کد خبر: 126117 ، سرويس: استان بوشهر
تاريخ انتشار: 03 فروردين 1399 - 08:00
یادداشتی به بهانه پاسداشت دکتر هیبت الله مالکی در ویژه نامه نوروزی اتحاد جنوب؛
تبار شناسی والا مقام

اتحادخبر- حسین برازجانی:  استاد دکتر هیبت اله مالکی با درک این واقعه ی تلخ که زندگی ابتدا امتحان می گیرد و بعد درس می دهد عاشق شد و با این شیفته گی راه مطالعه ی زندگی پیشینیان را در پیش گرفت و سپس با دلشده گی به نگارش آنها پرداخت و چند سال  سخت انبوهی از نوشته های تاریخی را عهده دار شد و پنجره ها را  بر روی مخاطبانش گشود...

حسین برازجانی:


وقتی به من پیشنهاد شد که برای درج در ویژه نامه نوروزی اتحادچند سطری در وصف دکتر مالکی بنویس گفتم نوشتن چند سطر و چند صفحه را چه سود که باید دفتری نوشت. نوشتن چند سطر انگار لیسیدن کاغذیست که حلوای تن تنانی در او پیچیده شده حلوای تن تنانی را تا نخوری ندانی.


اگر عاشقی او جنون نبود، نوشتن در او شکل نمی گرفت. بویژه اگر این جنون با وسواس توامان و با شیدایی همراه و عجین باشد.


 استاد دکتر هیبت اله مالکی با درک این واقعه ی تلخ که زندگی ابتدا امتحان می گیرد و بعد درس می دهد عاشق شد و با این شیفته گی راه مطالعه ی زندگی پیشینیان را در پیش گرفت و سپس با دلشده گی به نگارش آنها پرداخت و چند سال  سخت انبوهی از نوشته های تاریخی را عهده دار شد و پنجره ها را  بر روی مخاطبانش گشود تا با مطالعه آثارش هدفشان را بهتر بشناسند، گرچه گوناگونی، تفاوت و  حتی تضاد در تحلیل روایت های تاریخی عامل در پویایی و غنی تر شدن پژوهش های تاریخی ست و به لحاظ معنایی بازسازی و باز نویسی یک مرحله تاریخی نقطه کمال و پایان ندارد و از سویی هم هیچ مورخی نمی تواند پرونده یک دوره تاریخ را به بایگانی بسپارد اما دکتر مالکی با دلباختگی چه زیبا با بررسی های موشکافانه و ارزیابیهای نقادانه تاریخ کهن دیارخود را جایگاهی برجسته و ارزنده داد.
شاید سنگ پرانی ها به بعضی از آثارش از جمله بخش تبار شناسی مردم در کتاب «دشتستان و غضنفر السطلنه برازجانی» که راه بر نقادان گشود را بر او روا ندانیم اما اگر بر این باور باشیم  که علم   انساب (نژاد وتبار) مردم و روش های پژوهش در آن با هدف پرهیز از خطا در تعیین نسب اشخاص سخن می گوید نقد نقادان را تا حدودی بحق و صواب می پنداریم.


اما یادآوری این مطلب هم ضروریست که وا گویی این – شجر نویس که نه در منابع وماخذی مکتوب و نه برسنگ نبشته ای منقوش و دست یابی به آنها جز در تحقیقات میدانی و سرکشی به پستوخانه حافظه ی معمرین میسور نیست که گاه همین سالداران نیز بر اثر کهولت سن حافظه تاریخیشان را یارای توضیح دقیق و معتبر  نژاد وتبار مردم خود را نمی دهد و لغزش های نا خواسته ای در کمیت و کیفیت به همراه خواهد داشت آنهم در عصرحاضر با در نظر گرفتن رشد جمعیت روز افزون شهر و روستایی در دشتستان از یکسو و از سوی دگر مهاجرت مردم و ماوا گزینی در دگر شهرها و مهاجر پذیری این شهرستان و اولی تر پیوندهای زناشویی نسبی و سببی در گذر زمان و جایگزینی ثبت احوال که سایه سنگینی بر علم الانساب که در گذشته جزیی از تاریخ بود را بر مشجر نویس تا حدودی سخت می سازد. که این موارد طبیعی ست و هیچگاه نمی تواند از ارزش کارهای سترگ استاد مالکی این تبارشناس والا بکاهد.

لينک خبر:
https://www.ettehadkhabar.ir/fa/posts/126117