سعید ستوده:

در وصف جناب دکتر مالکی عزیز سخن فراوان است ولی چون مجال کم است لا جرم گزیده می گویم. جناب دکتر از بستگان من است  و از اولین ملاقاتهایی که در عنفوان جوانی با ایشان داشتم تفاوت تفکر با همتاهایشان را در ایشان مشاهده نمودم.

در وصف فضایل ایشان به خاطره ای بسنده می کنم در زمانی که آن بزرگوار رئیس دانشگاه تالش بودند بابت قصور یکی از اساتید در امر تدریس رفتاری به غایت سختگیرانه داشتند و وقتی با پرسش اطرافیان درمورد سختگیری در این امر مواجه شدند فرمودند که تدریس صحیح حق دانشجو می باشد و استاد نباید کم کاری کند و چون بنده خطاکار نیستم (به گویش عام) آتو و نقطه ضعفی نزد کسی ندارم بدین سبب صدای طلب حق و مسئولیتم بلند است و از حق دانشجو نمی گذرم و  انتظار دارم که همه مثل بنده کارشان را درست انجام دهند.

در مدت زمان اندک که رسالت ریاست دانشگاه تالش را برعهده داشتند زحمات زیادی در جهت پیشبرد و رتق و فتق امور نهاد نامبرده را متحمل شدند به گونه ای که پس از مدتها هنوز جای خالی مسوولانی چنین دلسوز و قاطع در این خطه از کشور احساس می گردد.