معماری برازجانی:

می روی؛ آیا تو می آیی به کار؟
یا فقط اسب مراد هستی سوار؟
با توام ای قدرت مجلس مقام
رفتی و با رفتنت مردم تمام؟
بعد از آن بر مسند و لبخندها
در پی اش این ملت و تلخند ها؟
پا به پا با این وزیر  و آن وزیر
بر سر این سفره و آن سفره سیر؟
افتتاح یک حساب بی حساب
فارغ از ترسی برای یک جواب؟
البته با اسم ِ سوم شخص و غیر
یا لفاف و پوشش یک امر خیر
می شوی پنهان تو پشت یک نقاب
غرق آب اما برای ما سراب؟
بی خیال از حق و رای ِ مردمت
گردوان را بشکنی با آن  دُمت؟
هر چه باداباد ؛ آخر هم که هیچ
این سر بی درد را چیزی مپیچ؟
یا که نه هستی به فکر میهنت؟
روز و شب بی خواب و خسته این تنت
تا بخوانی و بدانی چی به چیست
عامل لررزاندن این خانه کیست
موش ِ این انبار پر رونق  کجاست
گربه اش مومن و یا او بی خداست
پشت آن میزت تو غوغا می کنی؟
فکر و جانت را تو سودا می کنی؟
تا بگیری عامل رانت و فساد
هر که را بد می کند در اقتصاد
یا به جای حفظ دین و مملکت 
می دهی لم می شوی  سنگین فقط؟
چشم این مردم به دست و کار توست
قاضی ِ بیدار ِ در رفتار توست
گر شدی درمان به درد و رنجشان
جای تو والا مثال گنج شان
ورنه  می افتی ز چشم مردمان
گفتمت ای خط بود  این هم نشان