اتحادخبر : صعود و موفقیت ، حداکثر باری است که می توان بر دوش پیمایش " چَه بهلو " گذاشت و باشگاه تاپ برازجان ، پرهیز از بکار گیری چنین واژۀ سنگینی را در دستور گزارش خود قرار داد ، تا ، آغوش مسیرش ، بی تکلف و بی ادعا به روی هر کوهپیمایی ، در هر سطحی باز بماند .
اتحادخبر-پرویز کمالیان : صعود و موفقیت ، حداکثر باری است که می توان بر دوش پیمایش " چَه بهلو " گذاشت و باشگاه تاپ برازجان ، پرهیز از بکار گیری چنین واژۀ سنگینی را در دستور گزارش خود قرار داد ، تا ، آغوش مسیرش ، بی تکلف و بی ادعا به روی هر کوهپیمایی ، در هر سطحی باز بماند .
شاید قرار نگذاشتن بر سر فلکۀ فردوسی در روز جمعه ۹۸/۱۰/۲۷ ، عِرق ایرانی بودنِ هر کوهنوردی را جریحه دار نکند ، تا بتوان میدانِ مقابل بیمارستان هفدۀ شهریور را در ساعت پنج و نیم صبح ، برای تیمِ بیست نفرۀ باشگاه تاپ ، مکان مناسبی جهتِ تجمع و سوار شدن بر مینی بوس دانست ، اما گذشتنِ ازتاثیرشاهنامۀ فردوسی بر فرهنگ ، تاریخ ، زبان ، روحیه و منش ایرانی پهلوانی ، کاری است بس قدر ناشناسانه وجفا در حقِ بزرگان ادبِ ایران زمین . مگر می شود برای ورود به جادۀ نتراشیده و ناهموار باغ تاج از خیابان معلم گذشت ، اما معلمِی که سی سال برای زبان پارسی رنج کشید را به دست فراموشی سپرد ؟ ، راستی چه پیوند مفهومی بین مجسمۀ سفیدِ میدانِ فردوسی و مجسمۀ سفید کوهنورد هست ، که می بایست از فرصت نشستن در مینی بوس تا پیاده شدن و آغاز پیمایش در ساعت شش و چهل وپنج دقیقه از آن بهره جست و بدان اندیشید ؟؟ آیا کولۀ باری که تا دقایقی دیگر بر دوش اعضاء باشگاه خواهد نشست به گَردِ کولۀ بارِی که فردوسی برای این کهن مرز و بوم حمل کرد ، خواهد رسید ؟ و اصولا چنین مقایسه ای مع الفارق نیست ؟؟
ساعت شش و پنجاه دقیقه ، وقتی پژواک سلامِ طلوعی دیگر ازپس کوه ، در نقطۀ آغاز راه ، به ما رسید ، حدود یک ساعت و نیم از اذان صبح در روز جمعه بیست و هفتم دی ماه گذشته بود ، و گیسکان ، این میزبان مهربان ، چه خوب می دانست که برای زنبورهای کندویِ عسلِ مزرعه داران ، لبان غنچۀ گل های بادام کوهی را می بایست به تبسمی شکفته سازد ، زنبورهایی که محدوۀ جولانگاهشان ختمِ به مسیرِ " چه بهلو " در شرق دشتستان نمی شد ، تا ساعت نُه ، به انتظارهمزمانیِ صرفِ صبحانۀ باشگاه تاپ ، در بلندای دومین گَردنه ، میانِ درختان بادام کوهی ( احلوک ) بنشینند که بعد ازپیمایشی یک ساعت و نیمه ، بدانجا رسیده بودند .
در ادامۀ کوه پیمایی ، حضور بر سرِ انبار آب ، بهانه ای بیش نبود ، تا با حلقه زدن بر دهانۀ آن ، گِرد هم ، گَردی از فرورفتن در افکار درون را بنشانند و باری دیگر ، چشم در چشم ، رضایتمندی از همنوردی را بین خود تقسیم کنند ، عکس های گرفته شدۀ از سر ِ شوق ، مصدق چنین حالِ و هوایی است .
ساعت یازده ، دودی که از دور ، حضورِ گروه دیگری از کوهنوردان رسیده به چه بهلو را خبر میداد ، تداعی گر صدای مهماندار هواپیمایی شد که گویی در بلند گوی خود ، بستن کمر بندها را برای زمان فرود در مقصد اعلام میکرد .
اما ، برای خوش آمد گویی ، این چَه بهلو بود که با دهانی خُشک و تشنه ، بانگ بر می زد و صدایش بر قلب ها می نشست ، تا با درنگی و تاملی ، کشف راز دوستیِ "" درختِ بنه "" ی تنومند و کهن سال همسایۀ او ، آسان تر باشد ،
و سر از چَهِ بیخبری برداشته ، کارِ حکیمانۀ خالق جهان هستی را بنگریم و جهانِ تاریکِ درون را با نورِ مَهِ آگاهی روشن سازیم ، که :
این جهان پُر آفتاب و نورِ ماه
او بِهشته ، سَر فرو برده به چاه
که اگر حق است پس کو روشنی ؟
سَر ز چَه بردار بنگر ای دنی .
( مولانا )
گرچه زمزمۀ زیرِ لبی " بیچاره ، غار چَه بهلو " با دیدنِ محیط کثیف و غیر بهداشتی اطرافش ، اجتناب نا پذیرمی نمود و تجمع اینهمه آشغال در درون و برونِ آن ، غیرقابلِ تصّور هر کوهنوردی ، اما ، اعضاء جوانتر باشگاه تاپِ دشتستان ، نه تنها چیزی بر آن آلاینده ها نیفزودند ، بلکه ، باری ازظروف و بطری های پلاستیکی خالی را ، بر کولۀ خود به پایین کشیدند.
بازگشتی پاورچین ، پاورچین ، اصطلاح پیمایشی است که اگر برای فُرود از هزار و پانصد متری سطح دریا به کار رود ، نه در حق ارتفاع آن و نه در حق درجۀ سختی اش بی عدالتی شده ، که پُر و پیمان ، در خورِ ""چَه بهلو"" بودن آن است.
ساعت پنج بعد از ظهر ، اعضاء باشگاه سالم و تندرست سوار بر مینی بوس ، مارپیچ های جادۀ باغ تاج را یکی پس از دیگری ، پشت سر گذاشته و ساعت شش همانجایی پیاده شدند که صبح سوار شده بودند .
نام کوهنوردان و مهمانانی از باشگاه تاپ که هنگام خداحافظی لبخندِ همنوردی و رضایت از این کوهپیمایی برلبانشان نشست بدین قرار است :
شهین بازیار ( مدیر بانوان – سر قدم )
احسان پرهیزگار ( سر پرست )
احمد شریفی ( راهنما )
همایون مهر
مسعود ضیغم پور ( عکاس )
اعظم شبانکاره
سید روح الله علوی
زلیخا رضایی
غلامحسین نگهبان
پرویز کمالیان
افسون مجرد
شکوفۀ طاهری
سعید بوستانی ( عقب دار )
طاهرۀ جعفری ( مهمان )
حامد قلی پور
فرازنۀ صادقی
احمد ریاستی ( مسئول امور فنی )
حسین عابدی ( مهمان )
لیلا احمد زاده ( مهمان )
عرفان زارعی زاده ( مهمان )