داوود  بحرینی:

زمان اندکی از شروع سال نو میلای  نه گذشته بود که شیوع ویروس جدیدی به نام کرونا بشر را متحیر نمود.

بر اساس منابع رسمی منشا این ویروس کشور چین اعلام شد و برخی از صاحب ناظران از همان ابتدا شیوع، این ویروس را نوعی جنگ بیولوژیک و مقابله و پاسخگویی آمریکا در برابر قدرت دوم اقتصادی جهان یعنی چین می دانستند.

به تدریج با سپری شدن زمان ، سرعت بسیار زیاد گسترش ویروس کرونا نگرانی های اجتماعی و اقتصادی زیادی را در مجامع بین المللی به وجود آورد.

شیوع ویروس کرونا به یکباره از مرزها عبور کرد و افسار پاره نمود.

تنها راه بشر برای کنترل اشاعه این ویروس پیشگیری و رعایت مستمر بهداشت فردی هست.

کشورهای مختلف جهان نیز راهی جز تعطیلی مراکز عمومی ، آموزشی و اداری در زمان فعلی ندارند ، که در صورت ادامه مستمر تعطیلی ها به طور طبیعی اقتصاد جهان ضربه های مهلکی را به خود خواهد دید.

کشورهای اقماری که اقتصادشان به غرب و شرق وابسته است در این چند مدت کوتاه از نظر خسارت های اقتصادی ضربه های سختی را دیده اند و شاید سالیان سال باید بگذرد تا این زخم ها ترمیم گردد.

اما در این سوی جهان در خاورمیانه قطب طلای سیاه جهان نیز ویروس کرونا در بدو ابتدای شیوع ، پروازها و درهای ورودی کشورها بر روی یکدیگر را بست.و باعث شد بازار اقتصادی کشورهای منطقه را دچار رکود نمیاد.

در حال حاضر راهی برای بهبود شرایط وجود ندارد و اعمال محدودیت رفت و آمدها و تعطیلی مراکز مهم نیز مشکلات پیچیده ی خود را به ارمغان خواهد آورد.

از طرفی تعطیلی برخی از خط های تولید غول های بزرگی چون سامسونگ ، هیوندا ، شرکت های بین المللی از قبیل مک دونالد باعث ریزش و سقوط سهام آن ها در مدت زمان کوتاه بسیار قابل توجه خواهد بود.

اگر افسار پاره شده ی  ویروس کرونا که دیگر مرزها و قاره ها را نمیشناسد کنترل نشود،شاهد فروپاشی یک شبه اقتصاد کشورهای نوظهور که به تازگی وارد دنیای اقتصادی ابرقدرت ها شده اند خواهیم بود.


حال با همه ی این تفاسیر باید منتظر ماند که آیا ابر قدرت های جهان راهی برای پایان دادن به این ویروس خطرناک که آرامش را از بشر گرفته است پیدا خواهند کرد کرد یا خیر؟