دات آی آر، در این گزارش می کوشیم این تفاوت ها را به تفصیل توضیح دهیم.
 
"چک پول نقد است" این اصطلاح رایج بین مردم است که باید گفت چندان هم غلط نیست و موید این امر است که صدور چک در زمان پرداخت منوط یه شرطی نمی باشد ، اما در خصوص سفته باید گفته شود لاشه ی سفته اصولاً مؤید و نشان دهنده ی این است که صادر کننده ی سفته تعهدی به طرف مقابل داشته که تعهد خود را در قالب سفته به طرف مقابل ارائه نموده است تا در سر رسید معین به دارنده ی سفته پرداخت نماید .
 
بنابر این دارنده سفته می تواند از جنبه کیفری چک استفاده نموده و اقدام قانونی نماید در حالی که سفته اگر به بهترین شکل ممکن هم انشا و نگاشته شده باشد به این معناست که دارنده سفته می تواند به محاکم قضایی شکایت کند.
 
اشتباه نکنید این به آن معنانیست که سفته بی ارزش است و قابل استفاده نیست بلکه سفته هم دارای ارزش قانونی بوده و در بسیاری از معاملات نقش مهم و تعیین کننده در معاملات و تعهدات دارد.
 
سفته چیست؟
 
آنقدر زندگی ما چکی شده که دیگر خیلی از ما درباره سفته چیز زیادی نمی دانیم ، در حالی که هنوز هم   با این سند پیر و فرسوده در ارتباط هستیم ، برای تعهد دیگران و یا خودمان سفته می دهیم و یا پشت سفته دیگران را امضا می کنیم ، بدون آن که بدانیم با این امضا چه تعهدی داریم یا این که در صورتی که از دیگران سفته ای گرفتیم چطور می شود از مزایای قانونی آن بعنوان یک سند تجاری استفاده کرد.
 
مبلغ سفته کاملا مشخص است و اگر مبلغی بیشتر از تعهد سفته ضمانت کنیم قابل دریافت نمی باشد.
 
هنگام تنظیم چک باید نام و نام خانوادگی فرد ذکر شود و سفته دارای مهر و امضاباشد . مواردی که در سفته ذکر می شوند عبارت است از:مبلغی که باید پرداخت شود، نام و نام خانوادگی گیرنده وجه ، تاریخ پرداخت وجه ، علاوه بر اینها نوشتن نام و نام خانوادگی صادر کننده ، اقامتگاه وی و محل پرداخت سفته نیز ضروری است. در صورتی که سفته برای شخص معینی صادر شود، نام و نام خانوادگی او در سفته آورده می شود، در غیر این صورت به جای نام او نوشته می شود در «وجه حامل». در صورتی که نام خانوادگی یک شخص معین نوشته شود، این شخص طلبکار می شود و در غیر این صورت هر کسی که سفته را در اختیار داشته باشد طلبکار محسوب می شود و می تواند در سر رسید سفته مبلغ آن را طلب کند  البته اگر سفته عندالمطالبه باشد، صادرکننده باید به محض مطالبه مبلغ آن را پرداخت کند.
 
 
برای آن که دارنده سفته بتواند از مزایای قانونی آن برخوردار شود، باید نکات زیر را رعایت کند:
 
دارنده سفته باید در سررسید سفته را مطالبه کند. اگر وجه سفته پرداخت شد که خب قضیه تمام است ، ولی در صورت عدم پرداخت ، دارنده سفته باید ظرف 10 روز از تاریخ سر رسید، سفته را واخواست کند. واخواست اعتراض رسمی است به سفته ای که در سررسید آن پرداخت نشده و علیه صادرکننده سفته به عمل می آید. از آنجا که این اعتراض باید رسما به صادرکننده ابلاغ شود، واخواست در برگه های چاپی که از طرف وزارت دادگستری تهیه شده نوشته می شود، علاوه بر این بانک ها نیز واخواست نامه چاپی مخصوص دارند./ج
عصرایران