اکبر صابری:

 جناب استاد هیبت الله مالکی را از سال 1358 می شناسم. حدود چهل سال پیش افتخار شاگردی ایشان را در مدرسه راهنمایی دالکی داشتم. طی این چهل سال همواره ایشان را به متانت، اصالت، علم و فضل می شناسم.

از جمله خاطراتی که در مورد جناب استاد مالکی برایم ماندگار شده است صلابت و هیبت و شأن و شخصیت ایشان در قامت یک معلم می باشد.
استاد مالکی علاوه بر تدریس مفاد کتاب درسی همواره سعی داشت شاگردان خود را در امور فرهنگی و اجتماعی نیز تربیت نماید. یادم نمی رود یکی از راههای تشویق دانش آموزانش، هدیه دادن بود. که این شاگرد کمترین نیز افتخار داشتم کتابی از ایشان هدیه بگیرم. تاکید بر مطالعات غیر درسی و توجه به مسایل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی از دانش آموزان استاد مالکی، دانش آموزانی روشن و تاثیر گذار ساخت.

به طوری که بعدها بسیاری از دانش آموزان ایشان به مراتب و درجات عالیه رسیدند و در مناصب مهم سیاسی و فرهنگی و علمی منشأ خدمات ارزنده ای شدند.

خاطره دیگر مربوط می شود به همین امسال یا دقیق تر بگویم فروردین ماه 1398. انجمن فرزانگان پژوهش سرای متقین شهر برازجان تصمیم گرفت به پاس چند دهه تلاش در عرصه های فرهنگی، علمی و پژوهشی برای جناب استاد مالکی مراسم نکوداشتی برگزار نماید.

مسئولیت هماهنگی با ایشان بر عهده بنده گذاشته شد و زمانی که خدمتشان تماس گرفتم برای این مهم، به نکته ای بسیار ظریف و مهم اشاره داشتند که نشان از وجه مردمی و نگاه بلند ایشان بود. فرمودند چنانچه مراسم دولتی برگزار می شود چندان تمایلی ندارم و اگر مردمی است در خدمتم. همچنین تاکید کردند سخنرانان مراسم من به جای اینکه فرماندار و استاندار و مسئولان دولتی باشند از اقشار مختلف مردم بویژه دانشگاهیان، فرهنگیان و اهل قلم باشند. لذا آئین نکوداشت حضرت استاد حسب تاکید خود ایشان بسیار مردمی و سخنرانان همه از همان اقشاری انتخاب شدند که فرموده بودند.