اتحادخبر- ثریا شیری: این یادداشت در خصوص دغدغه‌های این روزهایم که مرتبط با حال و هوای این روزهای جامعه است، نوشته شده و طولانی‌ست. یا مخالف عقیده شماست که ممکن است خاطرتان مکدر شود یا شبیه دیدگاه شماست که یحتمل تکرار مکررات است. پس اگر حوصله و اعصاب خواندنش را ندارید. چشم‌هایتان را خسته نکنید.

این روزها خیلی غمگینم مثل شما و مثل تمام مردم ایران. راستش از معدود دفعاتی است که دعا می‌کردم کاش خبرنگار نبودم  که مجبور باشم این همه کانال‌ها و سایت‌های خبری را دنبال کنم. کاش خودم را می‌زدم به آن راه و بیخیال این همه خبرهای بد می‌شدم. اما چه کنم که حتی اگر خبرنگار نبودم و تمام کانال‌های خبری را پاک می‌کردم و قید دنبال کردن اخبار سایت‌ها و خبرگزاری‌ها را هم می‌زدم، باز هم مردم اخبار را با هم به اشتراک می‌گذارند. در اینستاگرام، گروه‌ها و وضعیت‌ واتساپ، تلگرام، صف نان، تاکسی، دورهمی و شب‌نشینی و مکالمات عادی روزمره.

با وجود اشتراک در اشتراک گذاری حوادث این روزها، اما مردم هزار دسته شده‌اند. به هم می‌پرند، فحش می‌دهند، توهین می‌کنند و بعد از تریبون خودشان که یا کانال تلگرامی یا وبلاگ یا گروه و وضعیتی دیگر در فضای‌ مجازی‌ست از نداشتن آزادی بیان و عدم تحمل نظرات مخالف گلایه می‌کنند.

عده‌ای معتقدند باید همه‌چیز از بیخ و بُن تغییر کند. باید کشور یک خانه‌تکانی اساسی کند. باید فلانی‌ها و فلانی‌ها بمیرند و مردم آزاد باشند. عده‌ای می‌گویند این‌همه اتفاق تلخ نتیجه‌ی سال‌ها شعار مرگ فرستادن برای این و آن است و حالا خودمان گرفتار چرخه‌ی بدون پایان مرگ شده‌ایم. بعد همین روشنفکرها تمام مسئولین و سران نظام و دولت را نفرین می‌کنند.

عده‌ای معترضند و معتقدند که سکوت و نشستن در خانه و گوشه گزیدن به نفع همین سران و مسئولان است. باید به خیابان‌ها برویم و صدای اعتراضمان را به گوش همه برسانیم. بعد به خیابان می‌روند و به جای اعتراض لفظی، اعتراض فیزیکی انجام می‌دهند، آتش می زنند و شیشه بانک ها را پایین می آورند و...  بعد معترض‌ترند که چرا اسم ما را اغتشاشگر می گذارید!

عده‌ای می‌گویند چرا اجازه عزاداری برای مرگ هموطنانمان را نداریم؟! آن‌ها هموطن ما بودند، باید عزاداری کنیم. بعد در عزاداری‌شان، عکس حاج قاسم سلیمانی را پاره می‌کنند. در پیام‌هایشان کسانی که در تشییع حاج قاسم سلیمانی در کرمان جان خود را از دست دادند را سرزنش می‌کنند. سوالی که پیش می‌آید این است: آیا حاج قاسم هموطن ما نبود؟! آیا آن‌ها که در کرمان کشته شدند هموطن ما نبودند؟ اینکه حاج قاسم را قبول داشتی یا نداشتی بحث دیگری می‌طلبد. اینکه معتقد هستی مردم که می‌دانستند روز تشییع خیلی شلوغ می‌شود نباید می‌رفتند و خودشان باعث کشته‌شدن خودشان شدند هم، بحث دیگری می‌طلبد. اما بحث من این است، آیا خانواده‌های آن‌ها عزادار هستند یا نه؟! ما هموطنانمان را نه فقط در اثر سقوط هواپیما که در اثر حادثه اتوبوس، حادثه کرمان، ترور و... از دست دادیم. ما عزادار همه‌ی آن‌هاییم نه فقط یک دسته از آن‌ها.

من هم خسته و بُریده‌ام، از اینکه روزهای جوانی‌مان این‌چنین به آشوب و استرس و نگرانی و خشم و ناامیدی و داغ و داغ و داغ می‌گذرد. من هم ناراحتم، مثل همه شما. اما چیزی که نگران‌ترم می‌کند این است که چرا در عزاداری به اسم کشته‌شدگان سقوط هواپیما باید عکس حاج قاسم سلیمانی پاره شود؟! چرا باید سفیر انگلیس مردم را تحریک کند؟! چرا ترامپ که تا همین چند روز پیش می‌خواست 52 نقطه فرهنگی ایران را نابود کند و در ماجرای سیل از امدادرسانی هلال‌احمر جلوگیری کرده بود حالا حامی مردم ایران شده؟! من هم به وضعیت موجود نقد دارم، اما نمی‌خواهم پای امریکا و انگلیس به این کشور باز شود.
مردم عصبی هستند، حق دارند. من هم جزیی از همین مردم هستم. عصبی و ناامیدم. اما هر اتفاقی که بیفتد باز هم کشورم را به دست این‌ها نمی‌دهم. چرا کسی از معترضین از سفیر انگلیس نپرسید که شما چرا باید در جمع اعتراضی ما که موضوعی داخلی است، شرکت کنی؟ چرا کسی به او نگفت تو لازم نیست از ما حمایت کنی؟! چرا کسی نگفت کشور خودمان است، مشکل خودمان است؟!

کشور ایران با یک‌به‌یک مردمش یک کشور است. خواهشا هم‌دیگر را نرنجانید، تهمت نزنید، فحش ندهید. حتی اگر مطمئنید فلانی دارد اشتباه می‌کند. حتی اگر مطمئنید فلانی را شستشوی مغزی کرده‌اند و عروسک غرب شده، یا مطمئنید که فلانی نون به نرخ روزخور ِ این دولت و نظام است. خواهشا توهین نکنید یا مثل نوشته‌هایتان باشید و در کمال ادب و احترام با همدیگر صحبت کنید یا هیچ بحثی نکنید. به دنبال قانع کردن و تغییر تفکر دیگری نباشید. فقط به این فکر کنید که همه یک ملت هستید قرار نیست خودمان، خودمان را نابود کنیم. آن‌ها که کشته شدند هموطن ما بودند، اینها که زنده‌اند هم هموطن ما. برای هموطن‌های از دنیا رفته‌مان اگر عزاداری می‌کنیم. هموطن‌های زنده‌مان را به باد فحش و ناسزا ندهیم.

معترضید و اعتراض دارید، اما خواهشا از فحش دادن‌ها و آسیب‌زدن به اموال عمومی و پاره کردن عکس این و آن و راه باز کردن برای انگلیسی ها و امریکایی ها خودداری کنید.