فرج الله کمالی:

در ميان آثار فراوانى (بيش از سی كتاب) كه به قلم استاد دكتر سيد جعفرحميدى منتشر گرديده، حداقل ده تا دوازده اثر منظوم مشاهده مى گردد كه حقير متأسفانه فقط توانسته ام سه اثر شعرى را به طوركامل مورد مطالعه قرار دهم؛ اما در جلسات متعددى در مواردى كه ايشان سخنرانى داشته اند حضور داشته ام و به طور خلاصه و با توضيحات مختصرى كه در پى خواهد آمد ايشان را گوهرى گران بها از لحاظ فرهنگى، ادبى وتاريخى براى استان بوشهر مى دانم.

يكى از كتب منظومى كه اشاره كردم كتابى است با عنوان (دگرگون نامه) كه مجموعه داستان هاى است منظوم و به اظهار خود شاعر در مقدمه، مربوط به دوران قاجار؛ اما به نظر بنده قصه هائى است عبرت آموز كه به زمان خاصى مربوط نمى شود و شايد هركس بتواند مواردى از آن را در زندگى نزديكان و بستگان يا همسايگان خود مشاهده نمايد و با دقت در آنها از بسيارى مشكلات احتمالى پيش گيرى كند. قابل توجه اينكه داستانها با زبانى روان و خواندنى و بدون تعقيدات لفظى و آسان به نظم كشيده شده اند.

دومين اثركتابى است با عنوان (صدرباعى، صد دوبيتى، صدغزل) كه استاد در هر سه قالب اشعار زيبايى را ارائه نموده اند و سومين كتاب كه به احتمال زياددرشهر بوشهربا استقبال بسيار زيادى ازسوى مخاطبان روبه رو گرديده، كتاب شعر با گويش بومى بوشهر به نام (سى بوشهر) مى باشد كه برخى اشعار آن توسط گروه هاى موسيقى به صورت ترانه و آهنگ نيز اجرا شده است.

در همين كتاب بخشى به نام <گرگونامه> ضميمه گرديده  كه حاوى بسيارى از مشكلات و مسائل وكمبودهاى شهر بوشهر و به ويژه طبقه محروم جامعه است و اين بخش شامل مناظره اى ميان شاعر و شاعر ديگرى است كه قبلاً در نشريات منتشر گرديده و مورد  استقبال بوده است.
با همه اين توضيحات به باور نگارنده استاد حميدى در استان بوشهر بيشتر به عنوان استاد كاملى كه در همه ى رشته هاى ادبى، فرهنگى و تاريخ و مسائل اجتماعى صاحب نظر مى باشند و در هر محفل و مجلسي به مناسبت همان مجلس بخشى از معلومات خود را به شنوندگان عرضه مى دارند شناخته مى شود و نه به عنوان شاعرى كه بيشتر وقتش را صرف سرودن شعر نمايد.

ايشان از كسانى است كه در آنان طلب معرفت و آموختن وكنجكاوى و پى بردن به حقايق به صورت عشقى سرشار بروز مى كند، اين طلب از جوانى در وجود او سرشته بوده و تا كنون نيز ادامه يافته و در تمام رشته هاى اجتماعى به در مورد استان بوشهر آگاهى كافى درحد استادى كسب نموده و سپس آن دانسته ها را هم در كلاس درس و هم در محافل فرهنگى در اجتماع خود دراختيار همه ى مردم ديار خود اعم از زادگاهش استان بوشهر و يا در سطح ملى قرار مى دهد. به طور خلاصه مى توان گفت، تكاپوى بى وقفه و مستمر ايشان در امور دانستن و آموخته از او معلمى به تمام معنا ساخته كه كلاس درسش ابتدا كلاس هاى مدرسه و سپس دانشگاه و اينك به وسعت سراسر صحنه فرهنگى و ادبى كشور و به ويژه استان بوشهر است و اين مهم حاصل نمى گردد مگر با داشتن أخلاق نيك و بخصوص بى نظیرى در امور تاريخ هاى بومى و منطقه اى ونداشتن هر گونه تعصبى كه بر باد دهنده تحقيق و تتبعات تاريخى و فرهنگى است به طورى كه با داشتن آن هم فضائل علمى و شأن اجتماعى، از هرگونه تبختر و خود بزرگ بينى در گفتار و رفتار مبرّا بوده و شخصيتى مهربان و افتاده و همراه با مردم از او ساخته است و اينك تبديل به سرمايه اى عظيم و گوهرى گران بها در فرهنگ و تاريخ و ادبيات بوشهر گرديده كه تداوم تن درستى و پژوهندگى او آرزوى هر بوشهرى است.