بهرام نکیسا

مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا
 مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ
وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا

او را برای اولین بار در دوران دفاع مقدس در هنگام جابجائی گردان مالک اشتر از مناطق جنگی جنوب به جزیره خارک به منظور تمرین  گردان های رزمنده بیسجی غواص و آبی خاکی بر روی اسکله ها و سکوهای نفتی خارگ برای آماده شدن عملیات های مشابه زیارت نمودم . آدمی جدی ،مصمم ،اما مهربان و متواضع بود . بعدها بواسطه برادر عزیز و ارجمندم شهید زنده حاج منصور بنیادی با وی بیشترآشنا و مجذوب اخلاق ،رفتار و کردار او شدم و افتخار شاگردیش را یافتم .

زنده یاد آقای حاج ماشاالله نادری دارای ذوق و طبع و استعداد  سرشاری درادبیات ، مدیریت ، سازماندهی ، تربیت نیروی انسانی دلسوز و کار آمد داشت . وی از جمله افرادی در کشور بود که با جدیت فراوان برای اصلاح سیستم اداری تلاش وافری می نمود .
او انسانی مخلص و دلسوز ، مدیری مدبر و پاکدست ، استاد و تربیت کننده ای مبرز و عارفی بی ادعا و مجاهدی فداکار و عاشق اهل بیت رسول الله (ص) بود و سالها افتخار خادمی این خانواده با کرامت را داشت . همواره در اندیشه و تلاش برای ترویج فرهنگ ناب بسیجی و زنده نگاهداشتن یاد و راه و نام امام خمینی و شهیدان بود و در این راه بی تکبر و گمنام شب و روز نمی شناخت ! حاج ماشاالله نادری راوی صادق حماسه های نادر و رزمندگان بسیجی در طول هشت سال دفاع مقدس و نمونه ای از  مدیری پاک دست بود که عروج نمود . او بحق از تبار انسانهای پاکی بود که مکتب امام خمینی (ره) و خط امام را بخوبی درک کرده و در این راه ثابت قدم بود .
حاج ماشاالله نادری پس از تحمل چند سال بیماری به اجداد و یاران و دوستان شهیدش ، نادر مهدوی ، سید ابراهیم سیاسی نژاد ، مجید بشکوه ، سید جلال عین الملک و... پیوست و در جوار رحمت حق آرام گرفت . در سوگ آن استاد ، دوست و برادری دلسوز و ناصح و خدمتگذاری کوشا و پدری مهربان کمک می گیرم از سعدی شیرازی و مرثیه خوان دل خویش در این روزگاری که دلم حال و هوای خوبی ندارد برای خود و تمامی دوستان و عزیزانی که در غم این انسان ارزشمند سوگوارند ، چنین می خوانم .
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
کز سنگ گریه خیزد روز وداع یاران
هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران
با ساربان بگویید احوال آب چشمم
تا بر شتر نبندد محمل به روز باران
بگذاشتند ما را در دیده آب حسرت
گریان چو در قیامت چشم گناهکاران
ای صبح شب نشینان جانم به طاقت آمد
از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران
چندین که برشمردم از ماجرای عشقت
اندوه دل نگفتم الا یک از هزاران
سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل
بیرون نمی توان کرد الا به روزگاران
چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت
باقی نمی توان گفت الا به غمگساران
ضمن اظهار تاثر و تاسف  ، مصیبت فقدان این عزیز را خدمت همسر مکرمه و فرزندان ایشان ، برادران و خانواده های بزرگ نادری و سیاسی نژاد و سایر بستگان این عزیز سفر کرده ، همکاران در سازمان  بنادر و دریانوردی ، بسیجیان و رزمندگان جبهه حق و عدالت و خودم تسلیت عرض می نمایم . انشاالله خداوند ایشان را با اولیاء و صالحین و خوبان محشور گرداند و به بازماندگانش به ویژه همسر و فرزندانش صبر و شکیبائی و اجر عنایت فرماید . خداوند رحمتش کند .انشاالله .
«اللّهمّ انّا لا نعلم منه الاّ خيرا»